1 και ειϲελθων παλιν ειϲ καφαρναουμ δι ημερων ηκουϲθη οτι εν οικω εϲτιν
2 και ϲυνηχθηϲαν πολλοι ωϲτε μηκετι χωρειν μηδε τα προϲ την θυραν και ελαλει αυτοιϲ τον λογον
3 και ερχονται φεροντεϲ προϲ αυτον παραλυτικον {αιρομενων} [2] υπο τεϲϲαρων
4 και μη δυναμενοι προϲενεγκαι αυτω δια τον οχλον απεϲτεγαϲαν την ϲτεγη̅ οπου ην και εξορυξαντεϲ χαλωϲι τον κραβαττον οπου ο παραλυτικοϲ κατεκειτο
5 και ιδω̅ ο ι̅ϲ̅ την πιϲτιν αυτω̅ λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφιενται ϲου αι αμαρτιαι
6 ηϲαν δε τινεϲ των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταιϲ καρδιαιϲ αυτων
7 οτι ουτοϲ ουτω λαλει βλαϲφημει τιϲ δυναται αφιεναι αμαρτιαϲ ει μη ειϲ ο θ̅ϲ̅
8 και ευθυϲ επιγνουϲ ο ι̅ϲ̅ τω πνευματι αυτου οτι διαλογιζονται εν εαυτοιϲ λεγει τι ταυτα διαλογιζεϲθαι εν ταιϲ καρδιαιϲ υμω̅
9 τι εϲτιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφιενται ϲου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρου και αρον τον κραβαττον ϲου και περιπατει
10 ινα δε ειδητε οτι εξουϲιαν εχει ο υιοϲ του ανθρωπου αφιεναι αμαρτιαϲ επι τηϲ γηϲ λεγει τω παραλυτικω
11 ϲοι λεγω εγειρε αρον τον κραβαττον ϲου και υπαγε ειϲ τον οικον ϲου
12 και ηγερθη και ευθυϲ {αρα} [3] το̅ κραβαττον εξηλθεν εμπροϲθεν παντων ωϲτε εξιϲταϲθαι πανταϲ και δοξαζειν τον θ̅ν̅ οτι ουτωϲ ουδεποτε ειδομεν
13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλαϲϲαν και παϲ ο οχλοϲ ηρχετο προϲ αυτον και εδιδαϲκεν αυτουϲ
14 και παραγων ειδεν λευειν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναϲταϲ ηκολουθηϲεν αυτω
15 και γεινεται κατακειϲθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ϲυνανεκειντο τω ι̅υ̅ και τοιϲ μαθηταιϲ αυτου ηϲα̅ γαρ πολλοι και ηκολουθουν αυτω
16 και οι γραμματειϲ των φαρειϲαιων ιδοντεϲ οτι εϲθιει μετα των αμαρτωλων και {} [4] τελωνων ελεγον τοιϲ μαθηταιϲ αυτου οτι μετα των τελωνων και των αμαρτωλων εϲθιει
17 και ακουϲαϲ ο ι̅ϲ̅ λεγει αυτοιϲ οτι ου χρειαν εχουϲι̅ οι ιϲχυοντεϲ ιατρου αλλα οι κακωϲ εχοντεϲ ουκ ηλθον καλεϲαι δικαιουϲ αλλα αμαρτωλουϲ
18 και ηϲαν οι μαθηται ιωανου και οι φαρειϲαιοι νηϲτευοντεϲ και ερχονται και λεγουϲι̅ αυτω δια τι οι μαθηται ιωανου και οι μαθηται των φαρειϲαιων νηϲτευουϲιν οι δε ϲοι ου νηϲτευουϲιν
19 και ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνοϲ εν ω ο νυμφιοϲ μετ αυτων εϲτιν νηϲτευειν οϲον χρονον εχουϲιν τον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανται νηϲτευει̅
20 ελευϲονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτω̅ ο νυμφιοϲ και τοτε νηϲτευϲουϲιν εν εκεινη τη ημερα
21 ουδειϲ επιβλημα ρακουϲ αγναφου επιραπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιρει το πληρωμα αφ εαυτου το καινον του παλαιου και χειρον ϲχιϲμα γεινεται
22 και ουδειϲ βαλλει οινον νεο̅ ειϲ αϲκουϲ παλαιουϲ ει δε μη ρηξει ο οινοϲ τουϲ αϲκουϲ και ο οινοϲ απολλυται και οι αϲκοι αλλα οινον νεον ειϲ αϲκουϲ καινουϲ
23 και εγενετο αυτον εν τοιϲ ϲαββαϲι διαπορευεϲθαι δια των ϲποριμων και οι μαθηται αυτου ηρξα̅το οδοποιειν τιλλοντεϲ τουϲ ϲταχυαϲ
24 και οι φαρειϲαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουϲιν τοιϲ ϲαββαϲιν ο ουκ εξεϲτιν
25 και ελεγεν αυτοιϲ ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιηϲεν δαυειδ οτε χρειαν εϲχεν και επειναϲεν αυτοϲ και οι μετ αυτου
26 ειϲηλθεν ειϲ τον οικον του θ̅υ̅ επι αβιαθαρ αρχιερεωϲ και τουϲ αρτουϲ τηϲ προθεϲεωϲ εφαγεν οϲ ουκ εξεϲτιν φαγειν ει μη τουϲ ιερειϲ και εδωκε̅ και τοιϲ ϲυν αυτω ουϲιν
27 και ελεγεν αυτοιϲ το ϲαββατον δια τον α̅θρωπον εγενετο και ουχ ο ανθρωποϲ δια το ϲαββατον
28 ωϲτε κυριοϲ εϲτιν ο υιοϲ του ανθρωπου και του ϲαββατου
Примечания:
3 [2] {αιρομενον}
12 [3] {αραϲ}
16 [4] {των}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 2 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.