1 І, адказваючы, Ісус зноў гаварыў ім прыпавесьцямі, кажучы:
2 — Уладарства Нябеснае падобнае да чалавека ўладара, які справіў вясельле сыну свайму.
3 І паслаў слугаў сваіх клікаць запрошаных на вясельле; і не хацелі прыйсьці.
4 Зноў паслаў іншых слугаў, наказваючы: скажэце запрошаным, — вось я прыгатаваў абед мой, валы мае і кормнікі забітыя, і ўсё гатова, прыходзьце на вясельле.
5 Але яны, зьняважыўшы гэта, пайшлі: хто на поле свае, хто да гандлю свайго.
6 Іншыя-ж, схапіўшы слугаў яго, назьдзекаваліся і забілі іх.
7 Пачуўшы тое, уладар угнявіўся, і паслаў войскі свае, зьнішчыў забойцаў тых і спаліў места іхнае.
8 Тады кажа ён слугам сваім: — вясельная пачостка гатовая, але званыя не былі дастойнымі.
9 Дык пайдзеце на ростані, і ўсіх, каго сустрэнеце, клічце на вясельле.
10 І слугі тыя, выйшаўшы на дарогі, сабралі ўсіх, каго толькі знайшлі: і благіх і добрых, — і на вясельлі было поўна гасьцей.
11 Уладар, прыйшоўшы паглядзець гасьцей, убачыў там чалавека адзетага не ў вясельнае адзеньне.
12 І кажа яму: — дружа, як ты ўвайшоў сюды не ў вясельным убраньні? той-жа маўчаў.
13 Тады сказаў уладар слугам: — зьвяжэце яму рукі і ногі і вазьмеце ўкіньце яго у цемру вонкавую; там будзе плач і скрыгатаньне зубоў.
14 Бо шмат пазваных, але мала выбраных.
15 Тады фарысеі пайшлі і радзіліся, як-бы падлавіць Яго на словах.
16 І пасылаюць да Яго вучняў сваіх з гірадыянамі, кажучы: — Вучыцель, мы ведаем, што Ты справядлівы, і праўдзіва настаўляеш на шлях Божы ды ня дбаеш дагаджаць каму-небудзь, бо ня ўзіраешся на асобу людзкую.
17 Дык скажы нам, як ты думаеш? ці дабрагодна даваць падатак кесару, ці не?
18 Але Ісус, ведаючы іхны здрадзецкі подступ, сказаў: — што спакушаеце Мяне, двудушнікі?
19 Пакажэце мне падатковую залатоўку; яны прынясьлі Яму дынар.
20 І кажа ім: — чый гэта тут воблік і напіс?
21 Кажуць Яму — цэсаравы; тады кажа ім: — дык аддайце цэсарава цэсару, а Божае Богу. —
22 Пачуўшы гэтае, яны задзівіліся і, пакінуўшы Яго, адышліся.
23 У той-жа дзень падыйшлі да Яго садукеі, якія кажуць, што няма ўваскрасеньня, і пыталіся ў Яго, гаворачы:
24 — Вучыцель! Майсей сказаў: — калі хто памрэ, ня меўшы дзяцей, то брат яго няхай возьме жану ягоную і адродзіць плямя брату свайму.
25 Было-ж у нас сем братоў: першы, ажаніўшыся, памёр, і, ня маючы патомства, пакінуў жану сваю браты свайму.
26 Таксама і другі і трэйці аж да сёмага.
27 Пасьля ўсіх памерла і жана.
28 Дык пры ўваскрасеньні каторага з іх сямёх будзе яна жаною? бо ўсе мелі яе.
29 Адказваючы ім, Ісус сказаў: — мыляецеся, ня ведаючы Пісаньня, ані моцы Божае.
30 Бо пры ўваскрасеньні ня жэняцца, ані замуж ня йдуць, але бытуюць у небе, як анёлы Божыя.
31 А пра ўваскрасеньне, ці-ж не чыталі вы сказанага вам ад Бога:
32 — Я Бог Абрагама, і Бог Ісака, і Бог Якуба; Бог ня ёсьць Бог мёртвых, але жывых.
33 І слухаючы, народ дзіваваўся з навукі Ягонае.
34 Фарысеі, дачуўшыся, як Ён асароміў садукеяў, зыйшліся разам.
35 І адзін з іх, законьнік вучоны, спакусьліва папытаў у Яго, кажучы:
36 — Вучыцель! які найбольшы запавет ў законе?
37 Ісус-жа сказаў яму: — Узьлюбі Госпада Бога твайго ўсім сэрцам тваім і ўсёю душою тваёю, і ўсім разуменьнем тваім.
38 Гэта ёсьць першы і найбольшы запавет.
39 Другі-ж, падобны да яго: узьлюбі бліжняга твайго, як самога сябе.
40 На гэтых двух запаветах грунтуецца ўвесь закон і прарокі.
41 Калі-ж былі зыйшоўшыся фарысеі, Ісус спытаўся ў іх, кажучы:
42 — што вы думаеце пра Хрыста? чый Ён Сын? — кажуць Яму, Давыдаў.
43 І кажа ім: — як-жа Давыд у натхненьні заве Яго Госпадам, калі кажа:
44 — Сказаў Госпад Госпаду Майму: сядзі праваруч Мяне, дакуль не палажу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх.
45 Калі-ж Давыд называе Яго Госпадам, як-жа Ён сын яму?
46 І ніхто ня мог адказаць Яму ані слова, і з таго дня ніхто ўжо не адважваўся больш даваць Яму пытаньні.
Зноскі:
15 падлавіць — ці — зьбянтэжыць, згаміць, спакудзіць.
16 ня ўзіраешся — ці — не аглядаешся.
46 больш даваць Яму пытаньні — ці — пытацца ў Яго.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Сьвятое Евангельле Мацьвея, 22 раздзел. Пераклад Міхася Міцкевіча.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.