1 І загаварыўшы Ісус ізноў распавёў да іх у прыповесьцях, кажучы:
2 Валадарства Нябёсаў падобна да чалавека-валадара, які справіў вясельле сыну свайму.
3 І (ён) паслаў рабоў сваіх паклікаць запрошаных на вясельле, але (яны) ня захацелі прыйсьці.
4 (І) ён зноў паслаў другіх рабоў, кажучы: скажыце запрошаным: вось (я) прыгатаваў абед мой, быкі мае і (усё) што ўкормлена зарэзаны, і ўсё гатова. Прыходзьце на вясельле.
5 Але яны пагрэбаваўшы (запрашэньнем), пайшлі: адзін на сваё поле, а другі на свой гандаль;
6 а астатнія, схапіўшы рабоў ягоных, зьняважылі і забілі.
7 Пачуўшы ж, валадар угневаўся і, паслаўшы войска сваё, зьнішчыў забойцаў гэных і места іхнае спаліў агнём.
8 Тады кажа ён рабам сваім: вясельны стол гатовы, але запрошаныя ня былі вартыя.
9 Дык пайдзіце на ростані і ўсіх, каго ні сустрэнеце, запрашайце да вясельнага стала.
10 І, выйшаўшы на дарогі, рабы гэныя сабралі ўсіх, каго толькі знайшлі: ліхіх і добрых; і за вясельным сталом было поўна гасьцей.
11 І увайшоўшы паглядзець на гасьцей, валадар убачыў там чалавека, адзетага ня ў вясельную вопратку.
12 І кажа яму: дружа! як ты ўвайшоў сюды ня ў вясельнай вопратцы? А той маўчаў.
13 Тады валадар сказаў слугам: вазьміце яго і зьвязаўшы яму ногі і рукі, выкіньце ў цемру вонкавую: там будзе плач і скрыгат зубоў;
14 бо шмат запрошаных, але мала выбраных.
15 Тады адыйшоўшыся хварысэі ўчынілі змову, каб злавіць Яго на слове.
16 І пасылаюць да Яго вучняў сваіх з гірадзіянамі, кажучы: Настаўнік! мы ведаем, што Ты праўдзівы і шляху Бога ў праўдзе вучыш і нікому ня дагаджаеш; бо ня глядзіш на аблічча людзей.
17 Дык скажы нам: як Табе здаецца? ці дазволена даваць падатак кесару, ці не?
18 Але Ісус разумеючы іхную прыхаваную зламыснасьць, сказаў: што спакушаеце Мяне, крывадушнікі?
19 Пакажэце Мне манету, якою плаціцца падатак. Яны ж прынесьлі Яму дынар.
20 І кажа ім: чый гэта абраз і надпіс?
21 Кажуць Яму: кесаравы. Тады кажа ім: пагэтаму аддавайце кесарава кесару, а тое, што Бога — Богу.
22 І, пачуўшы (яны) зьдзівіліся і пакінуўшы Яго адыйшліся.
23 У той дзень прыступіліся да Яго саддукеі, якія кажуць: ускрасеньня няма, і спыталіся ў Яго,
24 кажучы: Настаўнік! Масей сказаў: калі хто памрэ ня маючы дзяцей хай возьме ягоную жонку брат ягоны сабе ў жонкі і адро́дзіць семя брату свайму.
25 Было ж у нас сем братоў. І першы ажаніўшыся памёр, і ня маючы дзяцей пакінуў жонку сваю брату свайму;
26 таксама і другі, і трэйці, аж да сёмага.
27 А пасьля ўсіх памерла і жонка.
28 Дык вось, пасьля ўскрасеньня каторага зь сямёх будзе яна жонкаю? бо ўсе мелі яе.
29 І адказаўшы Ісус сказаў ім: памыляецеся, ня зразумеўшы Пісаньняў, ні сілы Бога.
30 Бо пасьля ўскрасеньня, ні жэняцца, ні выходзяць замуж, але як Ангелы Бога прабываюць на Небе.
31 А адносна ўскрасеньня памёршых ці ня чыталі вы сказанае вам Богам, кажучы:
32 Я ёсьць Бог Абрагама, і Бог Ісагака, і Бог Якуба? Бог ня ёсьць Бог мёртвых, але жывых.
33 І пачуўшы людзі дзівіліся з вучэньня Ягонага.
34 А хварысэі пачуўшы, што Ён вымусіў саддукеяў змоўкнуць, былі сабраныя разам супраць Яго.
35 І адзін зь іх, законьнік, спакушаючы Яго спытаўся, кажучы:
36 Настаўнік! якое найбольшае прыказаньне ў Законе?
37 Ісус жа сказаў яму: палюбі Госпада, Бога твайго ўсім сэрцам тваім і ўсёю душою тваёю і ўсім разуменьнем тваім. (Другазак. 6:5)
38 Гэта ёсьць першае і найбольшае прыказаньне.
39 Другое ж падобнае яму: палюбі блізкага твайго, як самога сябе. (Ляв. 19:18)
40 На гэтых двух прыказаньнях грунтуецца ўвесь Закон і Прарокі.
41 А сабраных хварысэяў Ісус іх запытаў,
42 кажучы: што вы думаеце пра Хрыста? Чый Ён Сын? Кажуць Яму: Давіда.
43 Кажа ім: як жа тады Давід у Духу называе Яго Госпадам, кажучы:
44 сказаў Госпад Госпаду майму: сядзі праваруч Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх да падножжа Ног Тваіх. (Пс. 110:1)
45 Дык калі Давід называе Яго Госпадам, як жа Ён Сын ягоны?
46 І ніхто ня мог адказаць Яму ні слова; і з таго дня ўжо ніхто ня адважыўся (падступна) дапытвацца Яго.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Паводля Мацьвея Сьвятое Эвангельле, 22 раздзел. Пераклад Сабілы і Малахава.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу аўтара.
© 2020