Ярэміі 11 глава

Кніга Ярэміі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Елизаветинская на русском

Слова, якое даў Госпад Ярэміі, кажучы:

Слово еже бысть от Господа ко иеремии, глаголющее:

«Выслухайце словы гэтай дамовы і кажыце людзям Юдэі і жыхарам Ерузаліма.

слышите словеса завета сего и глаголите ко мужем иудиным и ко обитателем Иерусалимским,

І ты скажаш ім: гэта кажа Госпад, Бог Ізраэля: “Пракляты чалавек, які не слухае слоў гэтай дамовы,

и речеши к ним: сия глаголет Господь Бог израилев: проклят муж, иже не послушает словес завета сего,

якой загады Я даў бацькам вашым у дзень, у які вывеў іх з зямлі Егіпецкай, ад печы жалезнай, кажучы: “Слухайце голасу Майго і рабіце ўсё так, як Я вам загадваю, і будзеце вы тады для Мяне народам, а Я для вас буду Богам,

егоже заповедах отцем вашым в день, в оньже изведох их от земли египетския, от пещи железныя, глаголя: услышите глас мой и сотворите вся, елика заповедаю вам, и будете мне в люди, и аз буду вам в Бога:

каб Я выканаў прысягу, якою прысягнуў бацькам вашым, што дам ім зямлю, якая ацякае малаком і мёдам, як гэта ёсць сёння”». І прамовіў я ў адказ: «Амін, Госпадзе».

да утвержду клятву мою, еюже кляхся отцем вашым, еже дати им землю точащую млеко и мед, якоже есть день сей. И отвещах и рекох: буди, Господи.

І сказаў Госпад мне: «Абвясці ўсе гэтыя словы па гарадах юдэйскіх і па вуліцах Ерузаліма, кажучы: “Паслухайце словы гэтай дамовы і спаўняйце іх.

И рече Господь ко мне: прочти вся словеса сия во градех иудиных и вне Иерусалима, рекий: слышите словеса завета сего и сотворите та:

Бо просьбай прасіў Я бацькоў вашых у дзень, калі вывеў іх з зямлі Егіпецкай, аж да гэтага дня, ад рання прасіў іх і казаў: “Слухайце голас Мой!”

яко свидетелствуя засвидетелствовах отцем вашым в день, в оньже изведох их от земли египетския, даже до дне сего, заутра востая засвидетелствовах глаголя: слышите глас мой.

А яны не слухалі і не нахінулі вуха сваё, але кожны з іх пайшоў паводле ўпартасці ліхога сэрца свайго, дык прывёў Я на іх усе словы гэтай дамовы, як загадаў, каб яны рабілі, а яны не рабілі”».

И не слышаша, ни приклониша уха своего, но идоша кийждо в стропотстве сердца своего злаго: и наведох на них вся словеса завета сего, егоже заповедах да сотворят, и не сотвориша.

І сказаў Госпад мне: «Выяўлена змова паміж людзьмі Юдэі і жыхарамі Ерузаліма.

И рече Господь ко мне: обретено есть совещание (на зло) в мужех иудиных и во обитающих во Иерусалиме:

Вярнуліся яны да даўнейшых беззаконняў бацькоў сваіх, якія не хацелі слухаць словы Мае, і яны пайшлі за багамі чужымі, каб ім служыць; дом Ізраэля і дом Юды зламалі дамову Маю, якую заключыў Я з бацькамі іх».

возвратишася ко беззаконием первым отец своих, иже не хотеша слышати словес моих, и се, тии поидоша по бозех чуждих, да служат им: и разори дом израилев и дом иудин завет мой, егоже завещах со отцы их.

Дзеля таго вось што кажа Госпад: «Вось, Я навяду на іх няшчасці, якіх яны пазбегнуць не змогуць; і будуць яны клікаць Мяне, але Я не выслухаю іх.

Сего ради сия глаголет Господь: се, аз наведу на них злая, от нихже изыти не возмогут, и возопиют ко мне, и не услышу их:

І пойдуць гарады юдэйскія і жыхары Ерузаліма, і будуць клікаць багоў, якім складалі ахвяры, але не выратуюць яны іх у час бяды іх.

и пойдут грады иудины и обитателе Иерусалима и возопиют ко богом, имже тии кадят, иже не спасут их во время скорбей их.

Паводле лічбы гарадоў тваіх, Юда, былі і багі твае, ды па ліку вуліц у Ерузаліме пабудавалі вы ахвярнікі ганебныя, ахвярнікі, каб складаць ахвяры Баалу.

По числу бо градов твоих беху бози твои, иудо, и по числу путий Иерусалимских постависте олтари студныя, олтари на каждение ваалу.

Дык ты не маліся за народ гэты і не ўзнось за іх прашэнне і маленне, бо Я не выслухаю ў час, калі будуць клікаць Мяне, у час гора іх.

Ты же не молися о людех сих и не проси о них в мольбе и молитве: не услышу бо во время вопля их ко мне и во время озлобления их.

Што з каханай Маёй, што ў доме Маім здзяйсняе яна ліхія намеры? Ці ж малітвы і мяса ахвярнае ўхіляць ад цябе твае ліхоты, якімі славішся?»

Почто возлюбленная в дому моем сотвори мерзости (многи)? еда обеты и мяса святая отимут от тебе лукавства твоя, или сими избежиши?

Зялёнай аліўкай, прыгожай, адметнай пладамі, назаве Госпад імя тваё. Але пад гук вялікага шуму запаліў Ён над ёй агонь, і згарэлі яе галіны.

Маслину благосенну, красну зраком нарече Господь имя твое, ко гласу обрезания ея: разгореся огнь в ней, велика скорбь на тебе, непотребны быша ветви ея.

І Госпад Магуццяў, Які цябе пасадзіў, прадказаў на цябе бяду дзеля ліхоццяў дому Ізраэля і дому Юды, якія выклікалі гнеў да сябе ў Яго, калі ахвяравалі кадзіла Баалу.

И Господь сил, иже насади тебе, глаголал есть на тя зло за злая дому израилева и дому иудина, елика сотвориша себе ко прогневанию мене кадяще ваалу.

Ты вось, Госпадзе, паказаў мне, і я зразумеў, і тады выявіў Ты мне іх учынкі.

Господи, скажи ми, и уразумею: тогда видех начинания их.

Вось, я быў, быццам ягня ціхае, якога вядуць на зарэз, і не ведаў, што супраць мяне маюць яны ліхія намеры: «Ссячэм дрэва ў свежасці яго ды вырвем яго з зямлі жывых, хай імя яго не ўспамінаецца болей».

Аз же, яко агня незлобиво ведомо на заколение, не разумех, яко на мя помыслиша помысл лукавый, глаголюще: приидите и вложим древо во хлеб его и истребим его от земли живущих, и имя его да не помянется ктому.

Ты ж, Госпадзе Магуццяў, судзіш справядліва ды прасочваеш ныркі і сэрца; хай пабачу я помсту Тваю над імі, Табе бо выявіў я справу сваю.

Господь саваоф, судяй праведно, испытуяй сердца и утробы, да вижду мщение твое на них, яко к тебе открых оправдание мое.

Дзеля таго вось што кажа Госпад адносна людзей з Анатоту, якія цікуюць на душу тваю ды кажуць: «Не праракуй у імя Госпада, і не памрэш у руках нашых».

Сего ради сия глаголет Господь на мужы анафофски ищущыя души моея, глаголющыя: да не пророчествуеши о имени Господни, аще ли же ни, умреши в руках наших.

Таму гэта кажа Госпад Магуццяў: «Вось, Я пакараю іх: юнакі іх памруць ад меча, а сыны іх і дочкі іх памруць з голаду.

Сего ради сия глаголет Господь сил: се, аз посещу на них: юноши их мечем умрут, и сынове их и дщери их скончаются гладом,

І ніхто з іх не застанецца, бо Я навяду няшчасце на людзей Анатота, год пакарання іх».

и останка не будет от них, наведу бо злая на живущыя во анафофе в лето посещения их.

« 10 глава 12 глава »