1 ην δε το παϲχα και τα αζυμα μετα δυο ημεραϲ και εζητουν οι αρχιερειϲ και οι γραμματειϲ πωϲ αυτον εν δολω κρατηϲαντεϲ αποκτινωϲιν
2 ελεγον γαρ μη εν τη εορτη μηποτε εϲται θορυβοϲ του λαου
3 και οντοϲ αυτου εν βηθανια εν τη οικια ϲιμωνοϲ του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουϲα αλαβαϲτρον μυρου ναρδου πιϲτικηϲ πολυτελουϲ και ϲυντριψαϲα την αλαβαϲτρον κατεχεεν αυτου τηϲ κεφαληϲ
4 ηϲαν δε τινεϲ αγανακτουντεϲ προϲ εαυτουϲ ειϲ τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
5 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι επανω δηναριων τριακοϲιων και δοθηναι τοιϲ πτωχοιϲ και ενεβριμουντο αυτη
6 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπουϲ παρεχετε καλον εργον ειργαϲατο εν εμοι
7 παντοτε γαρ τουϲ πτωχουϲ εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυναϲθε αυτοιϲ ευ ποιηϲαι εμε δε ου παντοτε εχετε
8 ο εϲχεν αι τη εποιηϲεν προελαβεν μυριϲαι μου το ϲωμα ειϲ τον ενταφιαϲμο̅
9 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιο̅ τουτο ειϲ ολον τον κοϲμον και ο εποιηϲεν αυη λαληθηϲεται ειϲ μνημοϲυνον αυτηϲ
10 και ιουδαϲ ιϲκαριωθ ο ειϲ των δωδεκα απηλθεν προϲ τουϲ αρχιερειϲ ινα αυτον παραδο αυτοιϲ
11 οι δε ακουϲαντεϲ εχαρηϲαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πωϲ αυτον ευκαιρωϲ παραδοι
12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το παϲχα εθυον λεγουϲιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελειϲ απελθοντεϲ ετοιμαϲωμεν ινα φαγηϲ το παϲχα
13 και αποϲτελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοιϲ υπαγε ειϲ την πολιν και απαντηϲει υμιν α̅ν̅ο̅ϲ̅ κεραμιον υδατοϲ βαϲταζων ακολουθηϲατε αυτω
14 και οπου εαν ειϲελθη ειπατε τω οικοδεϲποτη οτι ο διδαϲκαλοϲ λεγει που εϲτιν το καταλυμα μου οπου το παϲχα μετα των μαθητων μου φαγω
15 και αυτοϲ υμιν δειξει αναγαιον μεγα εϲτρωμενον ετοιμον και εκει ετοιμαϲατε ημιν
16 και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον ειϲ την πολιν και ευρον καθωϲ ειπεν αυτοιϲ και ητοιμαϲαν το παϲχα
17 και οψιαϲ γενομενηϲ ερχεται μετα τω̅ δωδεκα
18 και ανακειμενων αυτων και εϲθιοντω̅ ο ι̅ϲ̅ ειπεν αμην λεγω υμιν οτι ειϲ εξ υμων παραδωϲει με ο εϲθιων μετ εμου
19 και ηρξαντο λυπειϲθε και λεγειν αυτω ειϲ εκαϲτοϲ μητι εγω
20 ο δε ειπεν αυτοιϲ ειϲ των δωδεκα ο εμβαπτομενοϲ μετ εμου ειϲ το εν τρυβλιον
21 ο μεν υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ υπαγει καθωϲ γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω α̅ν̅ω̅ εκεινω δι ου ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο α̅ν̅ο̅ϲ̅ εκεινοϲ
22 και εϲθιοντων αυτων λαβων ο ι̅ϲ̅ αρτον ευλογηϲαϲ εκλαϲεν και εδωκεν αυτοιϲ και ειπεν λαβετε τουτο εϲτιν το ϲωμα μου
23 και λαβων ποτηριον ευχαριϲτηϲαϲ εδωκεν αυτοιϲ και επιον εξ αυτου παντεϲ
24 και ειπεν αυτοιϲ τουτο εϲτιν το αιμα μου τηϲ διαθηκηϲ το εκχυννομενον υπερ πολλων
25 αμην λεγω υμιν οτι ου μη πιω εκ του γενηματοϲ τηϲ αμπελου εωϲ τηϲ ημεραϲ εκεινηϲ οταν αυτο πινω καινον εν τη βαϲιλεια του θ̅υ̅
26 και υμνηϲαντεϲ εξηλθον ειϲ το οροϲ των ελαιων
27 και λεγει αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ οτι παντεϲ ϲκανδαλιϲθηϲεϲθε οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και τα προβατα διαϲκορπιϲθηϲονται
28 και μετα το εγερθηναι με προαξω υμαϲ ειϲ την γαλιλαιαν
29 ο δε πετροϲ εφη αυτω ει και παντεϲ ϲκανδαλιϲθηϲονται αλλ ουκ εγω
30 και λεγει αυτω ο ι̅ϲ̅ αμην λεγω ϲοι οτι ϲυ ϲημερον ταυτη τη νυκτι πριν η αλεκτορα φωνηϲαι με απαρνηϲη
31 ο δε πετροϲ εκ περιϲϲωϲ ελαγεν εαν με δεη ϲυναποθανιν ϲοι ου μη ϲε απαρνηϲομαι ωϲαυτωϲ δε και παντεϲ ελεγον
32 και ερχονται ειϲ χωριον ω ονομα γεθϲημανει και λεγει τοιϲ μαθηταιϲ αυτου καθιϲατε ωδε εωϲ προϲευξωμαι
33 και παραλαμβανει τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην μετ αυτου και ηρξατο εκθαμβειϲθαι και αδημονιν
34 και λεγει αυτοιϲ περιλυποϲ εϲτιν η ψυχη μου εωϲ θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
35 και προελθων μικρον επεϲεν επι τηϲ γηϲ και προϲηυχετο ινα ει δυνατον εϲτιν παρελθη απ αυτου η ωρα
36 και ελεγεν αββα ο π̅η̅ρ̅ παντα δυνατα ϲοι παρενεγκαι το πηριον τουτο απ εμου αλλ ου τι εγω θελω αλλ ει τι ϲυ
37 και ερχεται και ευριϲκει αυτουϲ καθευδονταϲ και λεγει τω πετρω ϲιμων καθευδειϲ ουκ ιϲχυϲαϲ μια̅ ωραν γρηγορηϲαι
38 γρηγορειτε και προϲευχεϲθαι ινα μη ειϲελθητε ειϲ πειραϲμον το μεν π̅ν̅α̅ προθυμον η δε ϲαρξ αϲθενηϲ
39 και παλιν απελθων προϲηυξατο τον αυτον λογον ειπων
40 και υποϲτρεψαϲ ευρεν αυτουϲ παλιν καθευδονταϲ ηϲαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι και ουκ ηδειϲαν τι αποκριθωϲιν αυτω
41 και ερχετε το τριτον και λεγει αυτοιϲ καθευδετε λοιπον και αναπαυεϲθαι απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ ειϲ ταϲ χειραϲ των αμαρτωλω̅
42 εγειρεϲθε αγωμεν ιδου ο παραδιδουϲ με ηγγιϲεν
43 και ευθυϲ ετι αυτου λαλουντοϲ παραγινεται ιουδαϲ ειϲ των δωδεκα και μετ αυτου οχλοϲ πολυϲ μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και γραμματαιων και των πρεϲβυτερων
44 δεδωκει δε ο παραδιδουϲ αυτον ϲυϲϲημον αυτοιϲ λεγων ον αν φιληϲω αυτοϲ εϲτιν κρατηϲατε αυτο̅ και απαγετε αϲφαλωϲ
45 και ελθων ευθυϲ προϲελθων αυτω λεγει ραββι και κατεφιληϲεν αυτο̅
46 οι δε επεβαλον ταϲ χειραϲ αυτων και εκρατηϲαν αυτο̅
47 ειϲ δε τιϲ των παρεϲτηκοτων ϲπαϲαμενοϲ την μαχαιραν επεϲεν τον δουλον του αρχιερεωϲ και αφιλε̅ αυτου το ωτιον
48 και αποκριθειϲ ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ωϲ επι ληϲτην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων ϲυλλαβειν με
49 καθ ημεραν ημην προϲ υμαϲ εν τω ιερω διδαϲκων και ουκ εκρατηϲατε με αλλ ινα πληρωθωϲιν αι γραφαι
50 και αφεντεϲ αυτον εφυγον παντεϲ
51 και νεανιϲκοϲ τιϲ ϲυνηκολουθει αυτω περιβεβλημενοϲ ϲινδονα επι γυμνου και κριτουϲιν αυτον
52 ο δε καταλιπων την ϲινδονα γυμνοϲ εφυγεν
53 και απηγαγον τον ι̅ν̅ προϲ τον αρχιερεα και ϲυνερχο̅ται προϲ αυτον οι αρχιερειϲ και οι πρεϲβυτεροι και οι γραμματειϲ
54 και ο πετροϲ απο μακροθεν ηκολουθηϲεν αυτω εωϲ εϲω ειϲ την αυλην του αρχιερεωϲ και ην ϲυνκαθημενοϲ μετα των υπηρετων και θερμενομενοϲ προϲ το φωϲ
55 οι δε αρχιερειϲ και ολον το ϲυνεδριον εζητουν κατα του ι̅υ̅ μαρτυριαν ειϲ το θανατωϲαι αυτον και ουχ ευριϲκον
56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ιϲαι αι μαρτυριαι ουκ ηϲαν
57 και τινεϲ αναϲταντεϲ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντεϲ
58 οτι ημειϲ ηκουϲαμεν αυτου λεγοντοϲ οτι εγω καταλυϲω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομηϲω
59 και ουδε ουτωϲ ιϲη ην η μαρτυρια αυτων
60 και αναϲταϲ ο αρχιερευϲ ειϲ μεϲον επηρωτηϲεν τον ι̅ν̅ λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι ϲου καταμαρτυρουϲιν
61 ο δε εϲιωπα και ουκ απεκρινατο ουδεν παλιν ο αρχιερευϲ επηρωτα αυτον και λεγει αυτω ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ο υ̅ϲ̅ του ευλογητου
62 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν εγω ειμι και οψεϲθε τον υ̅ν̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ εκ δεξιων καθημενον τηϲ δυναμεωϲ και ερχομενο̅ μετα των νεφελων του ουρανου
63 ο δε αρχιερευϲ διαρρηξαϲ τουϲ χιτωναϲ αυτου λεγει τι ετι χριαν εχομεν μαρτυρων
64 ηκουϲατε τηϲ βλαϲφημιαϲ τι υμιν φαινεται οι δε παντεϲ κατεκριναν αυτον ενοχον ειναι θανατου
65 και ηρξαντο τινεϲ εμπτυειν αυτω και περικαλυπτει̅ αυτου το προϲωπον και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευϲον και οι υπηρετε ραπιϲμαϲιν αυτον ελαβον
66 και οντοϲ του πετρου κατω εν τη αυλη ερχεται μια παιδιϲκων του αρχιερεωϲ
67 και ιδουϲα τον πετρον θερμενομενον εμβλεψαϲα αυτω λεγει και ϲυ μετα του ναζαρηνου ηϲθα του ι̅υ̅
68 ο δε ηρνηϲατο λεγων ουτε οιδα ουτε επιϲταμαι ϲυ τι λεγειϲ και εξηλθεν εξω ειϲ το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνηϲεν
69 και η παιδιϲκη ιδουϲα αυτον ηρξατο παλιν λεγειν τοιϲ παρεϲτωϲιν οτι ουτοϲ εξ αυτων εϲτιν
70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεϲτωτεϲ ελεγον τω πετρω αληθωϲ εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιοϲ ει
71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον α̅ν̅ο̅ν̅ τουτον ον λεγετε
72 και ευθεωϲ αλεκτωρα εφωνηϲεν και ανεμνηϲθη ο πετροϲ το ρημα ωϲ ειπεν αυτω ο ι̅ϲ̅ οτι πριν αλεκτορα φωνηϲαι τριϲ με απαρνηϲη και επιβαλων εκλαυϲεν
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 14 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.