1 Царств 3 глава

Первая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Антонія Бокуна

Отрок Самуил служил ГОСПОДУ при священнике Илии. Слово ГОСПОДНЕ было редким в те дни, видения — нечастыми.

Юнак Самуэль служыў ГОСПАДУ пад наглядам Гэлія. І слова ГОСПАДА было рэдкім у тыя дні, і відзежаў не было.

И вот однажды, когда Илий уже лежал в постели (глаза его помутнели, и он уже ничего не видел),

І сталася, што аднаго дня Гэлій спаў на месцы сваім, а вочы ягоныя саслабелі, і ён ня мог бачыць.

и светильник Божий еще не погас, а Самуил лег спать в Святилище1 ГОСПОДНЕМ, там, где располагался ковчег Божий, —

І лямпа Божая не была яшчэ патушаная, і Самуэль спаў у сьвятыні ГОСПАДА, дзе быў Каўчэг Божы.

воззвал ГОСПОДЬ к Самуилу, и тот ответил: «Я здесь».

І паклікаў ГОСПАД Самуэля. Ён адказаў: «Вось я».

Он побежал к Илию и сказал: «Я пришел, ты ведь звал меня». Но тот ответил: «Нет, не звал, ступай, ложись». Самуил ушел и лег.

І пабег да Гэлія, і сказаў: «Вось я, бо ты клікаў мяне». Ён сказаў: «Я ня клікаў цябе. Вяртайся і сьпі». І ён пайшоў, і лёг спаць.

И снова позвал его ГОСПОДЬ: «Самуил!» Встал Самуил, пошел к Илию и сказал: «Я пришел, ты же звал меня!» Но тот ответил: «Нет, не звал, сын мой, ступай, ложись».

І ГОСПАД зноў паклікаў Самуэля, і сказаў: «Самуэль, Самуэль». Той пабег да Гэлія і сказаў: «Вось я, бо ты клікаў мяне». Ён сказаў: «Я ня клікаў цябе, сын мой. Вяртайся і сьпі».

Ведь Самуил еще не знал голоса ГОСПОДА, не открывалось ему прежде слово ГОСПОДНЕ.

Бо Самуэль не пазнаў яшчэ ГОСПАДА і не было яшчэ яму аб’яўлена слова ГОСПАДА.

И снова, в третий раз воззвал ГОСПОДЬ к Самуилу, тот встал, пошел к Илию и сказал: «Я здесь, ты же звал меня!» Тогда понял Илий, что это ГОСПОДЬ зовет отрока.

Але ГОСПАД зноў паклікаў Самуэля трэці раз. Ён падняўся і пабег да Гэлія, і сказаў: «Вось я, бо ты клікаў мяне». І зразумеў Гэлій, што ГОСПАД кліча юнака.

Илий сказал Самуилу: «Ступай, ложись и, когда позовут тебя, отвечай: „Говори, ГОСПОДИ, слушает слуга Твой!“» Ушел Самуил и снова лег в постель.

І ён сказаў Самуэлю: «Ідзі і кладзіся спаць, а калі зноў пакліча цябе, скажы: “Гавары, ГОСПАДЗЕ, бо слухае слуга Твой”». І вярнуўся Самуэль, і лёг спаць на месцы сваім.

Явился тогда ГОСПОДЬ, пришел и, как прежде, воззвал: «Самуил, Самуил!» А Самуил ответил: «Говори, Господи, слушает слуга Твой!»

І прыйшоў ГОСПАД, і стаў, і паклікаў як раней: «Самуэль, Самуэль!» І Самуэль сказаў: «Гавары, ГОСПАДЗЕ, бо слухае слуга Твой».

И ГОСПОДЬ сказал Самуилу: «Ныне Я сотворю в Израиле такое, что зазвенит в ушах у всякого, кто о том услышит.

І сказаў ГОСПАД Самуэлю: «Вось, Я зраблю ў Ізраілі такое, што ўсім, хто пра гэта пачуе, зазьвініць у абодвух вушах.

В тот день Я наведу на род Илия всё, что говорил о его роде, от начала до конца.

У дзень той Я споўню над Гэліем усё, што прадказаў адносна дому ягонага, ад пачатку і да канца.

Я же говорил ему, что род его будет навеки Мною осужден за грех, о котором он знал: сыновья его навлекали на себя проклятие,2 но он не препятствовал им.

Я прадказаў яму, што буду судзіць дом ягоны на вякі дзеля грэху, бо ён ведаў, што сыны ягоныя зьневажаюць Бога, і не караў іх.

И потому Я поклялся роду Илия, что вовек его роду не загладить вины ни жертвоприношениями, ни дарами».

Дзеля гэтага Я прысягнуў дому Гэлія, што ня будзе ачышчана правіна дому ягонага ані ахвярамі крывавымі, ані ахвярамі хлебнымі, на вякі».

Самуил оставался в постели до утра, потом открыл двери Святилища ГОСПОДНЕГО, но рассказать Илию о видении боялся.

І ляжаў Самуэль аж да раніцы, а потым адчыніў браму Дому ГОСПАДА. І баяўся Самуэль сказаць Гэлію пра гэты відзеж.

Илий позвал Самуила: «Самуил, сын мой!» И он отозвался: «Я здесь!»

Але Гэлій паклікаў Самуэля і сказаў: «Самуэль, сын мой». Ён адказаў: «Вось я».

А Илий спросил: «Так какое слово было тебе возвещено? Прошу, не скрывай от меня! Пусть так-то поступит с тобой БОГ и еще добавит, если скроешь от меня хоть одно возвещенное тебе слово».

І спытаўся [Гэлій] у яго: «Што за слова, якое было сказана табе? Прашу, ня ўтойвай ад мяне. Няхай гэта зробіць табе Бог і тое дадасьць, калі будзеш хаваць ад мяне нешта з таго, што сказана было табе».

И тогда Самуил пересказал ему все эти слова, ничего не скрывая. На это Илий сказал: «Он — ГОСПОДЬ, что пожелает Он, то пусть и сотворит».

І выявіў яму Самуэль усё сказанае, і ня ўтойваў ад яго. І Гэлій сказаў: «Ён — ГОСПАД! Няхай робіць, што добрае ў вачах Ягоных».

А Самуил подрастал, и ГОСПОДЬ был с ним, и ни одно сказанное Им слово не пропало впустую.

І рос Самуэль, і ГОСПАД быў з ім. І з усіх словаў ягоных ніводнае ня ўпала на зямлю.

И весь Израиль от Дана до Беэр-Шевы узнал, что Самуил — воистину пророк ГОСПОДЕНЬ.

І даведаўся ўвесь Ізраіль ад Дану аж да Бээр-Шэвы, што Самуэль стаў прарокам ГОСПАДА.

ГОСПОДЬ продолжал являться в Силоме: ГОСПОДЬ в Силоме открывался Самуилу в слове ГОСПОДНЕМ.

І працягваў ГОСПАД зьяўляцца ў Шыло пасьля таго, як зьявіў Сябе Самуэлю ў Шыло ў слове ГОСПАДА.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

3 [1] — Или: Храме, т. е. в Скинии, Шатре Откровения.

13 [2] — LXX: богохульствуют.

« 2 глава 4 глава »