1 λεγω δε εφ οϲον χρονον ο κληρονομοϲ νηπιοϲ εϲτιν ουδεν διαφερει δουλου κ̅ϲ̅ παντων ων
2 αλλα υπο επιτροπουϲ εϲτιν και οικονομουϲ αχρι τηϲ προθεϲμιαϲ του π̅ρ̅ϲ̅
3 ουτωϲ και ημειϲ οτε ημεν νηπιοι υπο τα ϲτοιχια του κοϲμου ημεν δεδουλωμενοι
4 οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεϲτειλεν ο θ̅ϲ̅ τον υ̅ν̅ αυτου γενομενον εκ γυναικοϲ γενομενον υπο νομον
5 ινα τουϲ υπο νομον εξαγοραϲη ινα την υιοθεϲιαν απολαβωμεν
6 οτι δε εϲτε υιοι εξαπεϲτειλεν ο θ̅ϲ̅ το π̅ν̅α̅ του υιου αυτου ειϲ ταϲ καρδιαϲ ημω̅ κραζον αββα ο π̅η̅ρ̅
7 ωϲτε ουκετι ει δουλοϲ αλλα υ̅ϲ̅ ει δε υ̅ϲ̅ και κληρονομοϲ δια θ̅υ̅
8 αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτεϲ θ̅ν̅ εδουλευϲατε τοιϲ φυϲι μη ουϲι θεοιϲ
9 νυν δε γνοντεϲ θ̅ν̅ μαλλον δε γνωϲθεντεϲ υπο θ̅υ̅ πωϲ επιϲτρεφετε παλιν επι τα αϲθενη και πτωχα ϲτοιχια οιϲ παλιν ανωθεν δουλευειν θελετε
10 ημεραϲ παρατηρειϲθε και μηναϲ και καιρουϲ και ενιαυτουϲ
11 φοβουμαι υμαϲ μη πωϲ εικη κεκοπιακα ειϲ υμαϲ
12 γινεϲθε ωϲ εγω οτι καγω ωϲ υμειϲ αδελφοι δαιομαι υμων ουδε̅ με ηδικηϲατε
13 οιδατε δε οτι δι αϲθενειαν τηϲ ϲαρκοϲ ευηγγελιϲαμην υμιν το προτερο̅
14 και τον πειραϲμον υμων εν τη ϲαρκι μου ουκ εξουθενηϲατε ουδε εξεπτυϲατε αλλ ωϲ αγγελο̅ θ̅υ̅ εδεξαϲθαι με ωϲ χ̅ν̅ ι̅ν̅
15 που ουν ο μακαριϲμοϲ υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τουϲ οφθαλμουϲ υμων εξορυξαντεϲ εδωκαται μοι
16 ωϲτε εχθροϲ υμων γεγονα αληθευων υμιν
17 ζηλουϲιν υμαϲ ου καλωϲ αλλα {εκλειϲαι} [1] υμαϲ θελουϲιν ινα αυτουϲ ζηλουτε
18 καλον δε ζηλουϲθαι εν καλω πα̅τοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προϲ υμαϲ
19 τεκνεια μου ουϲ παλιν ωδεινω αχριϲ ου μορφωθη χ̅ϲ̅ εν υμιν
20 ηθελον δε παρειναι προϲ υμαϲ αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν
21 λεγετε μοι οι υπο νομον {λεγο̅τεϲ} [2] ειναι τον νομον ουκ ακουετε
22 γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιουϲ εϲχεν ενα εκ τηϲ παιδιϲκηϲ και ενα εκ τηϲ ελευθεραϲ
23 αλλ ο μεν εκ τηϲ παιδιϲκηϲ κατα ϲαρκα γεγεννηται ο δε εκ τηϲ ελευθεραϲ δι επαγγελειαϲ
24 ατινα εϲτιν αλληγορουμενα αυται γαρ ειϲιν δυο {δ�����αι} [3] μια με̅ απο ορουϲ ϲινα ειϲ δουλιαν γε̅νωϲα ητιϲ εϲτιν αγαρ
25 το δε αγαρ ϲινα οροϲ εϲτιν εν τη αραβεια ϲυϲτοιχει δε τη νυν ι̅λ̅η̅μ̅ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτηϲ
26 η δε ανω ι̅λ̅η̅μ̅ ελευθερα εϲτιν ητιϲ εϲτιν μ̅η̅ρ̅ παντων ημων
27 γεγραπται γαρ ευφρανθητι ϲτειρα η ου τικτουϲα ρηξον και βοηϲον η ουκ ωδινουϲα οτι πολλα τα τεκνα τηϲ ερημου μαλλον η τηϲ εχουϲηϲ τον ανδρα
28 ημειϲ δε αδελφοι κατα ιϲαακ επαγγελειαϲ τεκνα εϲμεν
29 αλλ ωϲπερ τοτε ο κατα ϲαρκα γεννηθειϲ εδιωκαι τον κατα π̅ν̅α̅ ουτωϲ και νυ̅
30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε τη̅ παιδιϲκην ταυτην και τον υιο̅ αυτηϲ ου γαρ μη κληρονομηϲη ο υ̅ϲ̅ τηϲ παιδιϲκηϲ μετα του υιου τηϲ ελευθεραϲ
31 ημειϲ δε αδελφοι ουκ εϲμεν παιδιϲκηϲ τεκνα αλλα τηϲ ελευθεραϲ
Примечания:
17 [1] {εκκλειϲαι}
21 [2] {θελοντεϲ}
24 [3] {διαθηκαι}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Галатам апостола Павла, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.