Да рымлянаў 1 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да рымлянаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Синодальный перевод (СВ)

Паўла, раб Ісуса Хрыста, пакліканы Апостал, прызначаны для Дабравешчаньня (Жывога) Бога,

Павел, раб Иисуса Христа, призванный апостол, избранный к благовестию Божьему,

якое Ён раней абяцаў праз Прарокаў Сваіх у Пісаньнях сьвятых:

которое Бог прежде обещал через пророков Своих в святых Писаниях,

пра Сына Ягонага, Які нарадзіўся ад насеньня Давідавага па целу,

о Сыне Своем, Который родился от семени Давидова по плоти

(і Які) па сіле (і) па духу сьвятасьці адкрыўся Сынам Бога цераз уваскрасеньне із мёртвых — Ісуса Хрыста, Госпада нашага.

и открылся Сыном Божиим в силе, по духу святыни, через воскресение из мертвых, об Иисусе Христе, Господе нашем,

Цераз Каторага мы атрымалі Багадаць і Апостальства дзеля паслушэнства веры ўва ўсіх народах у імя Ягонае,

через Которого мы получили благодать и апостольство, чтобы во имя Его покорять вере все народы,

сярод каторых знаходзіцеся і вы, пакліканыя Ісусам Хрыстом.

между которыми находитесь и вы, призванные Иисусом Христом, —

Усім, што знаходзяцца ў Рыме, любасным Бога, пакліканым сьвятым: Багадаць вам і мір ад Бога Бацькі нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

всем находящимся в Риме возлюбленным Божиим, призванным святым: благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

Найперш (я) дзякую Богу майму цераз Ісуса Хрыста за ўсіх вас, таму што ваша вера абвяшчаецца ўва ўсім сьвеце.

Прежде всего благодарю Бога моего через Иисуса Христа за всех вас, что вера ваша возвещается во всем мире.

Сьведка ж мой — Бог, Якому служу (я) духам маім у Дабравесьці Сына Ягонага, што (я) безупынна ўспамінаю вас,

Свидетель мне Бог, Которому служу духом моим в благовествовании Сына Его, что непрестанно вспоминаю о вас,

заўсёды ў малітвах маіх просячы, калі волі Бога будзе заўгодна цяпер нарэшце прыйсьці да вас.

всегда прося в молитвах моих, чтобы воля Божия когда-нибудь содействовала мне прийти к вам,

Бо вельмі хачу ўбачыць вас, каб перадаць вам пэўны духовы дар для ўмацаваньня вашага,

ибо я весьма желаю увидеть вас, чтобы преподать вам некое дарование духовное к утверждению вашему,

гэта значыць суцешыцца разам з вамі верай вашай, а таксама і маёй.

то есть утешиться с вами верой общей, вашей и моей.

Ня хачу ж каб вы ня ведалі, браты, што я шмат разоў меў намер прыйсьці да вас, але сустракаў перашкоды нават да гэтага часу, каб мець нікаторы плод і сярод вас, як і ў іншых народаў.

Не хочу, братья, оставить вас в неведении, что я многократно намеревался прийти к вам (но встречал препятствия до сих пор), чтобы иметь некий плод и у вас, как и у прочих народов.

Я даўжнік і эллінам, і барбарам, і мудрым, і няразумным.

Я должен и эллинам, и варварам, мудрецам и невеждам.

Што тычыць мяне, то я гатоў дабравесьціць і вам, што ў Рыме,

Итак, что касается меня, я готов благовествовать и вам, находящимся в Риме.

бо я ня саромеюся Эвангельля Хрыстовага: бо сіла Бога ёсьць на збаўленьне кожнаму веручаму: па першае жыду́, а потым (і) элліну.

Ибо я не стыжусь благовествования Христова, потому что оно — сила Божия ко спасению всякому верующему, во-первых, иудею, потом и эллину.

Бо праведнасьць Божая ў ім выяўляецца ад веры да веры, як напісана: праведны вераю жыць будзе.

В нем открывается правда Божия от веры в веру, как написано: «Праведный верой жив будет».

Бо гнеў Бога адкрываецца зь неба на ўсякую бязбожнасьць і няправеднасьць людзей, якія заціскаюць праўду няправеднасьцяй.

Ибо открывается гнев Божий с неба на всякое нечестие и неправду людей, подавляющих истину неправдой.

Што можна ведаць пра Бога, яўна для іх, таму што Бог паказаў ім.

Ибо, что можно знать о Боге, явно для них, потому что Бог явил им.

Бо (быццам) нябачныя Ягоныя (уласьцівасьці), г.зн.: вечная сіла Ягоная і Боскасьць, ад стварэньня сусьвету будучы разглядаемымі зьяўляюцца бачнымі стварэньням (чалавекам), каб быць ім няапраўданымі.

Ибо невидимое Его, вечная сила Его и Божество, от создания мира через рассматривание творений видимы, так что они безответны.

Таму што, пазнаўшы Бога, яны ня праславілі (Яго), як Бога, і ня праявілі (Яму) удзячнасьці, але ўзганарыліся ў думках сваіх, і прыцемрылася няразумнае сэрца іхнае.

Но как они, познав Бога, не прославили Его как Бога и не возблагодарили, но осуетились в умствованиях своих, и омрачилось несмысленное их сердце, —

Маючы сябе за мудрых, здурнелі

называя себя мудрыми, обезумели

і замянілі Славу нясьмяротнага Бога на выяву абраза́ сьмяротнага чалавека і птушак, і чацьвераногіх (жывёлін), і паўзуноў.

и славу нетленного Бога изменили в образ, подобный тленному человеку, и птицам, и четвероногим, и пресмыкающимся, —

Пагэтаму і аддаў іх Бог у пажадлівасьцях іхных сэрцаў нячыстасьці: апаганьваць целы свае між сабою.

то и предал их Бог в похотях сердец их нечистоте, так что они сквернили сами свои тела.

Яны замянілі праўду Бога ілжою і пакланіліся, і служылі стварэньню замест Стварыўшага, Каторы багаслаўлёны ў вяках (вякоў). Амін.

Они заменили истину Божию ложью и поклонялись и служили творению вместо Творца, Который благословен вовеки. Аминь.

Пагэтаму аддаў іх Бог ганьбе распуснай зацятасьці. Таму і жанчыны іхныя замянілі прыроднае карыстаньне на супрацьпрыроднае.

Потому предал их Бог постыдным страстям: женщины их заменили естественное употребление противоестественным;

Падобна (гэтаму) і мужчыны, адхіліўшы прыроднае карыстаньне жаночага полу, распаляліся ў пахацінстве сваім адзін на воднага, мужчыны з мужчынамі чынячы сорам і атрымоўваючы належную адплату за сваю аблуду ў самых сабе.

подобно и мужчины, оставив естественное употребление женского пола, разжигались похотью друг на друга, мужчины на мужчинах делая срам и получая в самих себе должное возмездие за свое заблуждение.

І, як яны ня ўважалі за патрэбнае мець ў пазнаньні Бога, (то) Бог аддаў іх бязглуздаму розуму чыніць няпрыстойшчыны,

И как они не заботились иметь Бога в разуме, то предал их Бог превратному уму — делать непотребства,

(яны) напоўненыя ўсялякай няправеднасьцю, блудадзействам, дрэннасьцю, хцівасьцю, зласьлівасьцю, поўныя зайздрасьці, забойства, сваркі, хітрыні, злога подступу (каварнасьці), пляткары,

так что они исполнены всякой неправды, блуда, лукавства, корыстолюбия, злобы; исполнены зависти, убийства, распрей, обмана, злонравия;

паклёпнікі, боганянавісьнікі, нахабныя, ганарліўцы, хвалькі, вынаходнікі зла, бацькам няпаслухмяныя,

злоречивы, клеветники, богоненавистники, обидчики, самохвалы, горды, изобретательны на зло, непослушны родителям,

бязглуздыя, няверныя, бяссардэчныя, нязгодлівыя, няміласэрныя.

безрассудны, вероломны, нелюбовны, непримиримы, немилостивы.

Яны, пазнаўшы справядлівасьць Бога, што тыя, хто чыніць такое, варты сьмерці, ня толькі гэта робяць, але і пахваляюць тых, хто (гэтак) робяць.

Они знают праведный суд Божий, что делающие такие дела достойны смерти, однако не только их делают, но и делающих одобряют.

« 1 глава 2 глава »