Бытие 32 глава

Первая книга Моисеева. Бытие
Библейской Лиги ERV → Пераклад Васіля Сёмухі

Иаков тоже ушёл с того места, и на пути его встретили Ангелы Божьи.

І Якаў пайшоў дарогай сваёю. І сустрэлі яго анёлы Божыя.

Увидев их, он сказал: «Стан Божий!» И назвал это место Маханаим.

Якаў, убачыўшы іх, сказаў: гэта рушэньне Божае. І даў імя месцу таму: Маханаім.

Брат Иакова, Исав, жил в земле Сеир, в гористой стране Едом. Иаков послал впереди себя вестников к Исаву,

І паслаў Якаў перад сабою пасланцоў да брата свайго Ісава ў зямлю Сэір, у вобласьць Эдом,

приказав им: «Поведайте моему господину Исаву о том, что его слуга Иаков говорит: „Все эти годы я жил у Лавана,

і загадаў ім, сказаўшы: так скажэце гаспадару майму Ісаву: вось, што кажа раб твой Якаў: я жыў у Лавана і пражыў дагэтуль;

есть у меня множество коров, ослов, мелкого скота, а также слуг и служанок. Господин, я посылаю эту весть с просьбой, чтобы ты принял нас”».

і ёсьць у мяне валы і аслы і дробнае быдла, і рабы і рабыні; і я паслаў абвясьціць пра сябе гаспадару майму, каб знайсьці ўпадабаньне перад вачыма тваімі.

Вестники возвратились к Иакову и сказали: «Мы пошли к твоему брату Исаву, и он вышел навстречу тебе, и с ним четыреста человек».

І вярнуліся пасланцы да Якава і сказалі: мы хадзілі да брата твайго Ісава; ён ідзе напярэймы табе, і зь ім чатырыста чалавек.

Такая весть испугала Иакова, и он разделил всех людей, кто был с ним, и весь скот, и всех верблюдов на две группы,

Якаў вельмі спалохаўся і сумеўся; і падзяліў людзей, якія былі зь ім, і быдла дробнае і буйное і вярблюдаў, на два табары.

подумав: «Если Исав придёт и уничтожит одну группу, то другая сможет спастись бегством».

І сказаў: калі Ісаў нападзе на адзін табар і паб’е яго, дык другі табар можа ўратавацца.

«Бог отца моего Авраама! — взмолился Иаков, — Бог отца моего Исаака! Господи, Ты велел мне возвратиться в мою землю, к моей семье, сказав, что это будет лучше для меня.

І сказаў Якаў: Божа бацькі майго Абрагама і Божа бацькі майго Ісаака, Госпадзе, Які сказаў мне: вярніся ў зямлю тваю, на радзіму тваю, і Я буду дабрачыніць табе!

Ты был милостив ко мне и сделал мне много добра. Когда я впервые пересёк реку Иордан, у меня ничего не было, только дорожный посох. Теперь же у меня достаточно добра на два стана.

Няварты я ўсіх ласкаў і ўсіх дабрачынстваў, якія ты ўчыніў рабу Твайму; бо я з кіем маім перайшоў гэты Ярдан, а цяпер у мяне два табары.

Прошу Тебя, спаси меня от брата моего Исава, так как я боюсь его. Боюсь, что он придёт и убьёт всех нас, даже матерей с детьми.

Збаві мяне ад рукі брата майго, ад рукі Ісава; бо я баюся яго, каб ён прыйшоўшы не забіў мяне і маці зь дзецьмі.

Господи, Ты сказал мне: „Я буду тебе благоволить, умножу твоё семейство и сделаю твоё потомство многочисленным, и как песчинок в море их будет не счесть”».

Ты сказаў: Я буду чыніць добрае табе і зраблю нашчадкаў тваіх як пясок марскі, якога не палічыць ад мноства.

Иаков остался на том месте на ночь и приготовил Исаву подарок.

І начаваў там Якаў тае ночы. І ўзяў з таго, што ў яго было, у дарунак Ісаву, брату свайму:

Иаков взял 200 коз и 20 козлов, 200 овец и 20 баранов,

дзьвесьце коз, дваццаць казлоў, дзьвесьце авечак, дваццаць бараноў,

30 верблюдов с верблюжатами, 40 коров и 10 быков, 20 ослиц и 10 ослов.

трыццаць вярблюдзіц дойных з жарабятамі іхнімі, сорак кароў, дзесяць валоў, дваццаць асьліц, дзесяць аслоў.

Поручив стада своим слугам, Иаков сказал им: «Отделите оба стада друг от друга, идите вперёд и сохраняйте расстояние между стадами».

І даў у рукі рабам сваім кожны статак асобна і сказаў рабам сваім: ідзеце перад мною і пакідайце адлегласьць ад статку да статку.

Иаков дал слугам приказания, а слуге, отправлявшемуся с первым стадом, он сказал: «Когда мой брат Исав подойдёт к тебе и спросит: „Чей это скот? Куда ты идёшь и чей ты слуга?” —

І загадаў першаму, сказаўшы: калі брат мой Ісаў сустрэнецца табе і спытае ў цябе, кажучы: чый ты? і куды ідзеш? і чый гэта статак перад табою?

то ты должен ответить: „Этот скот принадлежит твоему слуге Иакову, и он посылает его в дар тебе, господин мой Исав. Иаков же следует за нами”».

дык скажы: раба твайго Якава: гэта дарунак, пасланы гаспадару майму Ісаву; вось, і сам ён за намі.

То же самое приказал Иаков и второму и третьему слуге, а также и всем остальным. «Сделайте то же самое, когда встретите Исава, — повелел он. —

Тое самае загадаў ён і другому, і трэцяму, і ўсім, што ішлі за статкамі, кажучы: так скажэце Ісаву, калі сустрэнеце яго;

Скажите: „Это дар тебе, а твой слуга Иаков следует за нами”». «Если я пошлю вперёд людей с дарами, — думал Иаков, — то, может быть, Исав простит меня и примет».

і скажэце: вось, і раб твой Якаў за намі. Бо ён сказаў сам сабе: умілажалю яго дарункамі, якія ідуць перад мною, і пасьля ўбачу твар ягоны; магчыма, і прыме мяне.

И вот Иаков отослал дары Исаву, а сам остался на ночь в стане.

І пайшлі дарункі перад ім, а ён у тую ноч начаваў у табары.

Поздно ночью Иаков поднялся и ушёл оттуда, взяв с собой своих жён, обеих служанок и одиннадцать своих сыновей, и перешёл вброд реку Иавок.

І ўстаў у тую ноч і, узяўшы дзьвюх жонак сваіх і дзьвюх рабыняў сваіх і адзінаццаць сыноў сваіх, перайшоў празь Явок бродам;

Он послал через реку свою семью, а потом переправил и всё своё имущество.

і ўзяўшы іх, перавёў праз паток, і перавёў усё, што ў яго было.

Прежде чем сам Иаков успел переправиться вброд, к нему подошёл Человек и стал бороться с ним, и боролся, пока не взошло солнце.

І застаўся Якаў адзін. І змагаўся Нехта зь ім, пакуль настала зара;

Увидев, что не может одолеть Иакова, Человек коснулся его бедра и тут же вывихнул его.

і ўбачыўшы, што не адольвае яго, крануўся суглоба сьцягна ягонага і пашкодзіў суглоб сьцягна ў Якава, калі ён змагаўся зь Ім.

И тогда Человек попросил Иакова: «Отпусти Меня, так как восходит солнце», но Иаков ответил: «Не отпущу, пока не благословишь меня».

І сказаў: пусьці Мяне, бо ўзышла зара. Якаў сказаў: ня пушчу Цябе, пакуль не дабраславіш мяне.

Человек спросил его: «Как твоё имя?» «Иаков», — ответил Иаков.

І сказаў: як імя тваё? Ён сказаў: Якаў.

Тогда Человек сказал: «Отныне твоё имя будет не Иаков, а Израиль. Я даю тебе это имя, потому что ты боролся с Богом и с людьми и не был побеждён».

І сказаў: ад сёньня імя тваё будзе ня Якаў, а Ізраіль, бо ты змагаўся з Богам, і людзей адольваць будзеш.

Тогда Иаков сказал Ему: «Прошу Тебя, скажи, как Твоё имя?» Но Человек ответил: «Для чего ты спрашиваешь о Моём имени?» И там Он благословил Иакова.

Спытаўся і Якаў, кажучы: скажы імя Тваё. І ён сказаў: навошта ты пытаешся пра імя Маё? І дабраславіў яго там.

Иаков назвал это место Пенуэл, сказав: «В этом месте я встретился с Богом лицом к лицу, но моя жизнь была сохранена».

І даў Якаў імя месцу таму: Пэнуэль; бо казаў ён, я бачыў Бога твар у твар, і захавалася душа мая.

Когда Иаков проходил через Пенуэл, взошло солнце. Иаков же из-за своей ноги шёл, хромая,

І ўзышло сонца, калі ён праходзіў Пэнуэль; і кульгаў ён на сьцягно сваё.

и потому народ Израиля по сей день не употребляет в пищу мускул, который на бедре, так как именно в этот мускул был поражён Иаков.

Таму і да сёньня сыны Ізраіля не ядуць жылаў, якія на суглобе сьцягна, бо Змагар дакрануўся да жылы на суглобе сьцягна ў Якава.

« 31 глава 33 глава »