Дзеі 1 глава

Дзеі Апосталаў
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

Першую аповесьць учыніў я, Тэафіле, пра ўсё, што пачаў Ісус рабіць і навучаць

Первое убо слово сотворих о всех, о, феофиле, яже начат Иисус творити же и учити

да таго дня, у які быў узьнесены, даўшы праз Духа Сьвятога загады апосталам, якіх выбраў,

даже до дне, в оньже, заповедав апостолом Духом святым, ихже избра, вознесеся:

і перад якімі зьявіў Сябе жывым пасьля цярпеньняў Сваіх са шматлікімі доказамі, на працягу сарака дзён паказываючыся ім і кажучы пра Валадарства Божае.

пред нимиже и постави себе жива по страдании своем во мнозех истинных знамениих, деньми четыредесятьми являяся им и глаголя яже о Царствии Божии:

І, сабраўшы іх, загадаў ім: «Не адыходзьце з Ерусаліму, але чакайце на абяцаньне Айца, пра якое вы чулі ад Мяне,

с нимиже и ядый повеле им от Иерусалима не отлучатися, но ждати обетования Отча, еже слышасте от мене:

што Ян хрысьціў вадою, а вы праз некалькі дзён будзеце ахрышчаны Духам Сьвятым».

яко иоанн убо крестил есть водою, вы же имате креститися Духом святым не по мнозех сих днех.

А яны, зыйшоўшыся, пыталіся ў Яго, кажучы: «Госпадзе, ці ня ў гэты час Ты адновіш валадарства Ізраіля?»

Они же убо сошедшеся вопрошаху его, глаголюще: Господи, аще в лето сие устрояеши царствие израилево?

Ён жа сказаў ім: «Ня вам ведаць час ці пару, якія Айцец паклаў ва ўладзе Сваёй,

Рече же к ним: несть ваше разумети времена и лета, яже Отец положи во своей власти:

але вы возьмеце сілу, як зыйдзе на вас Дух Сьвяты, і будзеце Мне сьведкамі ў Ерусаліме, і ў-ва ўсёй Юдэі і Самарыі, і нават да краю зямлі».

но приимете силу, нашедшу святому Духу на вы, и будете ми свидетелие во Иерусалиме же и во всей иудеи и самарии и даже до последних земли.

І, сказаўшы гэтае, Ён быў падняты, калі яны глядзелі [на Яго], і воблака ўзяло Яго ад вачэй іхніх.

И сия рек, зрящым им взятся, и облак подят его от очию их.

І калі яны ўглядаліся ў неба, як Ён адыходзіў, вось, два мужы сталі перад імі ў белым адзеньні

И егда взирающе бяху на небо, идущу ему, и се, мужа два стаста пред ними во одежди беле,

і сказалі: «Мужы Галілейскія! Чаго вы стаіцё, гледзячы ў неба? Гэты Ісус, узяты ад вас у неба, прыйдзе гэтак сама, як вы бачылі Яго, што ідзе ў неба».

яже и рекоста: мужие галилейстии, что стоите зряще на небо? сей Иисус, вознесыйся от вас на небо, такожде приидет, имже образом видесте его идуща на небо.

Тады яны вярнуліся ў Ерусалім з гары, называнай Аліўнай, што блізка ад Ерусаліму, за дзень суботні ходу.

Тогда возвратишася во Иерусалим от горы нарицаемыя елеон, яже есть близ Иерусалима, субботы имущия путь.

І, калі прыйшлі, узыйшлі ў залю, дзе былі Пётар, і Якуб, і Ян, і Андрэй, Філіп і Тамаш, Барталамей і Мацьвей, Якуб Алфеяў і Сымон Зілот, і Юда Якубаў.

И егда внидоша, взыдоша на горницу, идеже бяху пребывающе, петр же и иаков, и иоанн и андрей, филипп и фома, варфоломей и матфей, иаков алфеов и симон зилот и иуда иаковль:

Усе яны трывалі аднадушна ў малітвах і просьбах разам з жанчынамі, і Марыяй, маці Ісуса, і братамі Ягонымі.

сии вси бяху терпяще единодушно в молитве и молении, с женами и Мариею Материю Иисусовою и с братиею его.

І ў тыя дні Пётар, устаўшы сярод вучняў, сказаў, — а была грамада імёнаў разам каля ста дваццаці:

И во дни тыя востав петр посреде ученик, рече,

«Мужы браты! Мусіла споўніцца тое Пісаньне, якое казаў раней Дух Сьвяты праз вусны Давіда пра Юду, што стаўся павадыром тых, якія схапілі Ісуса,

бе же имен народа вкупе яко сто и двадесять: мужие братие, подобаше скончатися писанию сему, еже предрече Дух святый усты давидовыми о иуде, бывшем вожди емшым Иисуса:

што быў ён палічаны з намі, і выпала яму жэрабя служэньня гэтага.

яко причтен бе с нами и приял бяше жребий службы сея:

Ён, што праўда, прыдбаў поле за нагароду няправеднасьці і, рынуўшыся, разьдзёрся папалове, і вываліліся ўсе ўнутранасьці ягоныя,

сей убо стяжа село от мзды неправедныя, и ниц быв проседеся посреде, и излияся вся утроба его:

і сталася гэта вядома ўсім, хто жыве ў Ерусаліме, так што поле тое названае на іхняй мове Акельдама, гэта ёсьць Поле крыві.

и разумно бысть всем живущым во Иерусалиме, яко нарещися селу тому своим их языком акелдама, еже есть село крове:

Бо напісана ў кнізе Псальмаў: “Няхай станецца двор ягоны пустым, і няхай ніхто не жыве ў ім”, і: “Урад ягоны няхай возьме іншы”.

пишется бо в книзе псаломстей: да будет двор его пуст, и да не будет живущаго в нем, и епископство его да приимет ин:

Дык з тых мужоў, якія зыходзіліся з намі праз увесь час, калі прыходзіў і выходзіў да нас Госпад Ісус,

подобает убо от сходившихся с нами мужей во всяко лето, в неже вниде и изыде в нас Господь Иисус,

пачынаючы ад хрышчэньня Янавага ажно да дня, калі Ён быў узяты ад нас, адзін з іх мусіць стацца разам з намі сьведкам уваскрасеньня Яго».

начен от крещения иоаннова даже до дне, в оньже вознесеся (на небо) от нас, свидетелю воскресения его быти с нами единому от сих.

І паставілі двух: Язэпа, называнага Барсабам, якога звалі Юстам, і Мацея,

И поставиша два, иосифа нарицаемаго варсаву, иже наречен бысть иуст, и матфиа,

і, молячыся, сказалі: «Ты, Госпадзе, Які ведаеш сэрцы ўсіх, пакажы з гэтых двух аднаго, якога Ты выбраў

и помолившеся реша: ты, Господи, сердцеведче всех, покажи, егоже избрал еси от сею двою единаго,

узяць жэрабя служэньня гэтага і апостальства, ад якога адступіўся Юда, каб ісьці на месца сваё».

прияти жребий служения сего и апостолства, из негоже испаде иуда, ити в место свое.

І кінулі жэрабя пра іх, і ўпала жэрабя на Мацея, і ён быў далучаны да адзінаццаці апосталаў.

И даша жребия има, и паде жребий на матфиа, и причтен бысть ко единонадесяти апостолом.

« 21 глава 2 глава »