1 Пасьля Езус пайшоў на другі бок мора Галілейскага або Тыбэрыядзкага.
2 І ішоў за ім вялікі натоўп людзей, бо бачылі знакі, дакананыя над хворымі.
3 Затым Езус узыйшоў на гару і сеў там са сваімі вучнямі.
4 А збліжалася Пасха, сьвяточны дзень Юдэйскі.
5 Калі Езус падняў вочы і ўбачыў вялікі натоўп людзей, які ішоў да Яго, сказаў Філіпу: "Дзе купім хлеба, каб маглі яны пад'есьці?"
6 А гаварыў, каб выспрабаваць іх, бо сам ведаў, што меў зрабіць.
7 Адказаў яму Філіп: "Дзьвесьце дынараў ня хопіць, каб купіць ім хлеба, каб кожны з іх атрымаў хоць крыху".
8 Сказаў Яму адзін з вучняў Яго, Андрэй, брат Сымона Пятра:
9 "Ёсьць тут адзін юнак, які мае пяць ячменных хлябоў, і дзьве рыбы, але што гэта на такое мноства?"
10 Сказаў ім Езус: "Загадайце людзям сесьці". А было на тым месцы многа травы. І так села мужчын каля пяці тысяч.
11 Тады Езус узяў хлябы, склаў падзяку і раздаў седзячым; падобна і рыбы, колькі хто хацеў.
12 А калі наеліся, загадаў вучням сваім: "Зьбярыце кавалкі, каб не змарнаваліся".
13 Дык сабралі кускі з пяці хлябоў ячменных і налажылі дванаццаць кашоў таго, што засталося па тых, што елі.
14 Людзі ж тыя, бачачы знак, учынены Езусам, казалі: "Сапраўды гэта прарок, які ідзе ў сьвет".
15 А Езус, даведаўшыся, што меліся прыйсьці, каб ўзяць Яго і абвясьціць каралём, адыйшоў сам адзін на гару.
16 А калі зьвечарэла, вучні Ягоны спусьціліся да мора
17 і, улезшы ў лодку, паплылі на другі бераг у Кафарнаўм. Ужо сьцямнела, а Езус не вяртаўся да іх.
18 А мора пачало хвалявацца, бо дуў моцны вецер.
19 Калі адплылі за дваццаць пяць або і трыццаць стадыяў, убачылі Езуса, ідучага па моры і падыходзячага да лодкі, і спалохаліся.
20 Але Езус сказаў ім: "Гэта Я, ня бойцеся".
21 Дык хацелі ўзяць Яго ў лодку, але лодка зараз жа прыплыла да берагу, да якога яны плылі.
22 Назаўтра народ, які застаўся за морам, заўважыў, што не было там другой лодкі, толькі адна, ды што Езус ня сеў у лодку са сваімі вучнямі, але вучні адплылі самі;
23 іншыя ж лодкі прыплылі з Тыбэрыяды да месца, дзе спажывалі хлеб, над якім Госпад складаў падзяку.
24 Калі затым народ убачыў, што там няма Езуса, ані вучняў Ягоных, дык селі ў лодкі і прыплылі ў Кафарнаўм, шукаючы Езуса.
25 І, знайшоўшы Езуса за морам, сказалі Яму: "Раббі, калі Ты сюды прыйшоў?"
26 У адказ сказаў ім Езус: "Сапраўды, сапраўды кажу вам: Шукаеце Мяне не таму, што вы бачылі знакі, але што вы елі хлеб і наеліся.
27 Рупцеся не пра ежу, якая прападае, але пра ежу, якая прычыняецца да жыцьця вечнага, якое дасьць вам Сын Чалавечы, бо на Ім палажыў пячаць сваю Айцец Бог".
28 Сказалі тады Яму: "Што маем рабіць, каб спаўняць справы Божыя?"
29 А Езус адказаў ім і сказаў: "Гэта справа Божая, каб верылі ў Таго, каго Ён паслаў".
30 Тады сказалі Яму: "Дык што за знак учыніш, каб мы ўбачылі і ўверылі Табе? Што зробіш?
31 Бацькі нашыя елі манну ў пустыні, як напісана: "Хлеб з неба даў ім да яды".
32 Сказаў тады ім Езус: "Сапраўды, сапраўды кажу вам: Не Майсей даў вам хлеб з неба, але Айцец Мой дае вам праўдзівы хлеб з неба.
33 Бо хлеб Божы, ёсьць той, які з неба зыйшоў і дае жыцьцё сьвету".
34 Затым сказалі Яму: "Госпадзе, дай нам заўсёды гэтага хлеба".
35 Сказаў ім Езус: "Я — хлеб жыцьця. Хто прыходзіць да Мяне, ня будзе чуць голаду, і хто верыць у Мяне, ніколі смагнуць ня будзе.
36 Казаў жа Я вам, што і бачылі Мяне, і ня верыце.
37 Усё, што дае Мне Айцец, да Мяне прыйдзе, і тога, хто да Мяне прыходзіць, ня выкіну прэч.
38 Бо Я зыйшоў з неба, не каб сваю волю чыніць, але волю Таго, хто Мяне паслаў.
39 А воля Таго, які Мяне паслаў, каб Я нічога не страціў з таго, што Ён Мне даў, але ўваскрасіў гэта ў апошні дзень.
40 Гэта воля Айца Майго, каб кожны, хто глядзіць на Сына і верыць у Яго, меў жыцьцё вечнае; і Я яго ўваскрашу ў апошні дзень".
41 Дык наракалі Юдэі на Езуса, што Ён сказаў: "Я — хлеб, які зыйшоў з неба",
42 ды казалі: "Ці ж гэта ня Езус, сын Язэпа, якога бацьку і маці ведаем? Дык як жа можа Ён казаць: "Зыйшоў з неба"?"
43 У адказ сказаў ім Езус: "Не наракайце між сабой.
44 Ніхто ня можа прыйсьці да Мяне, калі яго не пацягне Айцец, які Мяне паслаў; і Я яго ўваскрашу ў апошні дзень.
45 Напісана ў прарокаў: "І будуць усе вучнямі Бога". Кожны, хто пачуў ад Айца і навучыўся, прыходзіць да Мяне.
46 Ня значыць гэта быццам хто Айца бачыў, бо толькі Той, хто ад Бога, Той бачыў Айца.
47 Сапраўды, сапраўды кажу вам: Хто верыць у Мяне, мае жыцьцё вечнае.
48 Я — хлеб жыцьця.
49 Бацькі вашыя елі манну ў пустыні і паўміралі.
50 А гэта хлеб, які з неба зыходзіць, каб кожны, хто яго есьці будзе, не памёр.
51 Я — хлеб жывы, які з неба зыйшоў. Хто б еў гэты хлеб, жыць будзе вечна; а хлеб, які Я дам, ёсьць цела Маё, (якое Я аддам) за жыцьцё сьвету".
52 Дык спрачаліся Юдэі між сабою і казалі: "Як жа Ён можа нам даць цела сваё на яду?"
53 Сказаў затым ім Езус: "Сапраўды, сапраўды кажу вам: Калі вы ня будзеце есьці цела Сына Чалавечага ды ня будзеце піць крыві Ягонай, ня будзеце мець жыцьця ў сабе.
54 Хто есьць цела Маё і п'е кроў Маю, мае жыцьцё вечнае, і Я яго ўваскрашу ў апошні дзень.
55 Бо цела Маё сапраўды ёсьць ежа, а кроў Мая сапраўды ёсьць пітво.
56 Хто есьць цела Маё ды п'е кроў Маю, у-ва Мне прабывае, а Я ў ім.
57 Як Мяне паслаў жывы Айцец і Я жыву Айцом, так і той, хто есьць Мяне, будзе жыць Мною.
58 Гэта хлеб, які з неба зыйшоў, не такі, які бацькі вашыя елі і паўміралі. Хто есьць гэты хлеб, будзе жыць вечна".
59 Гэта казаў, навучаючы ў сынагозе ў Кафарнаўме.
60 Дык многія з вучняў Яго, чуючы гэта, казалі: "Жорсткае гэта слова. Хто яго слухаць можа?"
61 А Езус, ведаючы, што наракалі на гэта вучні Ягоныя, сказаў ім: "Гэта вас горшыць?
62 А што ж будзе, калі ўбачыце Сына Чалавечага, узыходзячага туды, дзе перш быў?
63 Дух ёсьць тым, хто ажыўляе, цела ж нічым не дапаможа. Словы, якія я вам сказаў, ёсьць Духам і жыцьцём.
64 Аднак ёсьць між вамі такія, што ня вераць". Бо ведаў Езус ад пачатку, хто ў гэта ня верыць і хто меў Яго выдаць.
65 І казаў далей: "Дзеля таго і сказаў вам, што ніхто ня можа прыйсьці да Мяне, калі яму ня дадзена Айцом Маім".
66 Ад той хвіліны многа вучняў Ягоных адыйшло ды ўжо з Ім не хадзілі.
67 Дык спытаўся Езус Дванаццацёх: "Ці і вы маніцеся пакінуць Мяне?"
68 Адказаў тады Яму Сымон Пётар: "Госпадзе, да каго ж пойдзем? Ты маеш словы жыцьця вечнага.
69 Мы ж уверылі і пераканаліся, што Ты — Хрыстос, Сьвяты Божы".
70 Адказаў ім Езус: "Ці не Дванаццаць вас Я выбраў? А адзін з вас д'ябал".
71 А гаварыў пра Юду Сымонавага Іскарыёта, ён хоць быў адным з Дванаццаці, але меў Яго выдаць.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Евангелле паводле Яна, 6 раздзел. Пераклад Чарняўскага 1999.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.