1 Карыньцянам 4 глава

Першае пасланьне да Карыньцянаў Апостала Паўла
Пераклад Антонія Бокуна → Синодальный перевод (СВ)

 
 

Гэтак няхай лічаць нас людзі за паслугачоў Хрыстовых і за аканомаў тайнаў Божых.
 
Итак, каждый должен разуметь нас как служителей Христовых и домостроителей тайн Божиих.

Ад аканомаў жа, урэшце, вымагаецца, каб кожны быў знойдзены верным.
 
От домостроителей же требуется, чтобы каждый оказался верным.

Для мяне малая [рэч], як судзіце пра мяне вы ці іншыя людзі; але я і сам не суджу сябе.
 
Для меня очень мало значит, как судите обо мне вы или как судят другие люди; я и сам не сужу о себе.

Бо хоць нічога ня ведаю за сабою, але ў гэтым я не апраўданы. Госпад — Той, Які судзіць мяне.
 
Ибо хотя я ничего не знаю за собой, но тем не оправдываюсь; судья же мне Господь.

Так што не судзіце перад часам, пакуль ня прыйдзе Госпад, Які і асьветліць схаванае ў цемры, і выявіць намеры сэрцаў; і тады кожнаму будзе пахвала ад Бога.
 
Поэтому не судите никак прежде времени, пока не придет Господь, Который и осветит скрытое во мраке и обнаружит сердечные намерения, и тогда каждому будет похвала от Бога.

А гэтае, браты, аднёс я да сябе і Апалёса дзеля вас, каб вы ад нас навучыліся ня думаць больш за тое, што напісана, каб не ганарыліся адзін перад адным.
 
Это, братья, приложил я к себе и Аполлосу ради вас, чтобы вы научились от нас не мудрствовать сверх того, что написано, и не превозносились один перед другим.

Бо хто адзначае цябе? Што ты маеш, чаго не атрымаў? А калі атрымаў, нашто хвалішся, як быццам не атрымаў?
 
Ибо кто отличает тебя? Что ты имеешь, чего бы не получил? А если получил, что хвалишься, как будто не получил?

Вы ўжо насыціліся, ужо сталіся багатымі, бяз нас валадарыце. І калі б вы так валадарылі, каб і нам з вамі валадарыць!
 
Вы уже пресытились, вы уже обогатились, вы стали царствовать без нас. О, если бы вы и в самом деле царствовали, чтобы и нам с вами царствовать!

Бо я думаю, што Бог нас, апосталаў, паставіў за апошніх, быццам на сьмерць асуджаных, бо мы сталіся відовішчам для сьвету, для анёлаў і для людзей.
 
Ибо я думаю, что нам, последним посланникам, Бог судил быть как бы приговоренными к смерти, потому что мы сделались зрелищем для мира, для ангелов и людей.

Мы дурныя дзеля Хрыста, а вы мудрыя ў Хрысьце; мы — слабыя, а вы — дужыя; вы — слаўныя, а мы — без пашаны.
 
Мы безумны Христа ради, а вы мудры во Христе; мы немощны, а вы крепки; вы в славе, а мы в бесчестии.

Да цяперашняе гадзіны мы галодныя, і сасмаглыя, і голыя, і б’юць нас, і туляемся,
 
Даже доныне терпим голод, и жажду, и наготу, и побои, и скитаемся,

і працуем, робячы сваімі рукамі. Зьневажаныя, мы дабраслаўляем; перасьледаваныя, мы церпім;
 
и трудимся, работая своими руками. Злословят нас — мы благословляем; гонят нас — мы терпим;

абражаюць нас, мы молімся; мы сталіся, як адкіды гэтага сьвету, як сьмецьце для ўсіх да цяпер.
 
хулят нас — мы молимся; мы как сор для мира, как прах, всеми попираемый доныне.

Не каб пасароміць вас, пішу гэтае, але як улюбёных дзяцей маіх настаўляю.
 
Не к постыжению вашему пишу это, но вразумляю вас как возлюбленных детей моих.

Бо хаця вы маеце дзесяць тысячаў выхавацеляў у Хрысьце, але няшмат бацькоў, бо я нарадзіў вас у Хрысьце Ісусе праз Эвангельле.
 
Ибо хотя у вас тысячи наставников во Христе, но немного отцов; я родил вас во Христе Иисусе благовествованием.

Дык малю вас: будзьце маімі пераймальнікамі.
 
Поэтому умоляю вас: подражайте мне, как я Христу.

Дзеля гэтага я паслаў да вас Цімафея, які ёсьць дзіця маё ўлюбёнае і вернае ў Госпадзе, які нагадае вам шляхі мае ў Хрысьце, як я паўсюль у-ва ўсякай царкве навучаю.
 
Для этого я послал к вам Тимофея, моего возлюбленного и верного в Господе сына, который напомнит вам о путях моих во Христе, как я учу везде во всякой церкви.

А як я не прыходжу да вас, некаторыя ўзганарыліся,
 
А некоторые у вас возгордились, как если бы я не должен был прийти к вам;

але я хутка прыйду да вас, калі Госпад захоча, і даведаюся ня словы ганарліўцаў, а сілу,
 
но я скоро приду к вам, если угодно будет Господу, и испытаю не слова возгордившихся, а силу,

бо Валадарства Божае ня ў слове, але ў сіле.
 
ибо Царство Божие не в слове, а в силе.

Што хочаце? [Каб я] з кіем прыйшоў да вас ці з любоўю і духам ціхасьці?
 
Чего вы хотите? С жезлом прийти к вам или с любовью и духом кротости?



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.