1 Коринфянам 13 глава

Первое послание к Коринфянам апостола Павла
Синодальный перевод → Пераклад Сабілы і Малахава

Если я говорю языками человеческими и ангельскими, а любви не имею, то я — медь звенящая или кимвал звучащий.

Калі я гавару мовамі чалавечымі і (нават) ангельскімі, але ня маю любові, то я стаўся (як) медзь зьвінячая, альбо кімбал, які бразгае.

Если имею дар пророчества, и знаю все тайны, и имею всякое познание и всю веру, так что могу и горы переставлять, а не имею любви, — то я ничто.

І калі маю прароцтва і ведаю ўсе тайны і (маю) усякае веданьне, і калі маю ўсю веру, так каб горы перастаўляць, а любові ня маю, (то) я — нішто.

И если я раздам всё имение моё и отдам тело моё на сожжение, а любви не имею, нет мне в том никакой пользы.

І калі я раздам усе маёмасьці мае, і калі аддам цела маё на спаленьне, а любові ня маю, то няма мне ніякай карысьці.

Любовь долготерпит, милосердствует, любовь не завидует, любовь не превозносится, не гордится,

Любоў церпіць доўга, (любоў) — міласэрная, любоў ня зайздросьціць, любоў ня вывышшаецца, ня хванабэрыцца,

не бесчинствует, не ищет своего, не раздражается, не мыслит зла,

ня буяніць, ня шукае свайго, ня раздражняецца, ня заду́мвае ліха,

не радуется неправде, а сорадуется истине;

ня радуецца няправеднасьці, а радуецца разам з праўдай,

всё покрывает, всему верит, всего надеется, всё переносит.

усё пакрывае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё церпіць.

Любовь никогда не перестаёт, хотя и пророчества прекратятся, и языки умолкнут, и знание упразднится.

Любоў ніколі ня зьнікае, нават калі прароцтвы спыняцца, калі мовы змоўкнуць, калі веданьне шчэзьне,

Ибо мы отчасти знаем и отчасти пророчествуем;

бо часткова ведаем і часткова прарочым;

когда же настанет совершенное, тогда то, что отчасти, прекратится.

калі ж прыйдзе дасканалае, то тады, што частковае, шчэзьне.

Когда я был младенцем, то по-младенчески говорил, по-младенчески мыслил, по-младенчески рассуждал; а как стал мужем, то оставил младенческое.

Калі я быў дзіцём, (то) гаварыў як дзіцё, думаў як дзіцё, разважаў як дзіцё, а калі (я) стаў мужчынам, то пакінуў дзіцячае.

Теперь мы видим как бы сквозь тусклое стекло, гадательно, тогда же лицом к лицу; теперь знаю я отчасти, а тогда познаю, подобно как я познан.

Бо цяпер мы бачым у алегорыі, як праз люстэрка, а тады (убачым) яўна; цяпер я ведаю часткова, а тады пазна́ю, як і я пазна́ны.

А теперь пребывают сии три: вера, надежда, любовь; но любовь из них больше.

Цяпер жа прабываюць (у нас) гэтыя тры: вера, надзея, любоў; а любоў зь іх — большая.