1 και ηλθον ειϲ το περαν τηϲ θαλαϲϲηϲ ειϲ την χωραν των γαδαρηνων
2 και εξελθοντοϲ αυτου εκ του πλοιου ευθυϲ υπη̅τηϲεν αυτω εκ των μνημειων α̅ν̅ο̅ϲ̅ εν πνευματι ακαθαρτω
3 οϲ την κατοικηϲιν ειχεν εν τοιϲ μνημαϲιν και ουδε αλυϲει ουκετι ουδειϲ εδυνατο αυτον δηϲαι
4 δια το αυτον πολλακιϲ πεδαιϲ και αλυϲιϲ δεδεϲθαι και διεϲπαϲθαι υπ αυτου ταϲ αλυϲιϲ και ταϲ πεδαϲ ϲυντετριφθαι και ουδειϲ ιϲχυεν αυτον δαμαϲαι
5 και δια παντοϲ νυκτοϲ και ημεραϲ εν τοιϲ μνημαϲιν και εν τοιϲ ορεϲιν ην κραζων και κατακοπτων αυτον λιθοιϲ
6 και ιδων τον ι̅ν̅ απο μακροθεν εδραμεν και προϲεκυνηϲεν αυτον
7 και κραξαϲ φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και ϲοι ι̅υ̅ υ̅ε̅ του θ̅υ̅ του υψιϲτου ορκιζω ϲε τον θ̅ν̅ μη με βαϲανιϲηϲ
8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του α̅ν̅ο̅υ̅
9 και επηρωτα αυτον τι ονομα ϲοι και λεγει αυτω λεγεων ονομα μοι οτι πολλοι εϲμεν
10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτα αποϲτειλη εξω τηϲ χωραϲ
11 ην δε εκει προϲ τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοϲκομενη
12 και παρεκαλεϲαν αυτον λεγοντεϲ πεμψον ημαϲ ειϲ τουϲ χοιρουϲ ινα ειϲ αυτουϲ ειϲελθωμεν
13 και επετρεψεν αυτοιϲ και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα ειϲηλθον ειϲ τουϲ χοιρουϲ και ωρμηϲεν η αγελη κατα του κρημνου ειϲ την θαλαϲϲαν ωϲ διϲχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλαϲϲη
14 και οι βοϲκοντεϲ αυτου ϲε εφυγον και απηγγειλαν ειϲ την πολιν και ειϲ τουϲ αγρουϲ και εξηλθον ιδειν τι εϲτιν το γεγονοϲ
15 και ερχονται προϲ τον ι̅ν̅ και θεωρουϲιν τον δαιμονιζομενον καθημενον και ιματιϲμενον και ϲωφρονουντα τον εϲχηκοτα τον λεγεωνα και εφοβηθηϲαν
16 διηγηϲα̅το αυτοιϲ οι ιδοντεϲ πωϲ εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
17 και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων
18 και εμβαινοντοϲ αυτου ειϲ το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονιϲθειϲ ινα η μετ αυτου η
19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε ειϲ τον οικον ϲου προϲ τουϲ ϲουϲ και απαγγειλον αυτοιϲ οϲα ϲοι ο κ̅ϲ̅ ϲοι πεποιηκεν και ηλεηϲεν ϲε
20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυϲϲειν εν ολη τη δεκαπολει α εποιηϲεν αυτω ο ι̅ϲ̅ και παντεϲ εθαυμαζον
21 και διαπεραϲαντοϲ του ι̅υ̅ εν τω πλοιω παλιν ειϲ το περαν ϲυνηχθη ο οχλοϲ πολυϲ επ αυτον και ην παρα την θαλαϲϲαν
22 και ιδου ερχεται ειϲ των αρχιϲυναγωγων ονοματι ιαεροϲ και ιδων αυτον πιπτει προϲ τουϲ ποδαϲ αυτου
23 και παρεκαλει αυτον πολλα λεγω̅ οτι το θυγατριον μου εϲχατωϲ εϲχατωϲ εχει ινα ελθων επιθηϲ ταϲ χειραϲ αυτη ινα ϲωθη και ζηϲη
24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθηϲεν αυτω οχλοϲ πολυϲ και ϲυνεθλιβον αυτο̅
25 και γυνη ουϲα εν ρυϲει αιματοϲ δωδεκα ετη
26 και πολλα παθουϲα υπο πολλων ιατρων και δαπανηϲαϲα τα παρ εαυτηϲ παντα και μηδεν ωφεληθιϲα αλλα μαλλον ειϲ το χειρον ελθουϲα
27 ακουϲαϲα τα περι του ι̅υ̅ ελθουϲα εν τω οχλω οπιϲθε̅ ηψατο του ιματιου αυτου
28 ελεγεν γαρ οτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτου ϲωθηϲομαι
29 και ευθυϲ εξηρανθη η πηγη του αιματοϲ αυτηϲ και εγνω τω ϲωματι οτι ιαται απο τηϲ μαϲτιγοϲ
30 και ευθυϲ ο ι̅ϲ̅ επιγνουϲ εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουϲαν επιϲτραφειϲ εν τω οχλω ελεγε̅ τιϲ μου ηψατο των ιματιων
31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπειϲ τον οχλο̅ ϲυνθλιβοντα ϲε και λεγειϲ τιϲ μου ηψατο
32 και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιηϲαϲαν
33 η δε γυνη φοβηθειϲα και τρεμουϲα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προϲεκυνϲεν αυτον και ειπεν αυτω παϲαν την αληθειαν
34 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτη θυγατερ η πιϲτιϲ ϲου ϲεϲωκεν ϲε υπαγε ειϲ ειρηνην και ιϲθι υγιηϲ απο τηϲ μαϲτιγοϲ ϲου
35 ετι αυτου λαλουντοϲ ερχονται απο του αρχιϲυναγωγου λεγοντεϲ οτι η θυγατηρ ϲου απεθανεν τι ετι ϲκυλλειϲ τον διδαϲκαλον
36 ο δε ι̅ϲ̅ ευθεωϲ ακουϲαϲ τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχιϲυναγωγω μη φοβου μονον πιϲτευε
37 και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου ϲυνακολουθηϲαι ει μη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου
38 και ερχονται ειϲ τον οικον του αρχιϲυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιονταϲ και αλαλαζονταϲ πολλα
39 και ειϲελθων λεγει αυτοιϲ τι θορυβειϲθαι και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
40 και κατεγελων αυτου αυτοϲ δε εκβαλων πανταϲ παραλαμβανει τον π̅ρ̅α̅ του παιδιου και την μ̅ρ̅α̅ και τουϲ μετ αυτου και ειϲπορευεται οπου ην το παιδιον ανακειμενον
41 και κρατηϲαϲ τηϲ χειροϲ του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμ ο εϲτιν μεθερμηνευομενον το κοραϲιον ϲοι λεγω εγειρε
42 και ευθεωϲ ανεϲτη το κοραϲιον και περιεπατει ην γαρ ωϲει ε ετων δωδεκα και εξεϲτηϲαν ευθυϲ εκϲταϲει μεγαλη
43 και διεϲτειλατο αυτοιϲ πολλα ινα μηδειϲ γνω τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγει̅
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.