1 και ηρξατο αυτοιϲ εν παραβολαιϲ λαγειν αμπελωνα α̅ν̅ο̅ϲ̅ εφυτευϲεν και περιεθηκεν φραγμο̅ και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομηϲεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοιϲ και απεδημηϲε̅
2 και απεϲτειλεν προϲ τουϲ γεωργουϲ τω καιρω δουλον ινα παρα των γεωργων λαβη απο των καρπων του αμπελωνοϲ
3 οι δε λαβοντεϲ αυτο̅ εδειραν και απεϲτειλαν καινον
4 και παλιν απεϲτειλεν προϲ αυτουϲ αλλον δουλο̅ κακινον λιθοβοληϲαντεϲ εκεφαλιωϲαν και απεϲτειλαν ητιμωμενον
5 και αλλον απεϲτειλαν κακεινον απεκτειναν και πολλουϲ αλλουϲ τουϲ μεν δεροντεϲ τουϲ δε αποκτεννοντεϲ
6 ετι ουν ενα εχων υιον αγαπητον απεϲτειλεν και αυτον εϲχατον προϲ αυτουϲ λεγων οτι εντραπηϲονται τον υιον μου
7 εκεινοι δε οι γεωργοι προϲ εαυτουϲ ειπαν οτι ουτοϲ εϲτιν ο κληρονομοϲ δευτε αποκτεινωμεν αυτο̅ και ημων εϲται η κληρονομια
8 και λαβοντεϲ απεκτειναν αυτον και εξεβαλον αυτον εξω του αμπελωνοϲ
9 τι ουν ποιηϲει ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ ελευϲεται και απολεϲει τουϲ γεωργουϲ και δωϲει τον αμπελωνα αλλοιϲ
10 ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμαϲαν οι οικοδομουντεϲ ουτοϲ εγενηθη ειϲ κεφαλην γωνιαϲ
11 παρα κ̅υ̅ εγενετο αυτη και εϲτιν θαυμαϲτη εν οφθαλμοιϲ ημων
12 και εζητουν αυτον κρατηϲαι και εφοβηθηϲα̅ τον οχλον εγνωϲαν γαρ οτι προϲ αυτουϲ την παραβολην ειπεν και αφεντεϲ αυτον απηλθον
13 και αποϲτελλουϲιν προϲ αυτον τιναϲ των φαριϲαιων και των ηρωδιανων ινα αυτον αγρευϲωϲιν λογω
14 και ελθοντεϲ λεγουϲιν αυτω διδαϲκαλε οιδαμεν οτι αληθηϲ ει και ου μελει ϲοι περι ουδενοϲ ου γαρ βλεπειϲ ειϲ προϲωπον α̅ν̅ω̅ν̅ αλλ επ αληθειαϲ την οδον του θ̅υ̅ διδαϲκειϲ ειπε ημιν ει εξεϲτιν δουναι κηνϲον καιϲαρι η ου δωμεν η μη δωμεν
15 ο δε ειδωϲ αυτων την υποκριϲιν ειπεν αυτοιϲ τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ειδω
16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοιϲ τινοϲ η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτω καιϲαροϲ
17 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ τα καιϲαροϲ αποδοτε καιϲαρι και τα του θ̅υ̅ τω θ̅ω̅ και εξεθαυμαϲα̅ επ αυτω
18 και ερχονται ϲαδδουκαιοι προϲ αυτον οιτινεϲ λεγουϲιν αναϲταϲιν μη ειναι και επηρωτουν αυτον λεγοντεϲ
19 διδαϲκαλε μωϲηϲ εγραψεν ημιν οτι εαν τινοϲ αδελφοϲ αποθανη και καταλιψει γυναικα και μη αφη τεκνα ινα λαβη ο αδελφοϲ αυτου την γυναικα και εξαναϲτηϲει ϲπερμα τω αδελφω αυτου
20 επτα αδελφοι ηϲαν και ο ελαβεν γυναικα και αποθνηϲκων ουκ αφηκεν ϲπερμα
21 και ο δευτεροϲ ελαβεν αυτην και απεθανεν μη καταλιπων ϲπερμα και ο τριτοϲ ωϲαυτωϲ
22 και οι επτα ουκ αφηκαν ϲπερμα εϲχατον παντων και η γυνη απεθανεν
23 εν τη αναϲταϲει τινοϲ αυτων εϲται γυνη οι γαρ επτα εϲχον αυτην γυναικα
24 εφη αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ου δια τουτο πλαναϲθαι μη ειδοτεϲ ταϲ γραφαϲ μηδε την δυναμιν του θ̅υ̅
25 οτα̅ γαρ εκ νεκρων αναϲτωϲιν ουτε γαμουϲιν ουτε γαμιζονται αλλ ειϲιν ωϲ αγγελοι εν τοιϲ ουρανοιϲ
26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλω μωϲεωϲ επι του βατου πωϲ ειπεν αυτω ο θ̅ϲ̅ λεγων εγω ο θ̅ϲ̅ αβρααμ και ο θ̅ϲ̅ ιϲαακ και ο θ̅ϲ̅ ιακωβ
27 ουκ εϲτιν ο θ̅ϲ̅ νεκρων αλλα ζωντω̅ πολυ πλαναϲθαι
28 και προϲελθων ειϲ των γραμματαιων ακουϲαϲ αυτων ϲυνζητουντων ιδων οτι καλωϲ απεκριθη αυτοιϲ επηρωτηϲεν αυτον ποια εϲτιν εντολη πρωτη παντων
29 ο δε ι̅ϲ̅ απεκριθη αυτω οτι πρωτη παντων εν το απ εϲτιν αυτη ακουε ι̅η̅λ̅ κ̅ϲ̅ ο θ̅ϲ̅ ημων κ̅ϲ̅ ει εϲτιν
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.