1 και ηρξατο αυτοιϲ εν παραβολαιϲ λαλειν αμπελωνα ανθρωποϲ εφυτευϲεν και περιεθηκε̅ φραγμον και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομηϲεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοιϲ και απεδημηϲεν
2 και απεϲτειλεν προϲ τουϲ γεωργουϲ τω καιρω δουλον ινα παρα τω̅ γεωργων λαβη απο τω̅ καρπων του αμπελωνοϲ
3 και λαβοντεϲ αυτον εδειραν και απεϲτειλαν κενον
4 και παλιν απεϲτειλεν προϲ αυτουϲ αλλον δουλο̅ κακεινον εκεφαλιωϲαν και ητειμαϲαν
5 και αλλον απεϲτειλεν κακεινον απεκτειναν και πολλουϲ αλλουϲ ουϲ μεν δεροντεϲ ουϲ δε αποκτεννυντεϲ
6 ετι ενα ειχεν υιον αγαπητον απεϲτειλεν αυτο̅ εϲχατον προϲ αυτουϲ λεγων οτι εντραπηϲο̅ται τον υιον μου
7 εκεινοι δε οι γεωργοι προϲ εαυτουϲ ειπαν οτι ουτοϲ εϲτιν ο κληρονομοϲ δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εϲται η κληρονομια
8 και λαβοντεϲ απεκτεινα̅ αυτον και εξεβαλαν αυτον εξω του αμπελωνοϲ
9 τι ποιηϲει ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ ελευϲεται και απολεϲει τουϲ γεωργουϲ και δωϲει το̅ αμπελωνα αλλοιϲ
10 ουδε την γραφην ταυτη̅ ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμαϲαν οι οικοδομουντεϲ ουτοϲ εγενηθη ειϲ κεφαλην γωνιαϲ
11 παρα κ̅υ̅ εγενετο αυτη και εϲτιν θαυμαϲτη εν οφθαλμοιϲ ημων
12 και εζητουν αυτον κρατηϲαι και εφοβηθηϲαν τον οχλο̅ εγνωϲαν γαρ οτι προϲ αυτουϲ την παραβολην ειπεν και αφεντεϲ αυτον απηλθον
13 και αποϲτελλουϲιν προϲ αυτον τιναϲ τω̅ φαρειϲαιων και των ηρωδιανων ινα αυτο̅ αγρευϲωϲιν λογω
14 και ελθοντεϲ λεγουϲιν αυτω διδαϲκαλε οιδαμεν οτι αληθηϲ ει και ου μελει ϲοι περι ουδενοϲ ου γαρ βλεπειϲ ειϲ προϲωπον ανθρωπω̅ αλλ επ αληθειαϲ την οδον του θ̅υ̅ διδαϲκειϲ εξεϲτιν δουναι κηνϲο̅ καιϲαρι η ου δωμεν η μη δωμεν
15 ο δε ειδωϲ αυτων την υποκριϲι̅ ειπεν αυτοιϲ τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ιδω
16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοιϲ τινοϲ η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτω καιϲαροϲ
17 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν τα καιϲαροϲ αποδοτε καιϲαρι και τα του θ̅υ̅ τω θ̅ω̅ και εξεθαυμαζον επ αυτω
18 και ερχονται ϲαδδουκαιοι προϲ αυτον οιτινεϲ λεγουϲιν αναϲταϲιν μη ειναι και επηρωτων αυτον λεγο̅τεϲ
19 διδαϲκαλε μωυϲηϲ εγραψεν ημιν οτι εαν τινοϲ αδελφοϲ αποθανη και καταλιπη γυναικα και μη αφη τεκνον ινα λαβη ο αδελφοϲ αυτου την γυναικα και εξαναϲτηϲη ϲπερμα τω αδελφω αυτου
20 επτα αδελφοι ηϲαν και ο πρωτοϲ ελαβεν γυναικα και αποθνηϲκω̅ ουκ αφηκεν ϲπερμα
21 και ο δευτεροϲ ελαβε̅ αυτην και απεθανεν μη καταλιπων ϲπερμα και ο τριτοϲ ωϲαυτωϲ
22 και οι επτα ουκ αφηκα̅ ϲπερμα εϲχατον παντων και η γυνη απεθανεν
23 εν τη αναϲταϲει τινοϲ αυτων εϲται γυνη οι γαρ επτα εϲχον αυτην γυναικα
24 εφη αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ου δια τουτο πλαναϲθε μη ειδοτεϲ ταϲ γραφαϲ μηδε την δυναμιν του θ̅υ̅
25 οταν γαρ εκ νεκρων αναϲτωϲιν ουτε γαμουϲιν ουτε γαμιζονται αλλ ειϲιν ωϲ οι αγγελοι οι εν τοιϲ ουρανοιϲ
26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλω μωυϲεωϲ επι του βατου πωϲ ειπεν αυτω ο θ̅ϲ̅ λεγων εγω ο θ̅ϲ̅ αβρααμ και θ̅ϲ̅ ιϲαακ και θ̅ϲ̅ ιακωβ
27 ουκ εϲτιν θ̅ϲ̅ νεκρων αλλα ζωντων πολυ πλαναϲθε
28 και προϲελθων ειϲ των γραμματεων ακουϲαϲ αυτων ϲυνζητουντω̅ ειδωϲ οτι καλωϲ απεκριθη αυτοιϲ επηρωτηϲεν αυτον ποια εϲτιν εντολη πρωτη παντων
29 απεκριθη ο ι̅ϲ̅ οτι πρωτη εϲτιν ακουε ιϲραηλ κ̅ϲ̅ ο θ̅ϲ̅ ημων κ̅ϲ̅ ειϲ εϲτιν
30 και αγαπηϲειϲ κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ ϲου εξ οληϲ καρδιαϲ ϲου και εξ οληϲ ψυχηϲ ϲου και εξ οληϲ διανοιαϲ ϲου και εξ οληϲ τηϲ ιϲχυοϲ ϲου
31 δευτερα αυτη αγαπηϲειϲ τον πληϲιον ϲου ωϲ ϲεαυτον μειζων τουτω̅ αλλη εντολη ουκ εϲτι̅
32 ειπεν αυτω ο γραμματευϲ καλωϲ διδαϲκαλε επ αληθειαϲ ειπαϲ οτι ειϲ εϲτιν και ουκ εϲτιν αλλοϲ πλην αυτου
33 και το αγαπαν αυτον εξ οληϲ καρδιαϲ και εξ οληϲ τηϲ ϲυνεϲεωϲ και εξ οληϲ τηϲ ιϲχυοϲ και το αγαπα̅ τον πληϲιον ωϲ εαυτο̅ περιϲϲοτερον εϲτιν παντων των ολοκαυτωματων και θυϲιω̅
34 και ο ι̅ϲ̅ ιδων αυτον οτι νουνεχωϲ απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν ει απο τηϲ βαϲιλειαϲ του θ̅υ̅ και ουδειϲ ουκετι ετολμα αυτο̅ επερωτηϲαι
35 και αποκριθειϲ ο ι̅ϲ̅ ελεγε̅ διδαϲκων εν τω ιερω πωϲ λεγουϲιν οι γραμματειϲ οτι ο χ̅ϲ̅ υιοϲ δαυειδ εϲτιν
36 αυτοϲ δαυειδ ειπεν τω π̅ν̅ι̅ τω αγιω ειπεν κ̅ϲ̅ τω κ̅ω̅ μου καθιϲον εκ δεξιων μου εωϲ αν θω τουϲ εχθρουϲ ϲου υποκατω των ποδων ϲου
37 αυτοϲ δαυειδ λεγει αυτον κ̅ν̅ και ποθεν αυτου εϲτιν υιοϲ και ο πολυϲ οχλοϲ ηκουεν αυτου ηδεωϲ
38 και εν τη διδαχη αυτου ελεγεν βλεπετε απο των γραμματεων των θελοντω̅ εν ϲτολαιϲ περιπατει̅ και αϲπαϲμουϲ εν ταιϲ αγοραιϲ
39 και πρωτοκαθεδριαϲ εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ και πρωτοκλιϲιαϲ εν τοιϲ δειπνοιϲ
40 οι κατεϲθοντεϲ ταϲ οικιαϲ των χηρων και προφαϲει μακρα προϲευχομενοι ουτοι λημψονται περιϲϲοτερο̅ κριμα
41 και καθιϲαϲ απεναντι του γαζοφυλακιου εθεωρει πωϲ ο οχλοϲ βαλλει χαλκο̅ ειϲ το γαζοφυλακιο̅ και πολλοι πλουϲιοι εβαλλον πολλα
42 και ελθουϲα μια χηρα πτωχη εβαλεν λεπτα δυο ο εϲτιν κοδραντηϲ
43 και προϲκαλεϲαμενοϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου ειπεν αυτοιϲ αμην λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον πα̅των εβαλεν των βαλλοντων ειϲ το γαζοφυλακιον
44 παντεϲ γαρ εκ του περιϲϲευοντοϲ αυτοιϲ εβαλον αυτη δε εκ τηϲ υϲτερηϲεωϲ αυτηϲ παντα οϲα ειχεν εβαλεν ολον το̅ βιον αυτηϲ
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.