Ярэміі 11 глава

Кніга прарока Ярэміі
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

Слова, якое было да Ярэміі ад ГОСПАДА, кажучы:

Слово еже бысть от Господа ко иеремии, глаголющее:

«Паслухайце словы запавету гэтага і прамоўце іх да мужоў Юды і жыхароў Ерусаліму.

слышите словеса завета сего и глаголите ко мужем иудиным и ко обитателем Иерусалимским,

І ты скажаш ім: “Гэта кажа ГОСПАД, Бог Ізраіля. Пракляты чалавек, які ня слухае словаў запавету гэтага,

и речеши к ним: сия глаголет Господь Бог израилев: проклят муж, иже не послушает словес завета сего,

якія Я загадаў бацькам вашым у дзень, у які вывеў іх з зямлі Эгіпецкай, з печы жалезнай, кажучы: "Слухайце голас Мой і рабіце ўсё так, як Я вам загадваю. І вы будзеце народам Маім, а Я буду Богам вашым,

егоже заповедах отцем вашым в день, в оньже изведох их от земли египетския, от пещи железныя, глаголя: услышите глас мой и сотворите вся, елика заповедаю вам, и будете мне в люди, и аз буду вам в Бога:

каб Я споўніў прысягу, якою прысягаў бацькам вашым, што дам ім зямлю, дзе цячэ малако і мёд, якую [маеце] сёньня"”». А я адказаў і сказаў: «Амэн, ГОСПАДЗЕ!»

да утвержду клятву мою, еюже кляхся отцем вашым, еже дати им землю точащую млеко и мед, якоже есть день сей. И отвещах и рекох: буди, Господи.

І сказаў ГОСПАД мне: «Абвясьці ўсе словы гэтыя ў гарадах Юды і на вуліцах Ерусаліму, кажучы: “Слухайце словы запавету гэтага і выконвайце іх.

И рече Господь ко мне: прочти вся словеса сия во градех иудиных и вне Иерусалима, рекий: слышите словеса завета сего и сотворите та:

Бо просьбай прасіў Я бацькоў вашых ад дня, калі вывеў іх з зямлі Эгіпецкай, аж да дня гэтага, ад раніцы ўмольваў іх, кажучы: “Слухайце голас Мой!”

яко свидетелствуя засвидетелствовах отцем вашым в день, в оньже изведох их от земли египетския, даже до дне сего, заутра востая засвидетелствовах глаголя: слышите глас мой.

Але яны ня слухалі і не прыхілілі вуха сваё, і кожны хадзіў паводле закамянеласьці ліхога сэрца свайго. І Я прывёў на іх усе словы запавету гэтага, якія Я загадаў, каб яны рабілі, а яны не рабілі”».

И не слышаша, ни приклониша уха своего, но идоша кийждо в стропотстве сердца своего злаго: и наведох на них вся словеса завета сего, егоже заповедах да сотворят, и не сотвориша.

І сказаў ГОСПАД мне: «Выяўлена змова сярод мужоў Юды і жыхароў Ерусаліму.

И рече Господь ко мне: обретено есть совещание (на зло) в мужех иудиных и во обитающих во Иерусалиме:

Яны вярнуліся да беззаконьня бацькоў сваіх даўнейшых, якія не хацелі слухаць словаў Маіх, і яны пайшлі да багоў чужых, каб служыць ім. Дом Ізраіля і дом Юды зламалі запавет Мой, які Я заключыў з бацькамі іхнімі.

возвратишася ко беззаконием первым отец своих, иже не хотеша слышати словес моих, и се, тии поидоша по бозех чуждих, да служат им: и разори дом израилев и дом иудин завет мой, егоже завещах со отцы их.

Дзеля гэтага так кажа Госпад: “Я навяду на іх ліха, з якога яны ня змогуць выйсьці, і яны будуць клікаць да Мяне, але Я ня выслухаю іх”.

Сего ради сия глаголет Господь: се, аз наведу на них злая, от нихже изыти не возмогут, и возопиют ко мне, и не услышу их:

І пойдуць гарады Юды і жыхары Ерусаліму, і будуць клікаць багоў, якім яны кадзілі, але яны ня выратуюць іх у час бяды.

и пойдут грады иудины и обитателе Иерусалима и возопиют ко богом, имже тии кадят, иже не спасут их во время скорбей их.

Бо паводле ліку гарадоў тваіх, Юда, былі богі твае, і паводле ліку вуліцаў у Ерусаліме вы паставілі ахвярнікі на ганьбу, ахвярнікі, каб кадзіць Баалу.

По числу бо градов твоих беху бози твои, иудо, и по числу путий Иерусалимских постависте олтари студныя, олтари на каждение ваалу.

А ты не маліся за народ гэты і не прынось за іх просьбы і малітвы, бо Я ня выслухаю іх у час, калі яны будуць клікаць Мяне ў горы іхнім.

Ты же не молися о людех сих и не проси о них в мольбе и молитве: не услышу бо во время вопля их ко мне и во время озлобления их.

Навошта каханай Маёй у доме Маім зьдзяйсьняць намеры ліхія з многімі? Ці ж мяса пасьвячонае ўхіліць ад цябе гора тваё і тады ты будзеш радавацца?

Почто возлюбленная в дому моем сотвори мерзости (многи)? еда обеты и мяса святая отимут от тебе лукавства твоя, или сими избежиши?

Зялёнай аліўкай з прыгожымі пладамі назваў ГОСПАД імя тваё. Але з гукам вялікага шуму загарэўся над ёй агонь і былі паламаныя галіны ейныя.

Маслину благосенну, красну зраком нарече Господь имя твое, ко гласу обрезания ея: разгореся огнь в ней, велика скорбь на тебе, непотребны быша ветви ея.

І ГОСПАД Магуцьцяў, Які пасадзіў цябе, прадказаў табе бяду дзеля ліхоцьцяў дому Ізраіля і дому Юды, якія рабілі яны, каб гнявіць Мяне, каб кадзіць Баалу.

И Господь сил, иже насади тебе, глаголал есть на тя зло за злая дому израилева и дому иудина, елика сотвориша себе ко прогневанию мене кадяще ваалу.

І ГОСПАД даў даведацца мне, і я даведаўся, і тады Ты выявіў мне ўчынкі іхнія.

Господи, скажи ми, и уразумею: тогда видех начинания их.

І я быў быццам ягнятка ціхае, якога вядуць на зарэз, і ня ведаў, што супраць мяне яны задумалі думкі [ліхія]: “Зьнішчым дрэва з пладамі і сьсячэм яго з зямлі жывых. Няхай імя ягонае ня ўзгадваецца болей”.

Аз же, яко агня незлобиво ведомо на заколение, не разумех, яко на мя помыслиша помысл лукавый, глаголюще: приидите и вложим древо во хлеб его и истребим его от земли живущих, и имя его да не помянется ктому.

Але ГОСПАД Магуцьцяў судзіць праведна і даследуе ныркі і сэрца. Няхай я ўбачу помсту Тваю над імі, бо Табе я выявіў справу маю.

Господь саваоф, судяй праведно, испытуяй сердца и утробы, да вижду мщение твое на них, яко к тебе открых оправдание мое.

Дзеля гэтага так кажа ГОСПАД пра людзей з Анатоту, якія шукаюць душу тваю, кажучы: “Не прароч у імя ГОСПАДА, і не памрэш ад рукі нашай”.

Сего ради сия глаголет Господь на мужы анафофски ищущыя души моея, глаголющыя: да не пророчествуеши о имени Господни, аще ли же ни, умреши в руках наших.

Дзеля гэтага так кажа ГОСПАД Магуцьцяў: “Вось, Я наведаю іх. Юнакі іхнія памруць ад мяча, а сыны іхнія і дочкі іхнія памруць з голаду.

Сего ради сия глаголет Господь сил: се, аз посещу на них: юноши их мечем умрут, и сынове их и дщери их скончаются гладом,

Ніхто з іх не застанецца, бо Я навяду ліха на людзей з Анатоту ў год наведваньня іхняга”.

и останка не будет от них, наведу бо злая на живущыя во анафофе в лето посещения их.

« 10 глава 12 глава »