Другазаконьне 18 глава

Кніга Другазаконьне
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская Библия

Сьвятары лявіты, усё калена Левія, ня будуць мець ані часткі, ані спадчыны ў Ізраілі. Будуць жывіцца з ахвяраў агнявых для ГОСПАДА і са спадчыны Ягонай.

Да не бѹ́детъ жерцє́мъ леѵі́тѡмъ всемѹ̀ пле́мени леѵі́инѹ ча́сти нижѐ жре́бїѧ со ї҆и҃лемъ: приношє́нїѧ гд҇ѹ жре́бїй и҆́хъ, да ѩ҆дѧ́тъ ѧ҆̀:

Не атрымаюць яны спадчыны сярод братоў сваіх, бо ГОСПАД — спадчына іхняя, як Ён прамовіў да іх.

жре́бїй же да не бѹ́детъ є҆мѹ̀ въ бра́тїи є҆гѡ̀: гд҇ь са́мъ жре́бїй є҆гѡ̀, ѩ҆́коже речѐ є҆мѹ̀.

І гэта будзе належаць сьвятару ад народу, які складае ахвяры. Калі [складаюць у ахвяру] вала або авечку, даюць сьвятару лапатку, сківіцу і страўнік.

И҆ се́й сѹ́дъ жерцє́въ, ѩ҆̀же ѿ люді́й, ѿ приносѧ́щихъ жє́ртвы, а҆́ще телца̀, а҆́ще ѻ҆́вцѹ: и҆ да́си жерцѹ̀ ра́мо, и҆ чє́люсти, и҆ ѹ҆тро́бѹ:

Аддасі яму пяршыны збожжа твайго, віна твайго, алівак тваіх і пяршыны [воўны] ад стрыжкі авечак тваіх.

и҆ нача́тки пшени́цы твоеѧ̀ и҆ вїна̀ твоегѡ̀ и҆ є҆ле́а твоегѡ̀, и҆ нача́токъ стриже́нїѧ ѻ҆ве́цъ твои́хъ да да́си є҆мѹ̀:

Бо яго выбраў ГОСПАД, Бог твой, з усіх каленаў тваіх, каб ён стаяў на служэньні ў імя ГОСПАДА, Бога твайго, ён і сыны ягоныя ў-ва ўсе дні.

ѩ҆́кѡ того̀ и҆збра̀ гд҇ь бг҃ъ тво́й ѿ всѣ́хъ племе́нъ твои́хъ предстоѧ́ти пред̾ гд҇емъ бг҃омъ твои́мъ, слѹжи́ти и҆ благослови́ти во и҆́мѧ гд҇не, то́й и҆ сы́нове є҆гѡ̀ во всѧ҄ дни҄.

Калі лявіт, які жыве ў адной з брамаў тваіх з усяго Ізраіля, як прыхадзень пойдзе і прыйдзе паводле жаданьня душы сваёй у месца, якое выбраў ГОСПАД,

А҆́ще же прїи́детъ леѵі́тъ ѿ є҆ди́нагѡ градѡ́въ ва́шихъ, ѿ всѣ́хъ сынѡ́въ ї҆и҃левыхъ, и҆дѣ́же то́й ѡ҆бита́етъ, ѩ҆́коже жела́етъ дѹша̀ є҆гѡ̀, на мѣ́сто, є҆́же и҆збере́тъ гд҇ь,

і будзе служыць у імя ГОСПАДА, Бога свайго, як усе браты ягоныя лявіты, якія там на службе перад абліччам ГОСПАДА,

да слѹ́житъ и҆́мени гд҇а бг҃а ва́шегѡ, ѩ҆́коже и҆ всѧ҄ бра́тїѧ є҆гѡ̀ леѵі́ти предстоѧ́щїи та́мѡ пред̾ гд҇емъ:

няхай [атрымлівае] для спажываньня частку, роўную з іншымі, акрамя [прыбытку] з продажу бацькоўскага [дому] свайго.

ча́сть ѿдѣле́нѹю да ѩ҆́стъ, кромѣ̀ прода́жи ѩ҆́же по ѻ҆те́чествѹ.

Калі ты ўвойдзеш у зямлю, якую дае табе ГОСПАД, Бог твой, не вучыся рабіць брыдоты народаў гэтых.

А҆́ще же вни́деши въ зе́млю, ю҆́же гд҇ь бг҃ъ тво́й дае́тъ тебѣ̀, да не навы́кнеши твори́ти по ме́рзостемъ ѩ҆зы́кѡвъ тѣ́хъ:

Няхай ня знойдзецца ў цябе той, хто сына свайго або дачку праводзіць праз агонь, ці глядзіць на аблокі, ці займаецца варажбой ці чараваньнем,

да не ѡ҆брѧ́щетсѧ въ тебѣ̀ ѡ҆чища́ѧ сы́на своего̀ и҆ дще́рь свою̀ ѻ҆гне́мъ, волхвѹ́ѧ волхвова́нїемъ и҆ чарѹ́ѧй и҆ птицеволше́бствѹѧй,

ці займаецца заклёнамі, пытаецца ў духаў [памёршых] або выклікае памёршых.

чародѣ́й ѡ҆бава́ѧ ѡ҆бава́нїемъ, ѹ҆тробоволхвѹ́ѧй и҆ знаменосмотри́тель, и҆ вопроша́ѧй ме́ртвыхъ:

Бо агідны для ГОСПАДА кожны, хто гэтак робіць. Дзеля гэтых брыдотаў выганяе іх ГОСПАД ад аблічча твайго.

є҆́сть бо ме́рзость гд҇еви бг҃ѹ твоемѹ̀ всѧ́къ творѧ́й сїѧ҄: си́хъ бо ра́ди ме́рзостей потреби́тъ ѧ҆̀ гд҇ь бг҃ъ тво́й ѿ лица̀ твоегѡ̀.

Беззаганным будзь перад ГОСПАДАМ, Богам тваім.

Соверше́нъ да бѹ́деши пред̾ гд҇емъ бг҃омъ твои́мъ.

Бо тыя народы, у зямлю якіх ты ўваходзіш, слухаюць тых, хто глядзіць на аблокі ці займаецца варажбой; гэтага не дазваляе табе ГОСПАД, Бог твой.

ѩ҆зы́цы бо сі́и, и҆̀хже ты̀ наслѣ́диши, сі́и чарова́нїй и҆ волхвова́нїй послѹ́шаютъ: тебѣ́ же не та́кѡ дадѐ гд҇ь бг҃ъ тво́й.

Прарока як мяне ўзьніме табе з братоў тваіх ГОСПАД, Бог твой; Яго слухайце.

Про҇ро́ка ѿ бра́тїи твоеѧ̀, ѩ҆́коже менѐ, возста́витъ тебѣ̀ гд҇ь бг҃ъ тво́й, тогѡ̀ послѹ́шайте:

Паводле ўсяго, што прасіў ты ў ГОСПАДА, Бога твайго, на Харэве, у дзень супольнага сходу, калі ты казаў: “Не магу болей слухаць голас ГОСПАДА, Бога майго, і глядзець болей на агонь гэты вялікі, каб не памерці”.

по всемѹ̀, є҆ли́кѡ проси́лъ є҆сѝ ѿ гд҇а бг҃а твоегѡ̀ въ хѡри́вѣ въ де́нь собра́нїѧ, глаго́люще: да не приложи́мъ слы́шати гла́са гд҇а бг҃а на́шегѡ, и҆ ѻ҆гнѧ̀ вели́кагѡ сегѡ̀ не ѹ҆ви́димъ по се́мъ, да не и҆́змремъ.

І сказаў мне ГОСПАД: “Слушна тое, што яны сказалі.

И҆ речѐ гд҇ь ко мнѣ̀: пра́вѡ всѧ҄, є҆ли҄ка глаго́лахѹ къ тебѣ̀:

Я пастаўлю ім спаміж братоў іхніх Прарока, [падобнага] табе, і ўкладу словы Мае ў вусны Ягоныя, і Ён прамовіць да іх усё, што Я загадаю Яму.

про҇ро́ка возста́влю и҆̀мъ ѿ среды̀ бра́тїи и҆́хъ, ѩ҆́коже тебѐ: и҆ вда́мъ сло́во моѐ во ѹ҆ста̀ є҆гѡ̀, и҆ возгл҃етъ и҆̀мъ, ѩ҆́коже заповѣ́даю є҆мѹ̀:

І станецца, што кожнага, які ня будзе слухаць словаў Маіх, якія будзе прамаўляць Прарок той у імя Маё, Я пакараю.

и҆ человѣ́къ то́й, и҆́же не послѹ́шаетъ слове́съ є҆гѡ̀, є҆ли҄ка возгл҃етъ про҇ро́къ ѻ҆́ный во и҆́мѧ моѐ, а҆́зъ ѿмщѹ̀ ѿ негѡ̀:

А прарок, які адважыцца гаварыць у імя Маё таго, чаго Я не загадаў яму, каб ён казаў, або які будзе прамаўляць у імя чужых багоў, такі прарок павінен памерці”.

ѻ҆ба́че проро́къ, и҆́же вознече́ствѹетъ глаго́лати во и҆́мѧ моѐ сло́во, є҆гѡ́же не повелѣ́хъ є҆мѹ̀ глаго́лати, и҆ и҆́же а҆́ще возглаго́летъ во и҆́мѧ богѡ́въ и҆нѣ́хъ, да ѹ҆́мретъ проро́къ то́й.

А калі ты скажаш у сэрцы тваім: “Як я магу даведацца, што словы гэтыя ГОСПАД не прамаўляў?”,

А҆́ще же рече́ши въ се́рдцы свое́мъ: ка́кѡ позна́емъ сло́во, є҆гѡ́же не гл҃а гд҇ь;

калі прарок прадказаў у імя ГОСПАДА, а ня сталася так, і ня споўнілася, гэта ня тое слова, якое прамовіў ГОСПАД, але ў пыхлівасьці сваёй гэта прамовіў прарок. Ня бойся яго.

є҆ли҄ка а҆́ще возглаго́летъ проро́къ во и҆́мѧ гд҇не, и҆ не сбѹ́детсѧ, и҆ не слѹчи́тсѧ сло́во сїѐ, є҆гѡ́же не речѐ гд҇ь: въ нече́стїи глаго́ла проро́къ то́й, не ѹ҆бо́йтесѧ є҆гѡ̀.

« 17 глава 19 глава »