Судзьдзяў 1 глава

Кніга Судзьдзяў
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

Пасьля сьмерці Егошуа пыталіся сыны Ізраіля ў ГОСПАДА, кажучы: «Хто з нас першы выступіць супраць Хананейцаў ваяваць з імі?»

И бысть по скончании иисусове, и вопрошаху сынове израилевы Господа, глаголюще: кто взыдет нам к хананею воевода, ратовати на них?

ГОСПАД адказаў ім: «Няхай выступіць Юда, бо Я аддаў зямлю гэтую ў рукі ягоныя».

И рече Господь: иуда взыдет: се, дах землю в руку его.

І сказаў Юда Сымону, брату свайму: «Увайдзі са мной у жэрабя маё і будзем разам ваяваць супраць Хананейцаў, а я ўвайду з табой у жэрабя тваё». І пайшоў з ім Сымон.

И рече иуда к симеону брату своему: взыди со мною в жребий мой, и ополчимся на хананеа: и пойду и аз с тобою в жребий твой. И пойде с ним симеон.

І пайшоў Юда, і аддаў ГОСПАД у рукі іхнія Хананейцаў і Пэрэзэяў, і ў Бэзэку выбілі яны дзесяць тысячаў мужчын.

И взыде иуда, и предаде Господь хананеа и ферезеа в руце их: и избиша их в везеце до десяти тысящ мужей.

У Бэзэку сустрэліся яны з Адоні-Бэзэкам і ваявалі з ім, і перамаглі Хананейцаў і Пэрэзэяў.

И обретоша адонивезека в везеце, и секошася с ним: и избиша хананеа и ферезеа.

І Адоні-Бэзэк уцёк, але яны дагналі яго, і схапілі, і адрэзалі вялікія пальцы на руках і нагах ягоных.

И побеже адонивезек: и гнаша вслед его, и яша его, и отсекоша краи рук его и краи ног его.

І сказаў Адоні-Бэзэк: «Семдзясят валадароў з адрэзанымі вялікімі пальцамі на руках і нагах зьбіралі крошкі пад сталом маім. І як я рабіў, так і мне Бог адплаціў». І завялі яго ў Ерусалім, і там ён памёр.

И рече адонивезек: седмидесяти царем обсекох краи рук их и краи ног их, и быша собирающе (от крупиц) под трапезою моею: якоже убо сотворих, тако воздаде ми Бог. И приведоша его во Иерусалим, и умре тамо.

І ваявалі сыны Юды з Ерусалімам, і захапілі яго, і выбілі яго вострывам мяча, а горад спалілі агнём.

И воеваша сынове иудины на Иерусалим, и взяша его, и поразиша его острием меча, и град сожгоша огнем.

Потым зыйшлі сыны Юды і ваявалі супраць Хананейцаў, якія жылі ў гарах, у Нэгеве і ў Шэфэлі.

И по сих снидоша сынове иудины воевати на хананеа живущаго в горней к югу и в равней.

І пайшоў Юда супраць Хананейцаў, якія жылі ў Хеўроне, што раней называўся Кірыят-Арба, і пабіў Шэшая, Ахімана і Тальмая.

И пойде иуда на хананеа живущаго в хевроне. И изыде хеврон со страны: имя же бе хеврону прежде кариафарвок-сефер: и убиша сесина и ахимана и фолмиа, роды енаковы.

Адтуль пайшоў ён супраць жыхароў Дэбіру, які раней называўся Кірыят-Сэфэр.

И взыдоша оттуду к живущым в давире: имя же давиру бе прежде кариафсефер, град писмен.

І сказаў Халеў: «Хто нападзе на Кірыят-Сэфэр і здабудзе яго, таму дам за жонку Ахсу, дачку маю».

И рече халев: иже аще поразит град писмен и возмет его, дам ему асхань дщерь мою в жену.

І здабыў яго Атніэль, сын Кеназа, малодшага брата Халева, і Халеў аддаў яму за жонку Ахсу, дачку сваю.

И взя его гофониил сын кенеза брата халевова юнейший, и даде ему халев асхань дщерь свою в жену.

Калі яна прыйшла, ён намовіў яе, каб прасіла ў бацькі свайго поля. І калі яна зьлезла з асла, сказаў ёй Халеў: «Што табе?»

И бысть внегда отходити ей, и подвиже ю гофониил просити у отца своего села, и ропташе (седящи) на осляти, и вопияше со осляти: на землю южную отдал мя еси. И рече ей халев: что ти есть?

А яна адказала: «Дай мне дабраславенства, бо даў ты мне зямлю Нэгеў. Дай мне крыніцы водаў». І даў ёй Халеў крыніцы верхнія і крыніцы нізавыя.

И рече ему асхань: даждь ми благословение: яко на землю южную отдал еси мя, да даси мне и исходища водная. И даде ей халев по сердцу ея исходища вышних и исходища нижних.

Сыны Кенэя, цесьця Майсея, выйшлі з гораду Пальмаў з сынамі Юды ў пустыню Юды, якая на поўдзень ад Араду, і там абжыліся з народам.

И сынове иофора кинеева, ужика моисеова, взыдоша от града финическа к сыном иудиным в пустыню сущую на юг иуды ко исходу аредову, и поидоша, и вселишася с людьми.

І пайшоў Юда з братам сваім Сымонам, і разам напалі яны на Хананейцаў, якія жылі ў Цэфаце, і аблажылі іх закляцьцем, і назвалі горад гэты Харма.

И пойде иуда с симеоном братом своим, и изби хананеа живущаго в сефефе, и потребиша его: и прозваша имя граду потребление.

І Юда здабыў Газу і ваколіцы ейныя, Ашкелён і ваколіцы ягоныя, Экрон і ваколіцы ягоныя.

И взя иуда газу и предел ея, и аскалона и предел его, и аккарон и предел его, и азот и окрестная его.

І ГОСПАД быў з Юдам, і ён захапіў горы, але ня мог выгнаць жыхароў даліны, бо мелі яны калясьніцы жалезныя.

И бяше Господь со иудою. И взя гору, яко не возмогоша потребити живущих во юдоли, зане рихав противоста им, и колесницы железныя бяху тым.

Халеву аддалі Хеўрон, як сказаў Майсей, і выгнаў ён адтуль трох сыноў Анака.

И даша халеву хеврон, якоже глагола моисей: и наследствова тамо три грады сынов енаковых, и изгна оттуду три сыны енаковы.

А сыны Бэн’яміна ня выгналі з Ерусаліму жыхароў ягоных, Евусэяў; і жывуць Евусэі па сёньняшні дзень разам з сынамі Бэн’яміна ў Ерусаліме.

И иевусеа живущаго во Иерусалиме не изгнаша сынове вениаминовы, и живяше иевусей с сынми вениамини во Иерусалиме даже до сего дне.

Таксама дом Язэпа пайшоў ў Бэтэль, і ГОСПАД быў з імі.

И взыдоша сынове иосифли и сии в вефиль: и Господь бяше с ними.

І дом Язэпа выведваў Бэтэль, што раней называўся Люз,

И ополчишася, и соглядаша (сынове иосифовы) вефиль: имя же бе прежде граду луза.

і ўбачылі выведчыкі чалавека, які выходзіў з гораду, і сказалі яму: «Пакажы нам уваход у горад, і мы зьявім табе міласэрнасьць».

И видеша стрегущии мужа исходящаго из града, и яша его и рекоша ему: покажи нам вход во град, и сотворим с тобою милость.

І ён паказаў ім уваход у горад, яны выбілі горад вострывам мяча, а чалавека таго і ўсю сям’ю ягоную адпусьцілі.

И показа им вход градный: и поразиша град острием меча, мужа же и сродство его отпустиша.

І чалавек той пайшоў у зямлю Хетаў, і заснаваў там горад, і назваў яго Люз, які гэтак называецца па сёньняшні дзень.

И отиде муж в землю хеттиим, и созда тамо град, и прозва имя ему луза: сие имя ему даже до дне сего.

А Манаса не здабыў Бет-Шэан і Таанах з ваколіцамі іхнімі, і жыхароў Дору, і Іблеаму, і Мэгіддо з ваколіцамі іхнімі, і засталіся Хананейцы жыць на гэтай зямлі.

И не разори манассий вефсана, иже есть скифский град, ниже дщерей его, ниже окрестных (предел) его, ниже фанаха, ниже дщерей его, ниже живущих в доре, ниже дщерей его, ниже живущих во иевламе, ниже окрестных его, ниже дщерей его, и живущих в магеддоне, ниже окрестных его и дщерей его. И нача хананей жити на земли сей.

А калі Ізраільцяне ўмацаваліся, яны зрабілі Хананейцаў прыгоннымі, але іх ня выгналі.

И бысть егда укрепися израиль, и сотвори хананеа данника: изгнанием же не изгна его.

І Эфраім ня выгнаў Хананейцаў, што жылі ў Гезэры, і Хананейцы жылі сярод іх у Гезэры.

И ефрем не изгна хананеа живущаго в газере: и живяше хананей среде его в газере, и бысть ему в данника.

І Завулён ня выгнаў жыхароў Кітрону і Нагалалу, і Хананейцы жылі між іх, і сталіся ў іх прыгоннымі.

И завулон не изгна живущих в хевроне и живущих во аммане: и вселися хананей посреде их и бысть ему данник.

Асэр ня выгнаў жыхароў Акко, Сідону, Ахлябу, Ахзібу, Гэльбы, Афэка і Рэхову.

И асир не изгна живущих во акхоре, (и бысть ему данник,) ни живущих в доре, ни живущих в сидоне, ни живущих в далафе и во ахазиве, и во елве и во афеке и в роове.

І жыў Асэр сярод Хананейцаў, жыхароў той зямлі, бо ня выгнаў іх.

И вселися асир посреде хананеа живущаго на земли (той), зане не возможе изгнати его.

Нэфталі ня выгнаў жыхароў Бэт-Шэмешу і Бэт-Анату, і жыў між Хананейцаў, жыхароў зямлі гэтай, і жыхары Бэт-Шэмешу і Бэт-Анату былі ў яго прыгоннымі.

И неффалим не изгна живущих в вефсамисе, ниже живущих в вефанахе: и вселися неффалим среде хананеа живущаго на земли (сей): живущии же в вефсамисе и в вефанахе быша ему данницы.

І выпхнулі Амарэйцы сыноў Дана ў горы, і не далі ім зыйсьці ў даліну.

И утесни аморрей сыны дановы в горе, яко не попусти им низходити во юдоль.

Амарэйцы жылі ў Гар-Хэрэсе, у Аялоне і ў Шаальбіме. І цяжэла над імі рука дому Язэпа, і яны былі ў яго прыгоннымі.

И нача аморрей жити в горе чрепней, идеже медведи и лисицы, в мирсиноне и в салавине: и отяготе рука дому иосифля на аморреа, и бысть ему данник.

А межы Амарэйцаў цягнуліся ад узвышша Акраббім і да Сэлі і вышэй.

И предел аморрейский идумей от восхода акравиня, от камене и выше.

« 24 глава 2 глава »