1 και ηλθον ειϲ το περα̅ τηϲ θαλαϲϲηϲ ειϲ την χωραν των γεραϲηνω̅
2 και εξελθοντοϲ αυτου εκ του πλοιου υπηντηϲεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωποϲ εν πνευματι ακαθαρτω
3 οϲ την κατοικηϲι̅ ειχεν εν τοιϲ μνημαϲιν και ουδε αλυϲει ουκετι ουδειϲ εδυνατο αυτον δηϲαι
4 δια το αυτον πολλακιϲ πεδαιϲ και αλυϲεϲι δεδεϲθαι και διεϲπαϲθαι υπ αυτου ταϲ αλυϲειϲ και ταϲ πεδαϲ ϲυντετρειφθαι και ουδειϲ ιϲχυεν αυτον δαμαϲαι
5 και δια παντοϲ νυκτοϲ και ημεραϲ εν τοιϲ μνημαϲιν και εν τοιϲ ορεϲιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοιϲ
6 και ιδων τον ι̅ν̅ απο μακροθεν εδραμε̅ και προϲεκυνηϲεν αυτον
7 και κραξαϲ φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και ϲοι ιηϲου υιε του θ̅υ̅ του υψιϲτου ορκιζω ϲε το̅ θ̅ν̅ μη με βαϲανιϲηϲ
8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου
9 και επηρωτα αυτον τι ονομα ϲοι και λεγει αυτω λεγιων ονομα μοι εϲτιν οτι πολλοι εϲμε̅
10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτα αποϲτειλη εξω τηϲ χωραϲ
11 ην δε εκει προϲ τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοϲκομενη
12 και παρεκαλεϲαν αυτον λεγοντεϲ πεμψον ημαϲ ειϲ τουϲ χοιρουϲ ινα ειϲ αυτουϲ ειϲελθωμεν
13 και επετρεψεν αυτοιϲ και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαρθατα ειϲηλθεν ειϲ τουϲ χοιρουϲ και ωρμηϲεν η αγελη κατα του κρημνου ειϲ την θαλαϲϲαν ωϲ ͵̅β̅ ϗ επνειγοντο εν τη θαλαϲϲη
14 και οι βοϲκοντεϲ αυτουϲ εφυγον και απηγγειλαν ειϲ την πολιν και ειϲ τουϲ αγρουϲ και ηλθον ιδειν τι εϲτι̅ το γεγονοϲ
15 και ερχονται προϲ τον ι̅ν̅ και θεωρουϲιν τον δαιμονιζομενον καθημενον ιματιϲμενον και ϲωφρονουντα τον εϲχηκοτα τον λεγεωνα και εφοβηθηϲαν
16 και διηγηϲαντο αυτοιϲ οι ιδοντεϲ πωϲ εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
17 και ηρξα̅το παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων
18 και εμβαινοντοϲ αυτου ειϲ το πλοιον παρεκαλει αυτο̅ ο δαιμονιϲθειϲ ινα μετ αυτου ην
19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε ειϲ τον οικον ϲου προϲ τουϲ ϲουϲ και απαγγειλον αυτοιϲ οϲα ο κ̅ϲ̅ ϲοι πεποιηκε̅ και ηλεηϲεν ϲε
20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυϲϲειν εν τη δεκαπολει οϲα εποιηϲεν αυτω ο ι̅ϲ̅ και παντεϲ εθαυμαζον
21 και διαπεραϲαντοϲ του ι̅υ̅ εν πλοιω παλιν ειϲ το περαν ϲυνηχθη οχλοϲ πολυϲ επ αυτον και ην παρα την θαλαϲϲαν
22 και ερχεται ειϲ των αρχιϲυναγωγων ονοματι ιαειροϲ και ιδων αυτον πειπτει προϲ τουϲ ποδαϲ αυτου
23 και παρεκαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εϲχατωϲ εχει ινα ελθων επιθηϲ ταϲ χειραϲ αυτη ινα ϲωθη και ζηϲη
24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλοϲ πολυϲ και ϲυνεθλειβο̅ αυτον
25 και γυνη ουϲα εν ρυϲει αιματοϲ δωδεκα ετη
26 και πολλα παθουϲα υπο πολλων ιατρω̅ και δαπανηϲαϲα τα παρ αυτηϲ παντα και μηδεν ωφεληθειϲα αλλα μαλλον ειϲ το χειρον ελθουϲα
27 ακουϲαϲα τα περι του ι̅υ̅ ελθουϲα εν τω οχλω οπιϲθεν ηψατο του ιματιου αυτου
28 ελεγεν γαρ οτι εα̅ αψωμαι των ιματιω̅ αυτου ϲωθηϲομαι
29 και ευθυϲ εξηρανθη η πηγη του αιματοϲ αυτηϲ και εγνω τω ϲωματι οτι {ειαται} [10] απο τηϲ μαϲτειγοϲ
30 και ευθυϲ ο ι̅ϲ̅ επιγνουϲ εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουϲαν επιϲτραφειϲ εν τω οχλω ελεγεν τιϲ μου ηψατο των ιματιων
31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπειϲ τον οχλον ϲυνθλειβοντα ϲε και λεγειϲ τιϲ μου ηψατο
32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιηϲαϲα̅
33 η δε γυνη φοβηθειϲα και τρεμουϲα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προϲεπεϲεν αυτω και ειπεν αυτω παϲαν την αληθειαν
34 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιϲτιϲ ϲου ϲεϲωκεν ϲε υπαγε ειϲ ειρηνην και ιϲθι υγιηϲ απο τηϲ μαϲτειγοϲ ϲου
35 ετι αυτου λαλουντοϲ ερχονται απο του αρχιϲυναγωγου λεγοντεϲ οτι η θυγατηρ ϲου απεθανεν τι ετι ϲκυλλειϲ τον διδαϲκαλον
36 ο δε ι̅ϲ̅ παρακουϲαϲ τον λογον τον λαλουμενον λεγει τω αρχιϲυναγωγω μη φοβου μονο̅ πιϲτευε
37 και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου ϲυνακολουθηϲαι ει μη τον πετρον και ιακωβο̅ και ιωανην τον αδελφον ιακωβου
38 και ερχονται ειϲ τον οικον του αρχιϲυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιονταϲ και αλαλαζονταϲ {πολλαϲ} [11]
39 και ειϲελθων λεγει αυτοιϲ τι θορυβειϲθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
40 και κατεγελων αυτου αυτοϲ δε εκβαλων πανταϲ παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τουϲ μετ αυτου και ειϲπορευεται οπου ην το παιδιον
41 και κρατηϲαϲ τηϲ χειροϲ του παιδιου λεγει αυτη ταλειθα κουμ ο εϲτι̅ μεθερμηνευομενο̅ το κοραϲιον ϲοι λεγω εγειρε
42 και ευθυϲ ανεϲτη το κοραϲιον και περιεπατει ην γαρ ετω̅ δωδεκα και εξεϲτηϲα̅ ευθυϲ εκϲταϲει μεγαλη
43 και διεϲτειλατο αυτοιϲ πολλα ινα μηδειϲ γνοι τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν
Примечания:
29 [10] {ιαται}
38 [11] {πολλα}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.