1 οψε δε ϲαββατων τη επιφωϲκουϲη ειϲ μιαν ϲαββατων ηλθεν μαρια η μαγδαληνη και {} [11] αλλη μαρια θεωρηϲαι τον ταφον
2 και ιδου ϲειϲμοϲ εγενετο μεγαϲ αγγελοϲ γαρ κ̅υ̅ καταβαϲ εξ ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ προϲελθων απεκυλιϲεν τον λιθο̅ απο τηϲ θυραϲ και εκαθητο επανω αυτου
3 ην δε η ειδεα αυτου ωϲ αϲτραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ωϲει χιων
4 απο δε του φορου εϲειϲθηϲαν οι τηρουντεϲ και εγενοντο {ωϲ} [12] νεκροι
5 αποκριθειϲ δε ο αγγελοϲ ειπεν ταιϲ γυναιξιν μη φοβειϲθε υμειϲ οιδα γαρ οτι ι̅ν̅ τον εϲταυρωμενον ζητειτε
6 ουκ εϲτιν ωδε ηγερθη γαρ καθωϲ ειπεν δευτε ιδετε τον τοπο̅ οπου εκειτο ο κ̅ϲ̅
7 και ταχυ πορευθειϲαι ειπατε τοιϲ μαθηταιϲ αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμαϲ ειϲ την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεϲθαι ιδου ειπον υμιν
8 και εξελθουϲαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαραϲ μεγαληϲ εδραμον απαγγειλαι τοιϲ μαθηταιϲ αυτου
9 ωϲ δε επορευοντο απαγγειλαι τοιϲ μαθηταιϲ αυτου και ιδου ι̅ϲ̅ απηντηϲεν αυταιϲ λεγων χαιρετε αι δε προϲελθουϲαι εκρατηϲαν αυτου τουϲ ποδαϲ και προϲεκυνηϲαν αυτω
10 τοτε λεγει αυταιϲ ο ι̅ϲ̅ μη φοβειϲθε υπαγετε απαγγειλατε τοιϲ αδελφοιϲ μου ινα απελθωϲιν ειϲ την γαλιλαιαν και εκει με οψονται
11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινεϲ τηϲ κουϲτωδειαϲ ελθοντεϲ ειϲ την πολιν απηγγειλαν τοιϲ αρχιερευϲιν παντα τα γενομενα
12 και ϲυναχθεντεϲ μετα των πρεϲβυτερων ϲυμβουλιον τε λαβοντεϲ αργυρια ικανα εδωκαν τοιϲ ϲτρατιωταιϲ
13 λεγοντεϲ ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτοϲ ελθοντεϲ εκλεψαν αυτον ημω̅ κοιμωμενων
14 και εαν ακουϲθη τουτο επι του ηγεμονοϲ ημειϲ πειϲομεν αυτον και υμαϲ αμεριμνουϲ ποιηϲομεν
15 οι δε λαβοντεϲ τα αργυρια εποιηϲα̅ ωϲ εδιδαχθηϲαν και διεφημιϲθη ο λογοϲ ουτοϲ παρα ιουδαιοιϲ μεχρι τηϲ ϲημερον
16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθηϲαν ειϲ την γαλιλαιαν ειϲ το οροϲ ου εταξατο αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅
17 και ιδοντεϲ αυτον προϲεκυνηϲαν αυτω οι δε εδιϲταϲαν
18 και προϲελθων ο ι̅ϲ̅ ελαληϲεν αυτοιϲ λεγων εδοθη μοι παϲα εξουϲια εν ουρανω και επι γηϲ
19 πορευθεντεϲ μαθητευϲατε παντα τα εθνη βαπτιζοντεϲ αυτουϲ ειϲ το ονομα του π̅ρ̅ϲ̅ και του υ̅υ̅ και του αγιου π̅ν̅ϲ̅
20 διδαϲκο̅τεϲ αυτουϲ τηρειν παντα οϲα ενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι παϲαϲ ταϲ ημεραϲ εωϲ τηϲ ϲυντελειαϲ του αιωνοϲ {} [13]
Примечания:
1 [11] {η}
4 [12] {ωϲει}
20 [13] {αμην}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 28 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.