2 Царств 20 глава

Вторая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Васіля Сёмухі

Случилось там быть одному негодному человеку по имени Шева, сыну Бихри, вениаминитянину. Он протрубил в рог и сказал: «У Давида нет для нас удела, нет наследия нам у сына Иессея — расходись, Израиль, по своим шатрам!»

Там выпадкова быў адзін нягодны чалавек, імем Савэй, сын Біхры, Веньямініцянін; ён затрубіў у трубу і сказаў: няма нам часткі ў Давідзе, і няма нам долі ў сыне Есэевым; усе па намётах сваіх, Ізраільцяне!

И все израильтяне отступились от Давида и последовали за Шевой, сыном Бихри. Иудеи же неотлучно оставались со своим царем, сопровождая его от Иордана до Иерусалима.

І аддзяліліся ўсе Ізраільцяне ад Давіда і пайшлі за Савэем, сынам Біхры; а Юдэі засталіся на баку цара свайго, ад Ярдана да Ерусаліма.

Вернувшись в свой дворец в Иерусалиме, царь Давид взял десять наложниц, которых оставлял присматривать за дворцом, и поселил под охраной. Он их содержал, но не спал с ними; так они и жили затворницами, как вдовы, до самой смерти.

І прыйшоў Давід у свой дом у Ерусаліме, і ўзяў цар дзесяць жанчын наложніц, якіх ён пакідаў сьцерагчы дом, і разьмясьціў іх у асобным доме пад нагляд, і ўтрымліваў іх, але не хадзіў да іх. І ўтрымліваліся яны там да дня сьмерці сваёй, жывучы як удовы.

Царь велел Амасе: «Собери мне иудеев в течение трех дней и сам будь здесь».

І сказаў Давід Амэсаю: пакліч да мяне Юдэяў за тры дні і сам зьявіся сюды.

Амаса пошел собирать иудеев, но не справился с поручением царя, не успел к назначенному сроку.

І пайшоў Амэсай клікаць Юдэяў, але прамарудзіў больш назначанага яму часу.

Тогда Давид сказал Авишаю: «Теперь Шева, сын Бихри, станет для нас опаснее Авессалома. Возьми слуг своего владыки и отправляйся в погоню за ним, чтобы он не добрался до укрепленных городов и не ускользнул от нас».

Тады Давід сказаў Авэсу: цяпер наробіць нам ліха Савэй, сын Біхры, больш, чым Авэсалом; вазьмі ты слуг гаспадара свайго і перасьледуй яго, каб ён не знайшоў сабе ўмацаваных гарадоў і ня зьнік з вачэй нашых.

Вышли из Иерусалима люди Йоава, вместе с ними керетеи и пелетеи и все крепкие воины, и пустились они в погоню за Шевой, сыном Бихри.

І выйшлі за ім людзі Ёававы, і Хэлэтэі і Фэлэтэі, і ўсе адважныя пайшлі зь Ерусаліма перасьледаваць Савэя, сына Біхры.

Когда они уже подошли к большой скале в Гивоне, перед ними появился Амаса. Йоав был опоясан поверх одежды, и на бедре у него был меч в ножнах, который выпадал из них, если он наклонялся вперед.

І калі яны былі паблізу вялікага каменя, што каля Гаваона, дык сустрэўся зь імі Амэсай. Ёаў быў апрануты ў вайсковую вопратку сваю і аперазаны мечам, які вісеў каля сьцягна ў похвах і які лёгка выходзіў зь іх і ўваходзіў.

Йоав приветствовал Амасу: «Как поживаешь, брат мой?» — и правой рукой взял его за бороду, чтобы поцеловать.

І сказаў Ёаў Амэсаю: ці здаровы ты, браце мой? І ўзяў Ёаў праваю рукою Амэсая за бараду, каб пацалаваць яго.

Амаса не заметил, как меч оказался в левой руке Йоава, и тот нанес ему удар в живот, так что внутренности вывалились на землю, — второй удар был уже не нужен, он умер. Затем Йоав и брат его Авишай двинулись дальше, продолжая погоню за Шевой, сыном Бихри.

А Амэсай не ўпільнаваўся ад меча, які быў у руцэ ў Ёава, і той ударыў яго ім ў жывот, так што выпалі вантробы яго на зямлю, і не паўтарыў яму ўдару, і ён памёр. Ёаў і Авэса, брат ягоны, пагналіся за Савэем, сынам Біхры.

Один из воинов Йоава, стоявший неподалеку от убитого Амаса, говорил всем: «Кто предан Йоаву, кто за Давида — иди за Йоавом!»

Адзін з хлопцаў Ёававых стаяў над Авэсам і казаў: той, хто адданы Ёаву і хто за Давіда, хай ідзе за Ёавам!

Но посреди большой дороги в луже крови лежало тело Амасы, и воин заметил, что народ там останавливается. Тогда он оттащил тело Амасы с дороги в поле и прикрыл одеждой, ведь всякий проходивший останавливался над ним.

А Амэсай ляжаў у крыві сярод дарогі. І той чалавек, убачыўшы, што ўвесь народ спыняецца над ім, сьцягнуў Амэсая з дарогі ў поле і накінуў на яго вопратку, бо ён бачыў, што кожны прахожы спыняўся над ім.

Лишь только его убрали с дороги, весь народ во главе с Йоавом продолжил погоню за Шевой, сыном Бихри.

Але калі ён быў сьцягнуты з дарогі, дык увесь народ Ізраільскі пайшоў сьледам за Ёавам перасьледаваць Савэя, сына Біхры.

А Шева прошел по всем родам Израилевым до Авеля-Бет-Маахи и через Берим прошел, собирая по пути вокруг себя сторонников.1

І ён прайшоў праз усе плямёны Ізраільскія да Авэла-Бэт-Мааха і праз увесь Бэрым; і жыхары гарадоў зьбіраліся і ішлі за ім.

Йоав и его воины тем временем подступили к Авелю-Бет-Маахе и осадили его: насыпали осадный вал напротив внешних укреплений и начали рушить городскую стену.

І прыйшлі і аблажылі яго ў Авэле-Бэт-Мааху; і насыпалі вал перад горадам і падступіліся да сьцяны, і ўсе людзі, якія былі зь Ёавам, стараліся разбурыць сьцяну.

Одна мудрая женщина, что была на крепостной стене, стала кричать: «Послушайте, послушайте! Прошу, позовите Йоава, пусть подойдет, и я поговорю с ним».

Тады адна разумная жанчына закрычала са сьцяны горада: паслухайце, паслухайце, скажэце Ёаву, каб ён падышоў сюды, і я пагавару зь ім.

Тот подошел, и женщина спросила: «Ты ли Йоав?» «Да, это я», — отозвался Иоав. «Выслушай, — попросила она, — что скажет твоя служанка!» «Я слушаю», — отвечал он.

І падышоў да яе Ёаў, і сказала жанчына: ці ты Ёаў? І сказаў: я. Яна сказала: паслухай словаў рабы тваёй. І сказаў ён: слухаю.

«Прежде была поговорка: „Если спрашивать, то в Авеле!“ — так и решали дело, — продолжила женщина. —

Яна сказала: раней казалі: хто хоча спытацца, спытайся ў Авэле; і так вырашалі справу.

Мы — мирный и верный Израилю город, а ты собираешься уничтожить город, который был Израилю матерью! Зачем тебе истреблять наследие ГОСПОДНЕ?»

Я зь мірных, верных гарадоў Ізраіля, а ты хочаш зьнішчыць горад, маці гарадоў у Ізраілі. Навошта табе разбураць спадчыну Гасподнюю?

«Нет, нет, ни за что не истреблю и не разрушу, — сказал в ответ Йоав, —

І адказваў Ёаў і сказаў: хай ня будзе гэтага ад мяне, каб я зьнішчыў альбо разбурыў!

дело только в человеке с Ефремова нагорья по имени Шева, сыне Бихри. Он поднял руку на царя Давида. Выдайте его, и я сниму осаду». Тогда женщина сказала Йоаву: «Ты увидишь, как сейчас его голову перебросят тебе через стену».

Гэта ня так; але чалавек з гары Яфрэмавай, імем Савэй, сын Біхры, падняў руку сваю на цара Давіда; выдайце мне яго аднаго, і я адступлюся ад горада. І сказала жанчына Ёаву: вось, галава ягоная будзе табе скінута са сьцяны.

Женщина пошла и своим мудрым словом убедила весь народ. И Шеве, сыну Бихри, отсекли голову и перебросили ее Йоаву. Тот протрубил в рог, и все отступили от города и разошлись по своим шатрам, а Йоав вернулся к царю в Иерусалим.

І пайшла жанчына да ўсяго народу са сваім разумным словам. І адсеклі галаву Савэю, сыну Біхры, і кінулі Ёаву. Тады Ёаў затрубіў у трубу, і разышліся ад горада ўсе па сваіх намётах; а Ёаў вярнуўся ў Ерусалім да цара.

Йоав командовал всем израильским войском; Беная, сын Ехояды, — керетеями и пелетеями;

І быў Ёаў пастаўлены над усім войскам Ізраільскім, а Ванэя, сын Ёдаеў, — над Хэлэтэямі і над Фэлэтэямі;

Адорам — подневольными работниками. Иосафат, сын Ахилуда, был летописцем,

Адарам — над зборам падаткаў; Ёсафат, сын Ахілуда — дзеяпісальнікам;

Шева — главным писцом, Цадок и Эвьятар — священниками.

Суса — пісцом; Садок і Авіятар — сьвятарамі;

Ира из Яира был священником у самого Давида.

таксама і Іра Ярыцянін быў сьвятаром, у Давіда.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

14 [1] — Или: и все жители Берима собрались и тоже последовали за ним.

« 19 глава 21 глава »