Да жыдоў 7 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да жыдоў
Пераклад Сабілы і Малахава → Cовременный перевод WBTC

 
 

Бо Мельхісэдэк, валадар Саліму, сьвятар Бога Найвышэйшага, які сустрэў Абрагама, што вяртаўся пасьля зьнішчэньня каралёў, і багаславіў яго (Абрагама),
 
Мелхиседек был царём Салима и священником Бога Всевышнего. Встретив Авраама, возвращавшегося после победы над царями, Мелхиседек благословил его.

якому Абрагам нават дзесяціну аддзяліў ад усяго, — па першае, паводля тлумачэньня — «валадар праведнасьці», затым і «валадар Саліму», гэта значыць «валадар міру»,
 
И Авраам отдал ему десятую часть захваченного в битве. (Имя Мелхиседека, царя Салимского, имеет два толкования: во-первых, Мелхиседек означает "царь праведности", а "царь Салима" означает также "царь мира".)

бяз бацькі, бяз маткі, бяз радаводу, які ня мае ні пачатку дзён, ні канца жыцьця, прыпадобнены да Сына Бога застаецца сьвятаром назаўсёды.
 
Никто не знает, ни кто были отец и мать Мелхиседека, ни его родословной, никто не знает, когда он родился и когда умер. Подобно Сыну Божьему, он остаётся первосвященником во веки веков.

Бачыце, які вялікі той, якому нават патрыярх Абрагам даў дзесяціну з найлепшых здабычаў.
 
Вы видите, каково величие этого человека! Даже Авраам, наш патриарх, отдал ему десятую часть своей доли.

І з сыноў Левія, якія атрымоўваюць сьвятарства, маюць прыказаньне: браць дзесяціну ад народу паводля Закону, гэта значыць з братоў сваіх, хаця тыя і паходзяць ад паясьніцы Абрагама.
 
Закон гласит, что потомки Левия, которые становятся священниками, должны собирать десятину с народа. Они собирают десятину с собратьев своих, хотя и те и другие- потомки Авраамовы.

А ён, які ня паходзіць ад іх, атрымаў дзесяціну ад Абрагама і таго, хто мае абяцаньні, багаславіў.
 
Мелхиседек же, хотя и не произошёл от Левия, собрал десятину с Авраама и благословил имевшего обещание Божье.

Бяз усялякай супярэчнасьці, меншы багаслаўляецца большым.
 
Нет сомнения, что тот, кто раздаёт благословения, выше того, кто принимает их.

І тут дзесяціны бяруць людзі сьмяротныя, там жа (ёсьць той), пра якога засьведчана, што ён жыве.
 
Священники собирают десятину, но они всего лишь люди, которые живут, а потом умирают, Мелхиседек же, собравший десятину с Авраама, продолжает жить, как сказано в Писании.

І, так сказаць, што праз Абрагама і Левій, які прынімае дзесяціны, даў дзесяціну:
 
Можно даже сказать, что Левий, собирающий десятину, в самом деле уплатил Мелхиседеку десятину через Авраама.

бо ён быў яшчэ ў бацькавых сьцёгнах, калі сустрэўся зь ім Мельхісэдэк.
 
Левий ещё не был рождён, но был воплощён в теле предка своего Авраама, когда Мелхиседек встретил его.

Калі б дасканаласьць была дасягальнай праз лявіцкае сьвятарства, — бо Закон прыняты народам пры ім, — дык якая б яшчэ была няабходнасьць паўставаць другому сьвятару паводля чыну Мельхісэдэка, а ня паводля чыну Агарона называцца?
 
Если бы совершенство было достижимо через священничество Левитов (ибо закон был дан народу, исходя из этого), то почему же была необходимость в том, чтобы появился другой священник, подобный Мелхиседеку, а не Аарону?

Бо зь пераменай сьвятарства ўзьнікае няабходнасьць і перамены Закону.
 
Если произойдёт смена в священничестве, то и закон должен измениться.

Бо Той, пра Якога гэта гаворыцца, Ён належаў да другога калена, зь якога ніхто ня прыступаў да ахвярніку.
 
Христос, о Ком сказано всё это, принадлежал к иному племени, чем Левиты, и никто из Его рода не служил у алтаря.

Бо вядома, што Госпад наш паўстаў із калена Юды, адносна якога Масей нічога ня сказаў наконт сьвятарства.
 
Ибо очевидно, что Господь наш произошёл из рода Иуды, а Моисей не упоминал о священниках из этого племени.

І гэта яшчэ больш вачавідным становіцца тады, калі паводля падабенства Мельхісэдэку паўстае іншы Сьвятар,
 
И это становится ещё очевиднее, когда появляется священник, подобный Мелхиседеку.

Які паўстае ня паводля Закону прыказаньня цялеснага, але паводля сілы жыцьця вечнага.
 
Он стал Священником не по закону, основанному на людских уставах, а по воле неистребимой силы жизни.

Таму што (Бог) сьведчыць: «Ты Сьвятар на векі вякоў паводля чыну Мельхісэдэка».
 
Ибо вот что сказано о Нём в Писании: "Ты стал Священником на веки вечные, подобно Мелхиседеку."

Адмена ж папярэдняга Закону адбываецца па прычыне ягонай немачы і бяскарыснасьці
 
Старая заповедь отныне отменена, ибо она бесполезна и бессильна.

бо гэны (папярэдні) Закон нічога ня давёў да дасканаласьці, але ўводзіцца лепшая надзея, празь якую мы набліжаемся да Бога.
 
Закон Моисея ничего не мог сделать совершенным, теперь же нам даровано нечто лучшее, чем закон, — надежда, благодаря которой мы приобщаемся к Богу.

І як ўсё (было) ня бяз прысягі, —
 
Важно также, что Бог дал клятву, когда сделал Иисуса Первосвященником. Когда те, другие, стали священниками, то произошло это без клятвы,

бо тыя станавіліся сьвятарамі бяз прысягі, а Гэты (стаўся Сьвятаром) з прысягай Таго, Хто гаварыў да Яго: «Госпад пакляўся і ня раскаецца: Ты — Сьвятар на векі вякоў паводля чыну Мельхісэдэка», —
 
Христос же стал священнослужителем, когда Бог поклялся и сказал: "Господь дал клятву и не изменит ей: Ты будешь священником на веки вечные."

дык наколькі большага Запавету стаўся зару́чнікам Ісус.
 
Это означает, что Иисус — залог более прочного соглашения.

І тых сьвятароў было многа, таму што сьмерць перарывала кожнаму зь іх жыцьцё.
 
Первосвященников было множество, ибо смерть прерывала их служение.

А Гэты праз тое, што трывае ў вяках вякоў, мае Сьвятарства бясконцае,
 
Иисус же будет жить вечно, и священничество Его вечно.

таму і ратаваць можа на векі вякоў тых, што прыходзяць празь Яго да Бога, бу́дучы вечна жывым, каб заступацца за іх.
 
Поэтому Он и может спасти тех, кто придёт к Богу через Него, ибо будет жить вечно и всегда будет ходатайствовать за них.

Бо (вось) гэткага Архірэя і належала нам мець: сьвятога, вольнага ад зла, бяззаганнага, аддзеленага ад грэшнікаў, Які стаўся ўзвышаным панад нябёсамі,
 
И потому Иисус именно такой Первосвященник, какой нам нужен. Он — святой, безгрешный и невинный, Он не поддаётся влиянию грешников и вознесён над небесами.

Які ня мае патрэбы як гэныя архірэі, кожны дзень прыносіць ахвяры сьпярша за свае грахі, а потым за грахі народу; а Ён (усё) гэта зрабіў, раз і назаўсёды ахвяраваўшы Сябе.
 
Ему нет нужды каждодневно приносить жертвы, подобно другим первосвященникам, сперва за свои грехи, а потом за человеческие. Он принёс Себя в жертву раз и навсегда.

Бо Закон стаўляе архірэямі людзей, якія маюць немачы; слова ж прысягі, што пасьля Закону, паставіла Сына, Які ёсьць дасканалы ў вяках вякоў.
 
Закон назначает первосвященниками тех, кто имеет человеческие слабости, клятвенное же обещание, пришедшее после закона, сделало первосвященником Сына Божьего, ставшего совершенным навечно.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.