1 Ня судзеце, каб вас ня судзілі.
2 Бо якім судом вы асудзіце, такім і вас будуць судзіць, і якой меркай вы адмерыце, такой і вам адмераць.
3 Чаму ты бачыш трэсачку ў воку брата твайго, а палена ў воку сваім ня відзіш?
4 Або як ты скажаш свайму брату: «Дай, я выйму трэсачку з вока твайго», а вось палена ёсьць у воку тваім?
5 Крывадушнік, выкінь перш палена з вока твайго, а тады пабачыш, як дастаць трэсачку з вока брата твайго.
6 Не давайце таго, што сьвятое, сабакам і ня кідайце пэрлаў вашых перад сьвіньнямі, каб часам не патапталі іх сваімі нагамі і, адвярнуўшыся, не разарвалі вас.
7 Прасеце, і будзе вам дадзена; шукайце, і знойдзеце; стукайце, і будзе вам адчынена.
8 Бо кожны, хто просіць, атрымлівае, і хто шукае, знаходзіць; і таму, хто стукае, адчыняць.
9 Або ці ёсьць паміж вамі такі чалавек, каторы даўбы свайму сыну камень, каліб ён папрасіў у яго хлеба?
10 Або каліб папрасіў рыбы, то няўжо даўбы яму зьмяю?
11 Дык калі вы, будучы благімі, умееце даваць добрыя дары сваім дзецям, наколькі болей Айцец ваш, каторы ёсьць у небе, дасьць добрае просячым у Яго!
12 Дыу усё, што толькі вы хочаце, каб вам людзі рабілі і вы ім рабеце. Бо гэта ёсьць закон і прарокі.
13 Уваходзьце праз цесную браму, бо шырокая брама і прасторная ёсьць дарога, якая вядзе на загубу і шмат ёсьць, што ўваходзяць праз яе:
14 Як-жа цесная брама і вузкая ёсьць дарога, якая вядзе да жыцьця і мала такіх, што знаходзяць яе!
15 Сьцеражэцеся фальшывых прарокаў, якія прыходзяць да вас у авечай шкуры, а ўнтры яны ваўкі рвучыя.
16 Па іхных пладох пазнаеце іх. Ці-ж зьбіраюць з церняў вінаград, або з асату фігі?
17 Гэтак усякае добрае дзерава дае добрыя плады, а благое дзерава дае благія плады.
18 Ня можа добрае дзерава даваць благіх пладоў, ані благое дзерава даваць добрых пладоў.
19 Усяе дзерава, што не даець добрага плоду, будзе зрубана і кінута ў вагонь.
20 Дык па іхных пладох пазнаеце іх.
21 Ня ўсякі, хто мне кажа: «Пане, Пане», увойдзе ў каралеўства нябеснае, але хто спаўняе волю Айца майго, каторы ёсьць у небе, той увойдзе ў каралеўства нябеснае.
22 Многія скажуць мне ў той дзень: «Пане, Пане, ці-ж не тваім іменем мы прарочылі, ці-ж не тваім іменем выганялі д’яблаў, ці-ж не тваім іменем чынілі многа цудаў?»
23 І тады заяўлю ім: Што я ніколі ня знаў вас, адыйдзеце ад мяне вы, што чыніцё нягоднасьць.
24 Дык кожны, хто слухае гэтых слоў маіх і выпаўняе іх, будзе падобны да мудрага чалавека, каторы збудаваў дом свой на камені.
25 І пайшоў дождж, і разьліліся рэкі, і падулі вятры і рынулі на гэны дом — і ня ўпаў ён, бо быў пастаўлены на камені.
26 А ўсякі, хто слухае гэтых слоў маіх і не выпаўняе іх, будзе падобны да неразумнага чалавека, які збудаваў дом свой на пяску.
27 І пайшоў дождж, і разьліліся рэкі, і падулі вятры і рынулі на гэны дом — і заваліўся ён, і вялікая была яго руіна.
28 І сталася, калі Езус скончыў гэтыя словы, дзівіліся грамады з яго навукі.
29 Бо ён вучыў іх, як той, хто мае ўладу, а не як іхныя кніжнікі і фарызэі.
Зноскі:
1 Хрыстус забараняе судзіць бліжняга бяз прычыны і бяспраўна. Тут ідзе гутарка аб суджэньні прыватным, а не публічна — праўным.
3 Міласьць да самых сябе не пазваляе нам часта бачыць сваіх уласных грахоў і пахібаў, нават цяжкіх, тады калі мы бачым найменшыя праступкі ў сваіх бліжніх і асуджаем іх. Той чалавек, каторы мае цяжкія правіны, не павінен асуджаць свайго бліжняга.
5 Напамінаньне бліжняга, з шчырай і добрай думкай дакананае, можа прынесьці вялікую карысьць, калі толькі было зроблена разважна і ў добрую пару.
6 Бязстыдным і нягодным людзям ня варта і казаць нічога, бо яны ня толькі не паправяцца, але яшчэ будуць як сабакі брахаць на праўду. Пэрлы азначаюць тут добрыя і сьвятыя словы, а сьвіньні — людзей, жывучых у гразі ўсялякага грэху.
13 Цесная брама — гэта цяжкія абавязкі хрысьціянскага жыцьця і сумленьня, а шырокая і прасторная дарога — гэта свабоднае жыцьцё, у каторым чалавек на ўсё сабе пазваляе. Мала ёсьць такіх людзей, якія ідуць цяжкою дарогаю сваіх абавязкаў.
21 Адной малітвы да збаўленьня мала, трэба яшчэ і добрых чынаў і спаўненьня волі Божай, якая выражана ў прыказаньнях.
25 Ніякія перашкоды: ані прасьлед, ані спакушэньні, ані сумнівы ня здолеюць перамагчы добрага хрысьціяніна, угрунтаваўшага сваё жыцьцё на камені навукі Хрыстовай.
27 Адно толькі слуханьне навукі Хрыстовай, бяз моцнага фундамэнту хрысьціянскага жыцьця і глыбокага пракананьня, ня ёсьць трывалкім і моцным, яно падае пад націскам жыцьцёвых бураў.
Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Матэуша, 7 раздзел. Пераклад В. Гадлеўскага.
