Ісаі 13 глава

Кніга прарока Ісаі
Пераклад Антонія Бокуна → Синодальный перевод (СВ)

Цяжар адносна Бабілону, які бачыў Ісая, сын Амоса.

Пророчество о Вавилоне, которое изрек Исаия, сын Амоса:

На лысай гары пастаўце знак, узьніміце крык супраць іх. Махайце рукою, каб увайшлі ў брамы магнатаў.

«Поднимите знамя на открытой горе, возвысьте голос; махните им рукой, чтобы шли в ворота властелинов.

Я загадаў пасьвячоным Маім, у гневе Маім паклікаў волатаў Маіх, якія цешацца велічнасьцю Маёй.

Я дал повеление избранным Моим и призвал для совершения гнева Моего сильных Моих, торжествующих в величии Моем».

Голас мноства ў гарах, быццам народу шматлікага, голас гоману валадарстваў, народаў, якія сабраліся [разам]. ГОСПАД Магуцьцяў аглядае войскі для вайны.

Большой шум на горах, как бы от многолюдного народа, мятежный шум царств и народов, собравшихся вместе: Господь Саваоф обозревает боевое войско.

Прыходзяць з зямлі далёкай, з канцоў неба ГОСПАД і прылады гневу Ягонага, каб спустошыць усю зямлю.

Идут из отдаленной страны, от края неба, Господь и орудия гнева Его, чтобы сокрушить всю землю.

Галасіце, бо блізкі дзень ГОСПАДА, ён прыходзіць як спусташэньне ад Усемагутнага.

Рыдайте, ибо день Господа близок, идет как разрушительная сила от Всемогущего.

Дзеля гэтага ўсе рукі слабеюць і ўсе сэрцы людзей млеюць.

Оттого руки у всех опустились, и сердце у каждого человека растаяло.

І яны трымцяць. Боль і мучэньні ахапілі іх, яны качаюцца [ад болю], як тая, што нараджае, і адзін на другога глядзяць аслупянела, палымнеюць абліччы іхнія.

Ужаснулись, судороги и боли схватили их; мучатся, как рождающая, с изумлением смотрят друг на друга, лица у них разгорелись.

Вось, дзень ГОСПАДА надыходзіць, бязьлітасны, [поўны] абурэньня і полымя гневу, каб зямлю зрабіць пустэчаю і грэшнікаў ейных выгубіць з яе.

Вот, приходит день Господа лютый, с гневом и пылающей яростью, чтобы сделать землю пустыней и истребить с нее грешникoв ее.

Бо зоркі нябесныя і сузор’і іхнія ня будуць сьвяціць сьвятлом сваім, сонца зацемрыцца пры ўзыходзе сваім і месяц ня будзе зьзяць сьвятлом сваім.

Звезды небесные и созвездия не дадут своего света; солнце померкнет при восходе своем, и луна не засияет светом своим.

І Я пакараю ў сусьвеце зло, і бязбожнікаў — за беззаконьне іхняе, і спыню пыху ганарлівых, і прыніжу фанабэрыю крыўдзіцеляў.

«Я накажу мир за зло и нечестивых — за беззакония их, и положу конец высокоумию гордых, и уничижу надменность притеснителей;

І Я зраблю мужа каштоўнейшым, чым золата найчысьцейшае, і чалавека — [каштоўнейшым,] чым золата з Афіру.

сделаю так, что люди будут дороже чистого золота и мужи — дороже золота офирского.

Дзеля гэтага Я ўзварухну неба, і зямля захістаецца на месцы сваім ад абурэньня ГОСПАДА Магуцьцяў, у дзень, калі запалае гнеў Ягоны.

Для этого потрясу небо, и земля сдвинется с места своего от ярости Господа Саваофа в день пылающего гнева Его».

І станецца, што кожны як сарна, якая ўцякае, і як авечка, якой няма каму пасьвіць, вернецца да народу свайго і кожны ўцячэ ў зямлю сваю.

Тогда каждый, как преследуемая серна и как покинутые овцы, обратится к народу своему, и каждый побежит в свою землю.

Кожны, хто будзе знойдзены, будзе прабіты [дзідай], і кожны, хто будзе схоплены, упадзе ад мяча.

Но кто попадется, будет пронзен, и кого схватят, тот падет от меча.

І дзеці іхнія будуць пасечаныя на вачах іхніх, дамы іхнія будуць абрабаваныя, а жонкі іхнія — зьняслаўленыя.

И младенцы их будут разбиты пред глазами их; дома их будут разграблены, и жены их — обесчещены.

Вось, Я ўзьніму супраць іх Мідзянаў, якія ня думаюць пра срэбра і ня маюць упадабаньня ў золаце.

«Вот, Я подниму против них мидян, которые не ценят серебра и не пристрастны к золоту.

І будуць забіваць юнакоў лукі [іхнія], і яны ня будуць мець літасьці да плоду ўлоньня і ня будзе шкадаваць сыноў вока іхняе.

Луки их сразят юношей и не пощадят плода чрева: глаз их не сжалится над детьми.

І станецца, што Бабілон, краса валадарстваў, аздоба гонару Халдэйцаў, будзе зруйнаваны Богам як Садом і Гамора.

И Вавилон, краса царств, гордость халдеев, будет ниспровержен Богом, как Содом и Гоморра, —

Ня будзе ён абжыты на вякі, і ня будзе заселены з пакаленьня ў пакаленьне, і не паставіць там Араб намёт, пастухі ня будуць адпачываць там.

не заселится никогда, и в роды родов не будет жителей в нем: не раскинет аравитянин шатра своего, и пастухи со стадами не будут отдыхать там.

І будуць там вылежвацца зьвяры пустыні, і совы напоўняць дамы іхнія, і будуць жыць там страусы, і казлы будуць скакаць там.

Но будут обитать в нем звери пустыни, и дома наполнятся филинами; и страусы поселятся, и косматые будут скакать там.

І будуць скавытаць шакалы ў хорамах іхніх, і цмокі — у палацах раскошных.

Шакалы будут выть в чертогах их, и гиены — в увеселительных домах».

« 12 глава 14 глава »