1 Коринфянам 13 глава

Первое послание к Коринфянам апостола Павла
Синодальный перевод → Пераклад праваслаўнай царквы

Если я говорю языками человеческими и ангельскими, а любви не имею, то я — медь звенящая или кимвал звучащий.

Калі я размяўляю мовамі чалавечымі і а́нгельскімі, а любові не ма́ю, то я — медзь, якая звініць, альбо кімвал, які гудзе.

Если имею дар пророчества, и знаю все тайны, и имею всякое познание и всю веру, так что могу и горы переставлять, а не имею любви, — то я ничто.

Калі я маю дар прароцтва, і валодаю усімі тайнамі і ўсімі ведамі, і ма́ю ўсю веру, так што магу і горы перастаўляць, а любові не ма́ю, то я — нішто.

И если я раздам всё имение моё и отдам тело моё на сожжение, а любви не имею, нет мне в том никакой пользы.

І калі я раздам усю маёмасць сваю і аддам цела сваё на спале́нне, а любові не ма́ю, то няма мне ніякай карысці.

Любовь долготерпит, милосердствует, любовь не завидует, любовь не превозносится, не гордится,

Любоў доўгацярплівая, міласэрная, любоў не зайздросціць, любоў не ўзвышае сябе, не ганарыцца,

не бесчинствует, не ищет своего, не раздражается, не мыслит зла,

не бясчынствуе, не шукае свайго, не раздражняецца, не па́мятае зла,

не радуется неправде, а сорадуется истине;

не радуецца няпраўдзе, а радуецца ісціне;

всё покрывает, всему верит, всего надеется, всё переносит.

ўсё пакрывае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, ўсё пераносіць.

Любовь никогда не перестаёт, хотя и пророчества прекратятся, и языки умолкнут, и знание упразднится.

Любоў ніколі не перастае́, хоць і прароцтвы знікнуць, і мовы змоўкнуць, і веды знíкнуць.

Ибо мы отчасти знаем и отчасти пророчествуем;

Бо мы часткова ведаем і часткова прарочым;

когда же настанет совершенное, тогда то, что отчасти, прекратится.

а калі настане дасканалае, тады тое, што частковае, знікне.

Когда я был младенцем, то по-младенчески говорил, по-младенчески мыслил, по-младенчески рассуждал; а как стал мужем, то оставил младенческое.

Калі я быў дзіцём, то размаўляў па-дзіцячаму, думаў па-дзіцячаму, разважаў па-дзіцячаму; а калі стаў мужчынам, то пазбыўся дзіцячага.

Теперь мы видим как бы сквозь тусклое стекло, гадательно, тогда же лицом к лицу; теперь знаю я отчасти, а тогда познаю, подобно как я познан.

Цяпер мы бачым у адлюстраванні, невыразна, а тады — твар у твар; цяпер я ведаю часткова, а тады спазна́ю так, як і я спазна́ны.

А теперь пребывают сии три: вера, надежда, любовь; но любовь из них больше.

Цяпер жа застаюцца вера, надзея, любоў — гэтыя тры; але найбольшая з іх — любоў.