1 Падобнае ёсьць каралеўства нябеснае да чалавека гаспадара, каторы выйшаў вельмі рана наймаць работнікаў у свой вінаграднік.
2 І зрабіўшы ўмову з работнікамі па дынары ў дзень, паслаў іх у свой вінаграднік.
3 І выйшаўшы каля гадзіны трэцяй, убачыў другіх, што стаялі без работы на рынку
4 і сказаў: Ідзеце і вы ў мой вінаграднік і што будзе належыцца, дам вам.
5 Яны-ж пайшлі. Ізноў-жа выйшаў каля гадзіны шостай і дзевятай і зрабіў таксама.
6 І каля адзінаццатай выйшаў і знайшоў іншых стаячых і сказаў ім: Што вы тут стаіцё цэлы дзень без работы?
7 Кажуць яму: Бо нас ніхто не наняў. Кажа ім: ідзеце і вы ў мой вінаграднік.
8 Калі-ж надыйшоў вечар, кажа гаспадар вінаградніка свайму эканому: пакліч работнікаў і аддай ім плату, пачаўшы ад апошніх аж да першых.
9 Дык калі падыйшлі тыя, што былі прыйшоўшы каля гадзіны адзінаццатай, атрымалі па дынары.
10 А першыя, падыйшоўшы, думалі, што атрымаюць болей, але і яны атрымалі па дынары.
11 І ўзяўшы, наракалі на гаспадара,
12 кажучы: Гэтыя апошнія адну гадзіну працавалі, а ты зраўняў іх з намі, каторыя перанеслі цяжар дня і сьпеку.
13 А ён адказваючы аднаму з іх, сказаў: Дружа! я не рабіў табе крыўды, ці-ж не за дынар ты са мною ўмовіўся?
14 Вазьмі, што тваё і ідзі, а я хачу і гэтаму апошняму даць як і табе.
15 Ці-ж ня можна мне зрабіць, што хачу? Ці-ж вока тваё злоснае, што я добры?
16 Так апошнія будуць першымі, а першыя апошнімі. Бо многа пакліканых, але мала выбраных.
17 А ідучы ў Ерузалім, Езус узяў дванаццаць вучняў асобна і сказаў ім:
18 Вось ідзём у Ерузалім і Сын чалавечы будзе выданы старшым сьвятарам і кніжнікам і асудзяць яго на сьмерць,
19 і выдадуць яго паганам на зьдзек і бічаваньне і ўкрыжаваньне, і на трэці дзень уваскрэсьне.
20 Тады прыступіла да яго маці сыноў Зэбэдэявых з сынамі сваімі, кланяючыся і нечага просячы ў яго.
21 Ён сказаў ёй: Чаго хочаш? Яна сказала: Скажы, каб гэтыя два сыны мае сядзелі адзін з правага боку твайго, а другі з левага ў каралеўстве тваім.
22 А Езус, адказаўшы, сказаў: Ня ведаеце, чаго просіце. Ці можаце піць чару, якую я буду піць? Кажуць яму: Можам.
23 Сказаў ім: Чару-то маю піць будзеце, але сядзець з правага майго боку або з левага гэта не мая рэч даць вам, але каму прыгатавана Айцом маім.
24 А дзесяць, пачуўшы, абурыліся на двух братоў.
25 Езус-жа паклікаў іх да сябе і сказаў: Вы ведаеце, што павадыры народаў пануюць над імі і тыя, каторыя большыя ёсьць, выконываюць над імі ўладу.
26 Ня так будзе паміж вамі, але хто-б хацеў між вамі быць большым, няхай будзе вашым прыслужнікам,
27 і хто-б хацеў між вамі быць першым, будзе вашым слугою.
28 Так як Сын чалавечы ня прыйшоў, каб яму служылі, але каб служыць і даць жыцьцё сваё за выкуп за многіх.
29 І калі яны выходзілі з Ерыхону, ішла за ім вялікая грамады,
30 і вось два сьляпыя, седзячы ля дарогі, пачулі, што Езус ідзе міма, і закрычалі, кажучы: Пане, зжалься над намі, сыне Давіда!
31 А грамада сварылася на іх, каб замоўклі. Але яны яшчэ мацней крычалі, кажучы: Пане, зжалься над намі, сыне Давіда.
32 І стаў Езус і паклікаў іх і сказаў: Што вы хочаце, каб я вам зрабіў?
33 Кажуць яму: Пане, каб адчыніліся вочы нашыя!
34 А Езус зжаліўся над імі, дакрануўся да вачэй іх і зараз жа сталі відзець і пайшлі за ім.
Зноскі:
3 Гадзіна трэцяя ў Палестыне — гэта нашая 9 нараніцы.
6 Гадзіна адзінаццатая — гэта нашая 5 пад вечар.
8 Паводле закону Майсея плату работнікам трэба было выплаціць таго самага дня вечарам.
12 Скарга была-б зусім зразумелая, калі-б яны не былі згоджаны па дынары і калі-б ня браць пад увагу дабрату гаспадара.
16 Да жыцьця хрысьціянскага многа пакліканых, а да вялікай сьвятасьці мала выбраных.
Як тут на зямлі ў прыповесьці, так на тым сьвеце нагарода справядлівых сама па сабе будзе роўная для ўсіх і гэту нагароду мы называем «небам»; аднак у дробязі і паасобку бяручы, яна будзе рознай, залежнай — з аднаго боку — ад вартасьці заслуг сьвятых, з другога боку — ад дабраты і ласк Божых, каторыя Бог дае людзям паводле сваеё волі.
Гэтакім чынам справядлівасьць Божая выяўляецца ў вялікай колькасьці людзей збаўленых, а ласка Божая ясьнее ў малым ліку вялікіх Сьвятых.
21 Сядзець з првага і левага боку караля заўсёды ўважалася за знак улады і паважаньня. Вучні, пачуўшы аб скорым прыходзе каралеўства Хрыстовага, а разумеючы гэтае каралеўства ўсё яшчэ пазямному, хацелі заняць там першыя мясцы. Гэтага самага хацела і матка сыноў Зэбэдэявых.
22 Чарай завець тут Хрыстус сваю муку.
23 Гэтае прароцтва Хрыстова споўнілася: старшы сын Зэбэдэя — Якуб быў сьцяты мячом каля 44 году па Нар. Хр., а малодшы — Ян быў бічаваны, укінены ў кацёл з кіпучай алівай, а потым выгнаны на выспу Патмос.
Апроч гэтага Хрыстус адзначае тут, што ён, як Мэсыяш, не пакліканы выдаваць або зьмяняць Божыя пастановы адносна жыцьця сьвятых у небе. Гэтыя пастановы ўжо былі выданы спрадвякоў Айцом разам з Сынам і Духам Сьв.
24 Абурыліся апосталы з прычыны ўласнай амбіцыі і дзеля гэтага Хрыстус дае ўсім навуку пакоры. Пакорныя ўслугі бліжнім найболей цэняцца ў каралеўстве Хрыстовым, бо і Хрыстус сам прыйшоў, каб служыць.
28 Хрыстус аддаў жыцьцё сваё за ўсё чалавецтва, але таму што ня ўсе хочуць карыстаць з гэтага адкупленьня, Хрыстус кажа, што аддаў сваё жыцьцё за многіх.
30 Называючы Езуса Сынам Давіда, сьляпыя прызнаюць яго за Мэсыяша.
Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Матэуша, 20 раздзел. Пераклад В. Гадлеўскага.