Ераміі 1 глава

Кніга прарока Ераміі
Пераклад Васіля Сёмухі → Елизаветинская на русском

Слова Ераміі, сына Хэлкіінага, са сьвятароў у Анатоце, у зямлі Веньямінавай,

Слово Божие, еже бысть ко иеремии сыну хелкиеву от священник, иже обиташе во анафофе, в земли вениаминове,

якому было слова Гасподняе ў дні Ісаі, сына Амонавага, цара Юдэйскага, у трынаццаты год цараваньня яго,

якоже бысть слово Господне к нему, во дни иосии сына амоса царя иудина, в третиенадесять лето царства его,

і таксама ў дні Ёакіма, сына Ёсіінага, цара Юдэйскага, да канца адзінаццатага года Сэдэкіі, сына Ёсіінага, цара Юдэйскага, да перасяленьня Ерусаліма ў пятым месяцы.

и бысть во дни иоакима сына иосии царя иудина, даже до первагонадесять лета седекии сына иосии царя иудина, даже до пленения Иерусалимскаго в месяц пятый.

І было мне слова Гасподняе:

И бысть слово Господне ко мне глаголя:

раней чым Я ўтварыў цябе ў чэраве, Я ўведаў цябе, і раней чым ты выйшаў з нутробы, Я асьвяціў цябе: прарокам народам паставіў цябе.

прежде неже мне создати тя во чреве, познах тя, и прежде неже изыти тебе из ложесн, освятих тя, пророка во языки поставих тя.

А я сказаў: о Госпадзе Божа! я ня ўмею гаварыць, бо я яшчэ малады.

И рекох: о, сый Владыко Господи, се, не вем глаголати, яко отрок аз есмь.

Але Гасподзь сказаў мне: не кажы «я малады»; бо да ўсіх, да каго Я пашлю цябе, пойдзеш, і ўсё, што загадаю табе, скажаш.

И рече Господь ко мне: не глаголи, яко отрок аз есмь, ибо ко всем, к нимже послю тя, пойдеши, и вся, елика повелю тебе, возглаголеши:

Ня бойся іх; бо Я з табою, каб выбаўляць цябе, сказаў Гасподзь.

не убойся от лица их, яко с тобою аз есмь, еже избавити тя, глаголет Господь.

І працягнуў Гасподзь руку Сваю і дакрануўся да вуснаў маіх; і сказаў мне Гасподзь: вось, Я ўклаў словы Мае ў вусны твае.

И простре Господь руку свою ко мне и прикоснуся устом моим, и рече Господь ко мне: се, дах словеса моя во уста твоя:

Глядзі, Я паставіў цябе ў гэты дзень над народамі і царствамі, каб выкараняць і спусташаць, губіць і разбураць, ствараць і садзіць.

се, поставих тя днесь над языки и над царствы, да искорениши и разориши, и расточиши и разрушиши, и паки созиждеши и насадиши.

І было слова Гасподняе мне: што бачыш ты, Ерамія? Я сказаў: бачу посах зь міндальнага дрэва.

И бысть слово Господне ко мне глаголя: что ты видиши иеремие? и рекох: жезл ореховый (аз вижду).

Гасподзь сказаў мне: ты правільна бачыш; бо Я чуваю над словам Маім, каб яно хутка спраўдзілася.

И рече Господь ко мне: благо видел еси, понеже бдех аз над словесы моими, еже сотворити я.

І было слова Гасподняе мне другі раз: «што бачыш ты? Я сказаў: бачу паддзіманы ветрам кацёл кіпеню, і аблічча яго з боку поўначы.

И бысть слово Господне вторицею ко мне глаголя: что ты видиши? И рекох: коноб поджигаемый (аз вижду) и лице его от лица севера.

І сказаў мне Гасподзь: з поўначы адкрыецца бедства на ўсіх насельнікаў гэтай зямлі.

И рече Господь ко мне: от лица севера возгорятся злая на всех обитающих на земли,

Бо вось, Я паклічу ўсе плямёны царстваў паўночных, кажа Гасподзь, і прыйдуць яны, і паставяць — кожны — трон свой каля ўваходу ў браму Ерусаліма, і вакол усіх сьцен яго, і ва ўсіх гарадах Юдэйскіх.

зане се, аз созову вся царства земная от севера, рече Господь и приидут и поставят кийждо престол свой в преддвериих врат Иерусалимских и на всех стенах окрест его и на всех градех иудиных:

І выкажу над імі прысуды Мае за ўсе беззаконнасьці іхнія, за тое, што яны пакінулі Мяне, і курылі фіміям чужаземным багам і пакланяліся дзеям рук сваіх.

и возглаголю к ним с судом о всяцей злобе их, како оставиша мя и пожроша богом чуждим и поклонишася делом рук своих.

І ты аперажы сьцёгны свае, і ўстань і скажы ім усё, што Я накажу табе; не маладушнічай перад імі, каб Я не забіў цябе на вачах у іх.

Ты же препояши чресла твоя, и востани и глаголи к ним вся, елика заповедаю тебе: не убойся от лица их, ниже устрашися пред ними, яко с тобою есмь, еже избавити тя, глаголет Господь:

І вось, Я паставіў цябе сёньня ўмацаваным горадам і жалезным слупам і меднаю сьцяною на ўсёй гэтай зямлі, супроць цароў і Юды, супроць князёў яго, супроць сьвятароў яго і супроць народа зямлі гэтай.

се, положих тя днесь аки град тверд и в столп железный, и аки стену медяну, крепку всем царем иудиным и князем его, и священником его и людем земли:

Яны будуць ваяваць супроць цябе, але не перамогуць цябе; бо Я з табою, кажа Гасподзь, каб выбаўляць цябе.

и ратовати будут на тя и не премогут тя, понеже с тобою аз есмь, да избавлю тя, рече Господь.

« 66 глава 2 глава »