1 А як настала раніца, усе архісьвятары і старшыя народу склікалі раду супроць Езуса, каб выдаць яго на сьмерць.
2 І звязаўшы, завялі й аддалі яго Понцыю Пілату, намесьніку.
3 Тады Юдаш, які выдаў яго, бачачы засуджанага, раскаяўся ды аднёс трыццаць сярэбранікаў вышэйшым сьвятаром і старшым,
4 кажучы: Саграшыў я, выдаючы нявінную кроў. Яны-ж сказалі: А што нам? Ты сябе глядзі.
5 І, кінуўшы сярэбранікі ў сьвятыні, выйшаў ды пайшоў павесіўся.
6 А вышаўшыя сьвятары, ўзяўшы срэбнікі, гаварылі: Нельга іх класьці ў скарбону, бо гэта заплата за кроў.
7 І парадзіўшыся, купілі за іх ганчарова поле для хавання падарожных.
8 Таму поле тое й завецца Гацэльдама, гэта знача: Поле крыві, аж па сянняшні дзень.
9 Тады споўнілася што было сказана праз Ерэмію прарока (38 8), гаварыўшага: «І ўзялі трыццаць сярэбранікаў, заплату ацэненага, якога ацанілі сыны Ізраэля,
10 ды далі іх за ганчарова поле, як пастанавіў мне Госпад».
11 Езус-жа стаў перад намесьнікам; і спытаўся ў яго намесьнік, кажучы: Ты кароль Юдэйскі? Гавора яму Езус: Ты кажаш.
12 І калі вінавацілі яго вышэйшыя сьвятары ды старшыны, нічога не адказваў.
13 Тады кажа яму Пілат: Ня чуеш, колькі сьветчаць супроць цябе?
14 І не адказаў яму на ніводнае слова, так што начальнік моцна дзівіўся.
15 На дзень-жа сьвяточны намесьнік абыдна выпускаў народу аднаго вязня, якогаб хацелі.
16 І меў ён тады ведамага вастрожніка, што зваўся Барабаш.
17 І вось, калі яны зыйшліся, сказаў Пілат: Каго жадаеце, каб вам выпусьціў: Барабаша, ці Езуса, якога завуць Хрыстусам?
18 Ведаў бо, што выдалі яго праз завісьць.
19 А як сядзеў ён у судовішчы, жонка ягона паслала яму сказаць: Не рабі нічога справядліўцу гэтаму, бо я праз сон сягоння шмат цярпела дзеля яго.
20 Але архісьвятары й старшыны набухторылі народ, каб дамагаліся Барабаша, а Езуса загубілі.
21 Тады намесьнік, адазваўшыся, сказаў ім: Каго з двух жадаеце, каб вам выпусьціць? Яны-ж сказалі: Барабаша.
22 Гавора ім Пілат: Што-ж я зраблю з Езусам, называным Хрыстом? Сказалі ўсе: Хай будзе ўкрыжаваны.
23 Гавора намесьнік: Што-ж ён зрабіў благога? Адыж яны яшчэ болей крычалі: Хай будзе ўкрыжаваны!
24 Пілат-жа, бачачы, што нічога ня здее, а забурэнне ўзмагутняецца, ўзяўшы вады, абмыў рукі перад народам, кажучы: Нявінаваты я ў крыві гэтага справядліўца; пабачыце самы.
25 А ўвесь народ у вадказ крычаў: Кроў яго на нас і на дзяцей нашых!
26 Тады выпусьціў ім Барабаша, а Езуса ўбічаванага выдаў ім на ўкрыжаванне.
27 Узяла тады міліцыя намесьнікава Езуса на дворышча суду, прыставілі яму цэлую дружыну.
28 І раздзеўшы яго, накінулі яму чырвоны плашч;
29 і сплёўшы вянок з церняў, уздзелі яму на голаў, а трысьціну далі ў правую руку яго. І згінаючы перад ім калені, насьміхаліся з яго, кажучы: Прывет табе, кароль Юдэйскі!
30 Ды плюючы на яго, бралі трысьціну й білі па галаве.
31 І калі ўжо наздзекаваліся з яго, знялі з яго плашч і адзелі ў ягонае адзенне ды павялі яго на ўкрыжаванне.
32 А выходзячы спаткалі чалавека Цырынэйца, па йменню Сымона; гэтага прымусілі, каб нёс крыж ягоны.
33 І прыйшлі на месца, званае Гтльгота, гэта знача: Чэраповішча.
34 І далі яму віна, змяшанага з жоўцю; і, пакаштаваўшы, не хацеў піць.
35 А калі яго ўкрыжавалі, падзялілі ягона адзенне, варажбою, каб споўнілася сказанае прарокам, гаварыўшым: «Падзялілі сабе адзенне маё, і аб сукню маю кідалі варажбу (Пс. 21:19).
36 І седзячы, пільнавалі яго.
37 Ды прыладзілі над ягонай галавою напіс пра яго віну: ГЭТА ЕЗУС, КАРОЛЬ ЮДЭЙСКІ.
38 Тады былі ўкрыжаваны з ім два разбойнікі: адзін па правай руцэ, а другі па левай.
39 А праходзячыя міма блюзнілі яму, ківаючы галавамі сваімі
40 й гаворачы: Ты, што разбураеш Божу сьвятыню ды ў тры дні яе адбудоўваеш, выратуй сам сябе; калі ты Сын Божы, дык сыдзі з крыжа!
41 Таксама й вышэйшыя сьвятары з кніжнікамі ды старшынамі, насьмяхаючыся, казалі:
42 Другіх ратаваў, а сябе самога ня можа выратаваць! Калі ён кароль Ізраэльскі, хай-жа цяпер сыдзе з крыжа і мы ўверым яму.
43 Спадзяваўся на Бога; няхай цяпер выбавіць яго, калі яму мілы; казаў бо: «Я Сын Божы».
44 Таксама й злыдні, што былі ўкрыжаваны з ім, кпілі з яго.
45 Ад шостае-ж гадзіны настала цемра па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзявятай.
46 А каля гадзіны дзявятай загаласіў Езус моцным голасам: «Элі, Элі, лямма сабахтані!?» гэта знача: Божа мой, Божа мой, чаму-ж Ты мяне пакінуў?
47 Некаторыя, што стаялі там ды чулі, казалі: Гальяша бач кліча.
48 І зараз-жа адзін з іх пабег узяў губку ды, намачыўшы ў воцат і насадзіўшы на трысьціну даў яму піць.
49 А іншыя гаварылі: Чакай, паглядзімт, ці прыйдзе Гальяш ратаваць яго.
50 Езус-жа йзноў, загаласіўшы вялікім голасам, аддаў душу.
51 І вось заслона сьвятыні раздзерлася на дзве часткі ад верху да нізу; а зямля затраслася й параспадаліся скалы.
52 І адчыніліся гробы ды шмат целаў сьвятых, што паснулі, ўстала;
53 і выйшаўшы з магілаў пасьля змяртвыхустання ягонага, ўвайшлі ў сьвяты горад ды паказаліся многім.
54 Сотнік-жа й тыя, што з ім старажылі Езуса, ўгледзеўшы землятрасеньне ды ўсё, што сталася, моцна спалохаліся й гаварылі: Сапраўды ён быў Сынам Божым.
55 Было-ж там шмат жанчын здалёк, якія йшлі за Езусам з Галілеі, прыслугоўваючы яму;
56 між якімі была Марыя Магдалена, і Марыя маці Якубава й Язэпава, ды маці сыноў Зэбэдэевых.
57 Калі-ж настаў вечар, прыйшоў адзін багаты чалавек з Арыматэі, па іменню Язэп, які таксама быў вучням Изусавым.
58 Ён прыйшоў да Пілата й прасіў Езусавага цела. Тады Пілат загадаў цела аддаць.
59 І ўзяўшы цела, Язэп увінуў яго ў чыстае палатно
60 і палажыў яго ў сваім новым гробе, высечаным у скале; ды прываліўшы вялікі камень да ўваходу ў гроб, адыйшоў.
61 Была-ж там Марыя Магдалена і другая Марыя, сядзячыя насупроць гробу.
62 А на заўтрашні дзень, наступны пасьля Прыгатавання, зыйшліся вышэйшыя сьвятары й фарызэі да Пілата,
63 дый кажуць: Спадару, прыпомнілі мы, што гэны зводнік, як быў шчэ пры жыцьці, сказаў: «Цераз тры дні я згробуўстану».
64 Дык загадай магілу пільнаваць аж да трэцяга дня, каб часам ня прыйшлі вучні ягоны ды ня ўкралі й не сказалі народу: Устаў з мяртвых. І будзе апошняя памылка горшая за першую.
65 Сказаў ім Пілат: Вось вам стража, ідзеце, пільнуйце, як умееце.
66 І яны пайшлі, абясьпечылі гроб стражай ды апячатаўшы камень.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Сьвятая Эванэлія паводля сьв. Матауша, 27 раздзел. Пераклад П. Татарыновіча.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.