1 Царств 16 глава

Первая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Антонія Бокуна

ГОСПОДЬ спросил Самуила: «Долго еще ты будешь скорбеть о Сауле? Я отверг его, отрешил от царства Израильского! Наполни рог елеем и иди, куда Я тебя пошлю, — к Иессею из Вифлеема. Я присмотрел себе царя среди его сыновей».

І сказаў ГОСПАД Самуэлю: «Дакуль ты будзеш сумаваць дзеля Саўла, якога Я адкінуў, каб ён ня быў валадаром над Ізраілем. Напоўні рог свой алеем і ідзі. Я пасылаю цябе да Есэя з Бэтлеему, бо сярод сыноў ягоных Я ўбачыў для Сябе валадара».

«Как же я пойду? — спросил Самуил. — Услышит об этом Саул и убьет меня». ГОСПОДЬ ответил: «Возьми с собой молодую корову из стада и скажи: „Я пришел принести жертву ГОСПОДУ“.

І сказаў Самуэль: «Як я пайду? Пачуе пра гэта Саўл і заб’е мяне». І сказаў яму ГОСПАД: «Возьмеш з сабою ялаўку і скажаш: “Іду скласьці ахвяру ГОСПАДУ”.

Пригласи Иессея на жертвоприношение, а Я дам тебе знать, что делать. Так ты помажешь того, на кого Я тебе укажу».

І запросіш Есэя на ахвяру, а Я дам табе ведаць, што маеш рабіць, і ты памажаш таго, пра каго Я скажу табе».

Самуил поступил, как велел ГОСПОДЬ. Пришел он в Вифлеем, и при входе в город встретили его встревоженные старейшины и спросили: «С миром ли ты пришел?»

І зрабіў Самуэль так, як ГОСПАД прамовіў. І прыйшоў ён у Бэтлеем. І напалохаліся старшыні гораду, сустрэўшы яго, і спыталіся: «Ці мірны прыход твой?»

Он ответил: «С миром — я пришел принести жертву ГОСПОДУ. Совершите обряд освящения — и вместе пойдем на жертвоприношение». Затем он совершил обряд освящения над Иессеем и его сыновьями, пригласив и их на жертвоприношение.

Ён сказаў: «Мірны. Я прыйшоў, каб скласьці ахвяру ГОСПАДУ. Асьвяціцеся і хадзіце са мною скласьці ахвяру». І асьвяціў Есэя і сыноў ягоных, і паклікаў іх на ахвяру.

Когда они пришли, он увидел старшего сына Иессея Элиава и подумал: «Вот он, помазанник пред ГОСПОДОМ!»

І прыйшлі яны, і ўбачыў Самуэль Эліява, і сказаў: «Без сумніву, перад ГОСПАДАМ памазанец Ягоны!»

Но ГОСПОДЬ сказал Самуилу: «Не смотри на его красоту и высокий рост, не его Я избрал.1 Ведь Я смотрю не так, как смотрит человек: люди смотрят на внешность,2 а ГОСПОДЬ взирает на сердце».

Але ГОСПАД сказаў Самуэлю: «Не глядзі на выгляд ягоны, ані на высокі рост ягоны, бо Я яго адкінуў. Бо Я [гляджу] ня так, як глядзіць чалавек, бо чалавек бачыць вачыма, а ГОСПАД бачыць сэрца».

Иессей позвал Авинадава и провел его перед Самуилом, но тот сказал: «Не этого избрал ГОСПОДЬ».

І паклікаў Есэй Абінадава, і прывёў яго перад аблічча Самуэля, але ён сказаў: «Ня гэтага выбраў ГОСПАД».

Иессей провел Шамму, но Самуил сказал: «И не этого избрал ГОСПОДЬ».

І прывёў Есэй Шамму, але сказаў [Самуэль]: «І гэтага ня выбраў ГОСПАД».

Семерых сыновей провел Иессей перед Самуилом, но тот сказал Иессею, что нет среди них избранника ГОСПОДНЯ.

І прыводзіў Есэй сем сыноў сваіх да Самуэля, але Самуэль казаў Есэю: «Ня выбраў ГОСПАД анікога з іх».

Самуил спросил у Иессея: «Это все твои сыновья?» Тот ответил: «Есть еще младший, он пасет овец». Самуил сказал Иессею: «Пошли за ним, приведи его, мы не сядем, пока он не придет».

І сказаў Самуэль Есэю: «Ці гэта ўсе хлопцы твае?» Ён адказаў: «Застаўся яшчэ адзін, найменшы, ён пасьвіць авечкі». І сказаў Самуэль Есэю: «Пашлі па яго і прывядзі яго. Не пачнем [бяседы], пакуль ён ня прыйдзе».

Иессей послал за ним, его привели, он оказался румяным,3 миловидным, с красивыми глазами. ГОСПОДЬ сказал: «Не медли совершить4 помазание над ним — это он!»

І паслаў ён па яго, і прывёў яго, а быў ён руды, меў прыгожыя вочы і зграбную постаць. І сказаў ГОСПАД [Самуэлю]: «Устань, памаж яго, бо гэта ён».

Самуил взял рог с елеем и помазал его среди братьев его; Дух ГОСПОДЕНЬ сошел на Давида и с того дня пребывал на нем. Самуил же возвратился в Раму.

І ўзяў Самуэль рог з алеем, і памазаў яго ў прысутнасьці братоў ягоных. І зыйшоў на Давіда Дух ГОСПАДА ад таго дня. А Самуэль падняўся і вярнуўся ў Раму.

А Саула Дух ГОСПОДЕНЬ покинул, и стал его мучить злой дух, посланный ГОСПОДОМ.5

І пакінуў Дух ГОСПАДА Саўла, і авалодаў ім дух ліхі ад ГОСПАДА.

Слуги Саула говорили ему: «Теперь тебя мучит злой дух, посланный Богом.

І сказалі Саўлу слугі ягоныя: «Мучыць цябе ліхі дух ад Бога.

Пусть наш господин только прикажет своим слугам, что пред тобой, разыскать человека, умеющего играть на лире. И когда на тебя нападет злой дух, посланный Богом, этот человек будет играть, и тебе станет легче».

Гаспадару наш, дай загад, і слугі твае, якія пры табе, адшукаюць чалавека, які грае на гусьлях, каб ён, калі будзе цябе мучыць дух ліхі ад Бога, граў табе рукою сваёю, і будзе добра табе».

Саул повелел своим слугам: «Найдите и приведите ко мне человека, искусного музыканта».

І сказаў Саўл слугам сваім: «Знайдзіце мне чалавека, які грае добра на гусьлях, і прывядзіце яго да мяне».

Один из слуг сказал: «Я видел у Иессея из Вифлеема сына, который хорошо играет на лире. Он достойный человек и воин, рассудителен и красив, и ГОСПОДЬ пребывает с ним».

І адказаў адзін з юнакоў, і сказаў: «Вось, я бачыў сына Есэя з Бэтлеему, які ўмее граць на гусьлях. Ён — чалавек мужны і дужы, моцны ў слове, і прыгожы, і ГОСПАД ёсьць з ім».

Саул отправил гонцов к Иессею с приказом: «Пришли ко мне сына своего Давида, который пасет у тебя стадо».

І паслаў Саўл пасланцоў да Есэя, і сказаў: «Прышлі да мяне Давіда, сына твайго, які пасьвіць авечак».

Иессей нагрузил на осла мешок зерна,6 мех вина, добавил одного козленка и отослал всё это с сыном своим Давидом к Саулу.

І ўзяў Есэй пяць хлябоў, буклак з віном і адно казьляня, і паслаў праз Давіда, сына свайго, Саўлу.

Давид прибыл к Саулу, стал служить ему, и тот его очень полюбил и сделал своим оруженосцем.

І прыйшоў Давід да Саўла, і стаў перад ім. І Саўл палюбіў яго вельмі, і стаўся ён у яго збраяносцам.

Вскоре Саул передал Иессею через гонцов: «Пусть Давид служит мне, он снискал мое благоволение».

І паслаў Саўл да Есэя, кажучы: «Давід застанецца ў мяне, бо ён знайшоў ласку ў вачах маіх».

И когда дух, посылаемый Богом, нападал на Саула, Давид брал лиру и играл, и Саулу становилось легче, он успокаивался — злой дух отступал от него.

І, калі дух, [спасланы] Богам, агартаў Саўла, Давід браў гусьлі і граў рукою сваёй. І Саўлу была палёгка, і ён адчуваў сябе добра, бо адступаўся ад яго ліхі дух.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

7 [1] — Букв.: Я отверг его.

7 [2] — Или: глаза.

12 [3] — Или: рыжеволосым.

12 [4] — Букв.: встань и соверши.

14 [5] — Букв.: от Господа. Для древних израильтян было характерно такое понимание Бога, в основе которого лежит идея теоцентризма: представление о том, что Бог ответствен за всё, что происходит в мире: и худое, и доброе; ср. 18:10; 2Цар 24:1 и последующие стихи. Выражаясь современным языком, это было допущено Богом. См. также Иак 1:13.

20 [6] — Или: приготовил хомер зерна.

« 15 глава 17 глава »