Дзеяньні 1 глава

Дзеяньні Сьвятых Апосталаў
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Русского Библейского Центра

Пе́ршую аповесьць, Тэафілю, учыніў я аб усім, што Ісус рабіў ды навучаў

В первую книгу, Tеофил, я включил все, что с самого начала совершал и чему учил Иисус

да дня, у які ўзьнёсся, даўшы праз Духа Сьвятога загады Апосталам, якіх выбраў,

Вплоть до того дня, когда Он Святым Духом наставил избранных Им апостолов и вознесся на небо.

ды прад якімі зьяўляўся жывы пасьля мукаў Сваіх у чысьленых зьявах, у працягу сараку дзён паказываючыся ім ды кажучы аб царстве Божым.

Перед ними Он и предстал уже после страдания живым и в течение сорока дней со всей очевидностью являлся им не один раз. А говорил о Божьем Царстве.

І, сабраўшы іх, загадаў ім не выхадзіць з Ерузаліму, а чакаць на абве́шчанае ад Айца, аб чым вы чулі ад мяне́:

Как-то за трапезой Иисус сказал, чтобы они не отлучались из Иерусалима и ждали обещанного дара: «Об этом обещании Отца вы знаете. Я уже говорил вам о нем:

што Іоан хрысьціў вадой, а вы цераз колькі дзён будзеце ахры́шчаны ў Духу Сьвятым.

Иоанн крестил водой, а вы недалекими днями будете крещены Святым Духом».

Дык яны, зыйшоўшыся разам, пыталіся ў Яго, кажучы: Госпадзе, ці ня ў гэтым часе адбудуеш царства Ізраілю?

И вот так сидя рядом с Ним, они спрашивали: «Господи! Теперь Ты наконец вернешь царство Израилю, да?».

Ён жа сказаў да іх: ня вам ве́даць час ці пару́, што Аце́ц паклаў у ўладзе Сваёй;

Он отвечал им: «Не вам знать времена и сроки, которые Отец расставил Своей властью.

але пры́меце сілу, як зыйдзе на вас Дух Сьвяты, і будзеце Мне́ сьве́дкамі і ў Ерузаліме, і ў-ва ўсе́й Юдэі й Самарыі, ды ажно па край зямлі.

Зато на вас сойдет Святой Дух. От Него будет вам сила, и пойдете Моими свидетелями из Иерусалима по всей Иудее, Самарии — и до крайних пределов земли».

І, сказаўшы гэтае, Ён узьнёсся перад вачыма іхнімі, і хмара ўзяла Яго ад вачэй іх.

После этих слов Он на их глазах поднялся в небо, и облако скрыло Его из виду.

Калі-ж яны пільна ўглядаліся ў не́ба, як Ён адыходзіў, вось двое мужоў станулі перад імі ў белых вопратках,

Он ушел в небо, а они все смотрели и смотрели. Вдруг предстали перед ними два человека в белых одеждах

дый сказалі яны: Мужы Галіле́йскія! Чаго стаіцё, узіраючыся на не́ба? Гэты Ісус, узяты ад вас на не́ба, прыдзе гэтак сама, як бачылі вы Яго ўзыходзячы на не́ба.

И говорят: «Галилеяне! Зачем стоите, возведя к небу взоры? Иисус, от вас на небо вознесенный, вернется точно таким же манером, как ушел туда на ваших глазах».

Тады яны вярнуліся ў Ерузалім з гары, называнай Аліўнай, што непадалёк ад Ерузаліму, за дзень суботні ходу.

Пройдя недлинный субботний путь, они с Масличной горы вернулись в Иерусалим.

І, увайшоўшы, узыйшлі ў сьвятліцу, дзе́ былі Пётр і Якуб, і Іоан, і Андрэй, Піліп і Хама́, Баўтраме́й ды Мацьве́й, Якуб Алфе́явы й Сымон Зілот, ды Юда Якубаў.

Пришли и поднялись к себе наверх. Здесь они жили и здесь Петр, Иоанн, Иаков, Андрей, Филипп, Фома, Варфоломей, Матфей, Иаков Алфеев, Симон Зелот и Иуда, сын Иакова,

Усе́ яны трывалі аднадушна ў малітвах і просьбах разам з жанчынамі й Марыяй, Маткай Ісусавай, ды братамі Ягонымі.

Вместе с женщинами, среди которых была Мария, Мать Иисуса, и с Его братьями, всегда дружно собирались на молитву.

І ў гэныя дні Пётр, устаўшы сярод вучняў, сказаў (а была грамада людзей разам каля ста дваццацёх).

В те дни Петр встал посреди собрания братьев, а было их там всех вместе около ста двадцати человек, и сказал:

Мужы браты! Тое пісаньне, якое праз вусны Давідавыя Дух Сьвяты прадказаў пра Юду, што быў павадыром тых, каторыя ўзялі Ісуса, — мусіла збыцца;

«Мужи братья! Не могло не исполниться Писание, где устами Давида Святой Дух предрек об Иуде, который привел тех, кто схватил Иисуса.

быў ён палічаны з намі, і лёс вызначыў яму частку ў служэньні гэтым,

Он считался одним из нас и занимал свое место в служении.

але цаной крыўды прыдбаў ён зямлю і, рынуўшыся, разьдзе́рся папалове, і вывалілася з яго ўсё шлуньне ягонае.

За преступную мзду он приобрел участок и там низвергся лицом в землю и лопнул чревом. Все его внутренности вывалились.

І сталася ве́дама ўсім жы́харам Ерузаліму; дык поле гэнае названа ў іхняй гутарцы Акельдама́, гэта ёсьць зямля крыві.

Об этом стало известно жителям Иерусалима, и тогда они на своем языке назвали этот участок Полем крови — Акелдамах.

Бо напісана ў кнізе псальмаў: Няхай станецца двор ягоны пустым, і няхай ніхто ня жыве ў ім, дый: дагляд ад яго возьме другі (Псальм 68:26; 108:8).

Написано в Книге Псалмов: “Землю его да постигнет запустение и да не жить никому в его доме!” и еще: “Полномочие его да примет другой!”

Дык трэба, каб із тых мужоў, што зыходзіліся з намі праз уве́сь час, як прыходзіў і адыходзіў ад нас Госпад Ісус,

И теперь одному из постоянных спутников Господа Иисуса во время Его хождения с нами из края в край, —

пачынаючы ад хрышчэньня Іоанавага ажно да дня, калі Ён быў узяты ад нас, адзін із іх стаўся-бы разам з намі сьве́дкай уваскрасе́ньня Яго.

С момента Иоаннова крещения до того дня, когда Он был вознесен от нас на небо, — нужно войти в наш круг свидетелей Его воскресения».

І паставілі двух: Язэпа, званага Варсавай, па мянюшцы Юста, ды Мацьве́я;

И предложили двоих: Иосифа, или Варсаву, по прозванию Юст, и Матфия.

і, молячыся, казалі: Ты, Госпадзе, які ве́даеш сэрцы ўсіх, пакажы з гэтых двух аднаго, каго Ты выбраў,

И с молитвой говорили: «Ты, Господи Провидец, дай знать, которого из двух Ты избрал

каб узяў частку ў служэньні гэтым і апостальстве, ад якога адступіўся Юда, каб ісьці на сваё ме́сца.

На место апостольского служения, поскольку не удержался на нем Иуда, ушел туда, где ему следует быть».

І кінулі жэрабе аб іх, і выпала жэрабе на Мацьве́я, і далучаны быў да адзінаццацёх Апосталаў.

Бросили жребий, и выпало Матфию. Он и был причтен к одиннадцати апостолам.

« 21 глава 2 глава »