Да Рымлянаў 1 глава

Ліст да Рымлянаў
Пераклад Анатоля Клышкi → В переводе Лутковского

Павел, раб Ісуса Хрыста; пакліканы Апостал, выбраны для дабравешчання Божага,

Павел, раб Христа Иисуса, призванный апостол, избранный к Божьему благовестию,

якое Ён раней абяцаў праз Сваіх прарокаў у святых Пісаннях,

в котором Он через пророков Своих предвозвещал в Священных Книгах

пра Яго Сына, які нарадзіўся целам з патомства Давідавага

о Сыне Своем, родившемся потомком Давида по плоти,

і адкрыўся Сынам Божым у сіле, паводле Духу святасці праз уваскрэсення мёртвых, пра Ісуса Хрыста, нашага Госпада,

после воскресения из мертвых открывшемся как Сын Божий в силе и духе святости, — об Иисусе Христе, Господе нашем,

праз Якога мы атрымалі ласку і апостальства для паслушэнства веры ва ўсіх народах дзеля Яго імя,

от Которого мы получили благодать и апостольство, дабы во имя Его привести к послушанию вере все народы,

між якіх і вы, пакліканыя Ісусам Хрыстом, —

меж которыми и вы — призванные Иисусом Христом;

усім, хто ў Рыме, улюбёным Божым, пакліканым святым, — ласка вам і мір ад Бога, нашага Бацькі, і Госпада Ісуса Хрыста.

всем проживающим в Риме возлюбленным Божьим, призванным святым: да пребудет с вами благодать и мир Бога-Отца нашего и Господа Иисуса Христа!

Перш за ўсё дзякую майму Богу праз Ісуса Хрыста за ўсіх вас, таму што ваша вера абвяшчаецца ва ўсім свеце.

Прежде всего через Иисуса Христа благодарю Бога моего за всех вас, ибо о вере вашей известно во всём мире;

Бо сведка мне Бог, Якому служу сваім духам у дабравешчанні Яго Сына, як я безупынна ўспамінаю вас,

свидетель мне Бог, Которому духом своим служу благовестием о Сыне Его, что непрестанно поминаю вас,

заўсёды просячы ў маіх малітвах, ці не ўдасца мне неяк цяпер нарэшце воляю Божаю прыйсці да вас.

испрашивая всегда в молитвах своих, чтобы волею Божьей мне, наконец-то, была дана возможность прийти к вам,

Бо я прагну ўбачыць вас, каб перадаць вам нейкі духоўны дар дзеля вашага ўмацавання,

ибо я жажду увидеть вас и, дабы вы укрепились (в вере), разделить с вами радость духовную,

гэта значыць, каб разам з вамі суцешыцца агульнаю вераю, вашаю і маёю.

или, лучше сказать, утешить друг друга общею верою, вашею и моею.

І я не хачу, каб вы не ведалі, браты, што я шмат разоў намерваўся прыйсці да вас, (але я дагэтуль сустракаў перашкоды), каб мець нейкі плод і ў вас, які ў астатніх народаў.

Не хочу вас братья, оставить в неведении о том, что я неоднократно намеревался прийти к вам, дабы иметь некий плод и у вас, как и у прочих народов, но до сих пор мне препятствует что-то.

Даўжнік я і элінам, і варварам, і мудрым, і неразумным.

Задолжал я эллинам и варварам, мудрецам и невеждам,

Дык, што да мяне, то я гатовы дабравесціць і вам, якія ў Рыме.

а что до меня, то я (хоть сейчас) готов благовествовать и вам, находящимся в Риме,

Бо я не саромеюся дабравесця [Хрыстовага], бо яно ёсць сіла Божая да выратавання кожнаму верніку, і іудзею, па-першае, і эліну.

ибо я не стыжусь благовестия о Христе, потому что оно — сила Божья ко спасению каждого верующего — иудея прежде, затем эллина,—

Бо ў ім адкрываецца з веры ў веру праведнасць Божая, як напісана: «А праведны будзе жыць вераю».

ибо в нём открывается праведность Божья от веры к вере, как написано: праведник живёт верою.

Бо адкрываецца з неба гнеў Божы на ўсялякую бязбожнасць і няправеднасць людзей, што заглушаюць праўду няправеднасцю.

Ибо открывается с небес гнев Божий на любое кощунство и нечестие людей, заменивших истину на нечестие,

бо тое, што вядома пра Бога, яўна для іх, бо ім Бог выявіў гэта.

поскольку познание Бога известно им: Бог им открыл;

Бо Яго нябачнае — і Яго вечная сіла і Боскасць — ясна відаць ад стварэння свету праз разважанне над тварэннямі, так што няма ім выбачэння,

ведь то, что невидимо в Нём, — вечная сила Его и Божественность — от создания мира умопостигаемы, в творениях видимы, так что нет у них оправдания.

таму што, спазнаўшы Бога, яны Яго як Бога не праславілі і не падзякавалі Яму, а сталі марнымі ў сваіх разважаннях, і запамарочылася іх нецямлівае сэрца.

А поскольку они, познав Бога, не прославили Его, как Бога, и не возблагодарили, но, в омрачении безрассудного сердца их, закоснели в своем пустословии,

Сцвярджаючы, што яны мудрыя, яны падурнелі,

возомнив, что они мудрые, обезумели

і памянялі славу нятленнага Бога на падабенства вобраза тленнага чалавека, птушак, чатырохногіх і паўзуноў.

и славу нетленного Бога подменили подобием тленного человека, и птиц, и животных, и пресмыкающихся, —

Таму Бог перадаў іх у пажадлівасці іх сэрцаў нечысціні, так што яны апаганьваюць свае целы між сабою;

то Бог и оставил их в нечистоте, с похотью в сердцах своих оскверняющих тела свои друг с другом, —

яны замянілі Божую праўду маною і пакланіліся і служылі стварэнню замест Творцы, Які добраславёны навекі, амін.

тех, которые истину Божью променяли на ложь, и почитали, и молились творению вместо Творца, Который благословен во веки, аминь.

З-за гэтага Бог перадаў іх ганебным пажадлівасцям: бо і іх жанчыны перамянілі натуральныя зносіны на ненатуральныя;

Поэтому Бог предоставил их постыдным страстям: женщины их изменили естественные отношения на противоестественные,

а гэтак і мужчыны, пакінуўшы натуральныя зносіны з жанчынаю, распаліліся ў сваёй пажадлівасці адзін да аднаго, мужчыны з мужчынамі, чынячы сорам і атрымліваючы ў саміх сабе належную адплату за сваю аблуду.

равно как и мужчины, презрев естественное отношение с женщиной, воспылали страстью друг к другу — мужчины к мужчинам, — за содеянный срам и заблуждение их сами в себе получая должное воздаяние.

І як яны не ўважалі за патрэбнае мець Бога ў пазнанні, Бог перадаў іх перакручанаму розуму — чыніць непрыстойнае;

А поскольку они извратили познание Бога, Бог и оставил их с извращенным сознанием — совершать недостойное:

яны напоўненыя ўсялякай няправеднасцю, подласцю, хцівасцю, зласлівасцю, поўныя зайздрасці, забойства, сваркі, ашуканства, благіх звычаяў, нашэптванняў,

они преисполнены всякого непотребства, лукавства, корыстолюбия, злодеяний, полны зависти, вражды, коварства, распущенности, жажды убийств, тайных доносов;

паклёпнікі, боганенавіснікі, крыўдзіцелі, ганарліўцы, самахвалы, выдумшчыкі ліхога, непаслухмяныя бацькам,

они клеветники, богоненавистники, наглы, высокомерны, хвастливы, злокозненны, к родителям непочтительны,

неразумныя, падступныя, непрыязныя, неміласэрныя,

безрассудны, безответственны, безжалостны, непримиримы, немилосердны,

якія, пазнаўшы праведны суд Божы1 — што тыя, хто робіць такое, вартыя смерці — не толькі гэта чыняць, але і ўхваляюць тых, хто гэта робіць.

и хотя им известно, что по закону Божьему поступающие так достойны смерти, они не только сами это делают, но и поступающих так — одобряют.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

32 1: Або: праведнае патрабаванне.

« 1 глава 2 глава »