1 λεγω δε εφ οϲον χρονο̅ ο κληρονομοϲ νηπιοϲ εϲτιν ουδεν διαφερει δουλου κ̅ϲ̅ παντω̅ ων
2 αλλα υπο επιτροπουϲ εϲτιν και οικονομουϲ αχρι τηϲ προθεϲμιαϲ τηϲ του πατροϲ
3 ουτωϲ και ημειϲ οτε ημεν νηπιοι υπο τα ϲτοιχεια του κοϲμου ημεν δεδουλωμενοι
4 οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεϲτειλεν ο θ̅ϲ̅ τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικοϲ γενομενον υπο νομον
5 ινα τουϲ υπο νομον εξαγοραϲη ινα την υιοθεϲιαν απολαβωμεν
6 οτι δε εϲτε υιοι εξαπεϲτειλεν το πνευμα του υιου αυτου ειϲ ταϲ καρδιαϲ ημων κραζον αββα ο πατηρ
7 ωϲτε ουκετι ει δουλοϲ αλλα υιοϲ ει δε υιοϲ και κληρονομοϲ δια θ̅υ̅
8 αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτεϲ θ̅ν̅ εδουλευϲατε τοιϲ φυϲι μη ουϲι θεοιϲ
9 νυν δε γνοντεϲ θ̅ν̅ μαλλον δε γνωϲθεντεϲ υπο θ̅υ̅ πωϲ επιϲτρεφετε παλιν επι τα αϲθενη και πτωχα ϲτοιχεια οιϲ παλιν ανωθε̅ δουλευϲαι θελετε
10 ημεραϲ παρατηρειϲθε και μηναϲ και καιρουϲ και ενιαυτουϲ
11 φοβουμαι υμαϲ μη πωϲ εικη κεκοπιακα ειϲ υμαϲ
12 γεινεϲθε ωϲ εγω οτι καγω ωϲ υμειϲ αδελφοι δεομαι υμων ουδεν με ηδικηϲατε
13 οιδατε δε οτι δι αϲθενειαν τηϲ ϲαρκοϲ ευηγγελιϲαμην υμιν το προτερον
14 και τον πειραϲμο̅ υμων εν τη ϲαρκι μου ουκ εξουθενηϲατε ουδε εξεπτυϲατε αλλα ωϲ αγγελον θ̅υ̅ εδεξαϲθε με ωϲ χ̅ν̅ ι̅ν̅
15 που ουν ο μακαριϲμοϲ υμω̅ μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τουϲ οφθαλμουϲ υμων εξορυξαντεϲ εδωκατε μοι
16 ωϲτε εχθροϲ υμω̅ γεγονα αληθευων υμιν
17 ζηλουϲιν υμαϲ ου καλωϲ αλλα εκκλειϲαι υμαϲ θελουϲιν ινα αυτουϲ ζηλουτε
18 καλον δε ζηλουϲθε εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προϲ υμαϲ
19 τεκνα μου ουϲ παλιν ωδεινω μεχριϲ ου μορφωθη χ̅ϲ̅ εν υμιν
20 ηθελον δε παρειναι προϲ υμαϲ αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν
21 λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντεϲ ειναι τον νομον ουκ ακουετε
22 γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιουϲ εϲχεν ενα εκ τηϲ παιδιϲκηϲ και ενα εκ τηϲ ελευθεραϲ
23 αλλα ο εκ τηϲ παιδιϲκηϲ κατα ϲαρκα γεγεννηται ο δε εκ τηϲ ελευθεραϲ δια τηϲ επαγγελιαϲ
24 ατινα εϲτιν αλληγορουμενα αυται γαρ ειϲιν δυο διαθηκαι μια μεν απο ορουϲ ϲεινα ειϲ δουλειαν γεννωϲα ητιϲ εϲτιν αγαρ
25 το δε αγαρ ϲεινα οροϲ εϲτι̅ εν τη αραβια ϲυνϲτοιχει δε τη νυν ιερουϲαλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτηϲ
26 η δε ανω ιερουϲαλημ ελευθερα εϲτιν ητιϲ εϲτιν μητηρ ημων
27 γεγραπται γαρ ευφρα̅θητι ϲτειρα η ου τικτουϲα ρηξον και βοηϲον η ουκ ωδεινουϲα οτι πολλα τα τεκνα τηϲ ερημου μαλλον η τηϲ εχουϲηϲ τον ανδρα
28 υμειϲ δε αδελφοι κατα ιϲαακ επαγγελιαϲ τεκνα εϲτε
29 αλλ ωϲπερ τοτε ο κατα ϲαρκα γεννηθειϲ εδιωκε τον κατα πνευμα ουτωϲ και νυν
30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδιϲκην και τον υιον αυτηϲ ου γαρ μη κληρονομηϲει ο υιοϲ τηϲ παιδιϲκηϲ μετα του υιου τηϲ ελευθεραϲ
31 διο αδελφοι ουκ εϲμε̅ παιδιϲκηϲ τεκνα αλλα τηϲ ελευθεραϲ
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Галатам апостола Павла, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.