4 Царств 25 глава

Четвертая книга Царств
Новый русский перевод → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

На девятом году правления Цедекии, в десятый день десятого месяца[102], Навуходоносор, царь Вавилона, двинулся на Иерусалим со всем своим войском. Он расположился станом вокруг города и окружил его осадными сооружениями.
 
І сталася ў дзявятым годзе валадараньня ягонага, у дзясятым месяцы, у дзясяты [дзень] месяца, прыйшоў Навухаданосар, валадар Бабілонскі, з усім войскам сваім да Ерусаліму, і аблёг яго, і пабудаваў вакол яго валы.

Город был в осаде до одиннадцатого года правления царя Цедекии.
 
І горад быў у аблозе аж да адзінаццатага году валадара Сэдэкіі.

К девятому дню[103] четвертого месяца[104] голод в городе усилился, и у народа не осталось пищи.
 
У дзявяты [дзень] месяца пачаўся голад у горадзе, і не было ўжо хлеба для народу зямлі.

Тогда в городской стене была пробита брешь, и[105] царь со всем войском бежал. Они оставили город ночью, хотя халдеи и окружали город, пройдя через ворота между двумя стенами, что рядом с царским садом, и направились к Иорданской долине.
 
І быў зроблены вылом у муры гораду, і ўначы ўсе ваяры [ўцяклі] па шляху брамы між мурамі, што каля саду валадарскага, а Халдэйцы былі вакол гораду. І выйшлі яны на шлях да Арабы.

Но халдейское войско пустилось в погоню за царем и настигло его на равнинах у Иерихона. Все его войско рассеялось, бросив его одного,
 
І войска Халдэйцаў кінулася ў пагоню за валадаром, і дагналі яго на раўніне каля Ерыхону, і ўсё войска ягонае пакінула яго.

и он был схвачен. Его привели к царю Вавилона в Ривлу, где ему вынесли приговор.
 
І схапілі валадара, і прывялі яго да валадара Бабілонскага ў Рыўлю, і выдадзены быў на яго прысуд.

Сыновей Цедекии закололи у него на глазах, а после выкололи ему глаза, заковали в бронзовые кандалы и увели в Вавилон.
 
І сыноў Сэдэкіі забілі на вачах ягоных, і вырвалі вочы Сэдэкіі, і закулі яго ў кайданы мядзяныя, і завялі ў Бабілон.

В седьмой день пятого месяца[106], на девятнадцатом году правления Навуходоносора, царя Вавилона, начальник царской охраны Невузарадан, слуга царя Вавилона, пришёл в Иерусалим.
 
У пятым месяцы, у сёмы [дзень] месяца, а гэта быў дзевятнаццаты год Навухаданосара, валадара Бабілонскага, увайшоў у Ерусалім Нэвузарадан, начальнік целаахоўнікаў, слуга валадара Бабілонскага.

Он сжег дом Господа, царский дворец и все дома Иерусалима. Он сжег все важные[107] здания.
 
І спаліў ён Дом ГОСПАДА, і дом валадара, і ўсе дамы ў Ерусаліме, і кожны вялікі дом спаліў агнём.

А халдейское войско под командованием начальника царской охраны, разрушило стены, окружавшие Иерусалим.
 
І войска Халдэйскае, якое [было] разам з начальнікам целаахоўнікаў, зруйнавала мур вакол Ерусаліму.

Невузарадан, начальник царской охраны, увел в плен оставшихся в Иерусалиме людей вместе с прочим населением и перебежчиками, которые переметнулись к царю Вавилона.
 
А рэшту народу, якая засталася ў горадзе, і ўцекачоў, якія ўцяклі да валадара Бабілонскага, і рэшту мноства [людзей простых] Нэвузарадан, начальнік целаахоўнікаў, перасяліў у няволю.

Но некоторых из бедного люда страны начальник царской охраны оставил, чтобы они трудились на виноградниках и полях.
 
І некаторых з галоты зямлі начальнік целаахоўнікаў пакінуў як вінаградараў і земляробаў.

Халдеи разбили бронзовые колонны, передвижные подставки и бронзовое море, которые находились в доме Господа, и унесли бронзу в Вавилон.
 
І паламалі Халдэйцы слупы мядзяныя, якія ў Доме ГОСПАДА, і падставы, і мора мядзянае, якое ў Доме ГОСПАДА, і забралі медзь іхнюю ў Бабілон.

Ещё они забрали горшки, лопатки, ножницы для фитилей, блюда и всю бронзовую посуду, которая использовалась в храмовом служении.
 
І забралі катлы, лапаткі, нажніцы, лыжкі і ўвесь посуд мядзяны, якім карысталіся пры служэньні.

Начальник царской охраны также забрал все, сделанное из чистого золота и серебра: кадильницы и кропильные чаши.
 
Таксама кадзільніцы і келіхі, якія былі з золата і срэбра, забраў начальнік целаахоўнікаў.

Бронзы от двух колонн, моря и передвижных подставок, сделанных Соломоном для дома Господа, оказалось больше, чем можно было взвесить.
 
А медзі з двух слупоў і аднаго мора, і падставаў, якія Салямон зрабіў для Дому ГОСПАДА, нельга было зважыць.

Каждая колонна была 18 локтей[108] в высоту. Бронзовая капитель колонны была 3 локтя[109] в высоту и была украшена по кругу бронзовой сеткой и плодами гранатового дерева из бронзы. Такой же была и другая колонна с её сеткой.
 
Васямнаццаць локцяў меў у вышыню адзін слуп, і галавіца ягоная была з медзі, а вышыня галавіцы была тры локці. Вакол галавіцы было сплеціва з яблыкамі гранату, усё з медзі. І другі слуп меў таксама сплеціва.

Начальник царской охраны взял в плен первосвященника Сераю, второго после него священника Софонию и трех привратников.
 
І начальнік целаахоўнікаў узяў Сэраю сьвятара і другога сьвятара Сафонію, і трох вартаўнікоў парогаў.

Из тех, кто ещё оставался в городе, он взял одного евнуха, который распоряжался воинами, и пятерых царских советников. Ещё он взял писаря, главного в войске, который записывал в войско народ страны, и шестьдесят человек из его людей, которых нашли в городе.
 
А з горада ўзяў ён аднаго эўнуха, які быў начальнікам войска, і пяць чалавек, якія бачылі аблічча валадара, якіх знайшлі ў горадзе, і галоўнага пісара войска, які запісваў народ зямлі, і шэсьцьдзясят людзей простых, якіх знайшлі ў горадзе.

Невузарадан, начальник царской охраны, взял их всех и отвел к царю Вавилона в Ривлу.
 
І ўзяў іх Нэвузарадан, начальнік целаахоўнікаў, і завёў да валадара Бабілонскага ў Рыўлю.

В Ривле, что в земле Хамата, царь Вавилона велел их казнить. Так Иудея была выселена из своей земли.
 
І валадар Бабілонскі загадаў забіць іх, і забіў іх у Рыўлі, у зямлі Хамат. І быў Юда выселены з зямлі сваёй.

Навуходоносор, царь Вавилона, назначил Гедалию, сына Ахикама, внука Шафана, начальником над народом, который он оставил в Иудее.
 
А над народам, што застаўся ў зямлі Юды, які пакінуў [там] Навухаданосар, валадар Бабілонскі, ён паставіў начальнікам Гедалію, сына Ахікама, сына Шафана.

Когда все военачальники и их люди услышали, что царь Вавилона назначил Гедалию начальником, они пришли к Гедалии в Мицпу. Это были Исмаил, сын Нефании, Иоханан, сын Кареаха, Серая, сын Танхумета из Нетофы, Иазания, сын маахитянина, и их люди.
 
І ўсе начальнікі войска і людзі іхнія пачулі, што валадар Бабілонскі прызначыў Гедалію [начальнікам], і прыйшлі да Гедаліі ў Міцпу. І [прыйшлі] Ізмаэль, сын Нэтаніі, Ёханан, сын Карэаха, Сэрая, сын Танхумэта з Нэтофы, і Язанія, сын Маахата, яны і людзі іхнія.

Гедалия поклялся им, чтобы успокоить их и их людей. — Не бойтесь халдейских вельмож, — сказал он. — Селитесь в стране, служите царю Вавилона, и вам будет хорошо.
 
І прысягнуў Гедалія ім і людзям іхнім, і сказаў ім: «Ня бойцеся служыць Халдэйцам, жывіце на зямлі і служыце валадару Бабілонскаму, і добра будзе вам».

Но в седьмой месяц Исмаил, сын Нефании, внук Элишамы, который был из царского рода, пришёл с десятью людьми и убил Гедалию и иудеев с халдеями, находившихся с ним в Мицпе.
 
Але ў сёмым месяцы прыйшоў Ізмаэль, сын Нэтаніі, сына Элішамы, з насеньня валадарскага, і дзесяць чалавек з ім, і забілі яны Гедалію, і забілі Юдэяў і Халдэйцаў, якія былі з ім у Міцпе.

После этого весь народ, и низкого, и высокого звания, бежал вместе с военачальниками в Египет, боясь халдеев.
 
І ўстаў увесь народ ад малога да вялікага, і начальнікі войска, і пайшлі ў Эгіпет, бо баяліся аблічча Халдэйцаў.

В тридцать седьмом году пленения Иехонии, царя Иудеи, в том году, когда Эвил-Меродах[110] стал царем Вавилона, он выпустил Иехонию, царя Иудеи, из темницы на двадцать седьмой день двенадцатого месяца[111].
 
І сталася ў трыццаць сёмым годзе пасьля высяленьня ў няволю Егаяхіна, валадара Юды, у дванаццаты месяц, у дваццаць сёмы [дзень] месяца, Эвіль-Мэрадах, валадар Бабілонскі, у год, у які пачаў валадарыць, вызваліў Егаяхіна, валадара Юды, з вязьніцы.

Он говорил с ним дружелюбно и возвысил его над всеми царями, бывшими с ним в Вавилоне.
 
І ён гаварыў з ім добра, і падняў пасад ягоны па-над пасадамі валадароў, якія [былі] з ім у Бабілоне.

Иехония сменил свои темничные одежды и остаток своих дней всегда ел за царским столом.
 
І зьняў [Егаяхін] шаты вязьнічныя, і еў заўсёды хлеб перад абліччам [Эвіль-Мэрадаха] ў-ва ўсе дні жыцьця свайго.

Изо дня в день он получал от царя постоянное содержание всю свою жизнь.
 
І той забясьпечваў яго заўсёды ўтрыманьнем валадарскім, дзень у дзень, у-ва ўсе дні жыцьця ягонага.

Примечания:

 
Новый русский перевод
1 [102] — 15 января 588 г. до н. э.
3 [103] — Букв.: « На девятый день месяца…». Упоминание четвертого месяца сделано на основании Иер 52:6.
3 [104] — 18 июля 586 г. до н. э.
4 [105] — Так в одном из древн. переводов (ср. Иер 39:4; Иер 52:7); в евр. тексте слов: царь и бежал нет.
8 [106] — 14 августа.
9 [107] — Букв.: большие.
17 [108] — Около 8,1 м.
17 [109] — Около 1,4 м.
27 [110] — Также называемый Амель-Мардуком. Сын и наследник Навуходоносора II, правил в 561-560 гг. до н. э. и был свергнут своим зятем Нергал-Сарецером (см. Иер 39:3, 13).
27 [111] — 2 апреля 561 г. до н. э.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.