2-е Тимофею 4 глава

Второе послание Тимофею
Русского Библейского Центра → Пераклад П. Татарыновіча

 
 

Прошу тебя перед Богом и Христом Иисусом, Его явлением, Его Царством и Его грядущим судом над живыми и мертвыми:
 
Дык заклінаю цябе перад Богам і Ўсеспадарам нашым Езусам Хрыстусам, які судзіць будзе жывых і ўмерлых празь зьяўленьне сваё і валадарства сваё:

Возвещай Слово. Не унимайся ни в урочное, ни в неурочное время. Делай упор на главное, укоряй, разубеждай терпеливо. Учи доказательно.
 
вясьці слова, наставай у-пору ці ня ў-пору, дакарай, прасі-малі з найбольшай цярплівасьцяй у навучаньні,

Будет время, когда здравое учение посчитают невыносимым и будут из соображений удобства приглашать толпы учителей, не раздражающих слух.
 
бо настане час, што здаровай навукі ня сьцерпяць, а водле сваіх прымхаў будуць выбіраць сабе вучыцялёў, лашчачых слух;

От истины слух отвратят и увлекутся выдумками.
 
і ад праўды слух адвернуць, а зьвернуцца да басьняў.

А ты на жизнь смотри здраво. Страдания принимай как должное. Совершай труд евангелиста, иди путем своего служения.
 
Але ты будзь чуткім на ўсё, гаруй цярпліва, пільнуй дабравешчаньня Эванэліі, спаўняй, цьвярозым будзь,

Пролился я жертвенным возлиянием. Пришло время моего отшествия.
 
бо я ўжо стаўся ахвярай, збліжаецца пара майго адыходу.

Состязался я честным состязанием, с дистанции не сошел, выполнил все требования.
 
Змагаюся я добрым змаганьнем, бег даканаў, веру датрымаў.

Теперь готовится мне венец праведности. Им наградит меня в Свой День Господь, праведный Судья. И не только меня, но и всех, кто любит думать о Его возвращении.
 
Наастатак адложаны для мяне вянец справядлівасьці, які дасьць мне Госпад, Судзьдзя справядлівы, у той дзень; ды ня толькі мне, але й усім тым, што любасна чакаюць прыйсьця ягонага.

Постарайся прийти ко мне поскорей.
 
Пастарайся хутка да мяне дастацца.

Демас увлекся нынешним веком, оставил меня, ушел в Фессалонику. Криск — в Галатию, Тит — в Далматию.
 
Бо Дымас пакінуў мяне, узьлюбіўшы гэты век, ды пайшоў у Тэссалёніку, Крэсцэнт у Галятыю, Тытус у Дальмацыю; адзін толькі Лукаш зы мною.

Один Лука со мной. Возьми с собой Марка, пусть придет: он в служении хороший мне помощник.
 
Марка, узяўшы, прывядзі з сабою, бо ён мне патрэбны для прыслугі;

Тихика я отправил в Эфес.
 
Тыхіка-ж я паслаў у Эфэз.

Когда пойдешь, прихвати накидку, которую я оставил в Троаде у Карпа, и книги, особенно пергамент.
 
Плашч, які ў Троадзе пакінуў я ў Карпа, ідучы прынясі з сабою, ды кнігі, асабліва пергамэнтавыя.

Мне много навредил Александр медник. Да воздаст ему Господь по его делам!
 
Аляксандар, меднік, многа мне зрабіў благога, аддасьць яму Госпад водле ўчынкаў ягоных!

Опасайся его и ты. Он никак не хотел терпеть наших слов.
 
Сьцеражыся яго й ты, ён бо надта проціставіцца нашым словам.

На первом слушании никто меня не поддержал, все отказались. Да не зачтется им!
 
Пры першай маей самаабароне не было пры мне нікога, усе бо мяне пакінулі: хай-жа (гэта) ня будзе ім палічана!

За меня вступился Господь, дал мне силу. Ему нужно, чтобы через меня сработало евангелие, дошло до всех язычников и избежал я пасти льва.
 
Але Госпадстаў перада мною і ўмацаваў мяне, каб навучаньне (Эванэліі) даканалася й пачулі яго ўсе народы; і я быў вызвалены ізь львінае пашчы.

Господь избавит меня от злых мучений, сохранит для Своего Небесного Царства. Ему слава во веки веков! Аминь.
 
І выбавіць мяне Госпад ад усяго благога і захавае для Валадарства нябеснага. Яму хвала на вякі вечные. Амэн.

Передавай привет Приске и Аквиле и дому Онисифора.
 
Прывітай Прыскільлю і Акільлю ды дом Анічыпара.

Эраст остался в Коринфе. Трофим был болен, когда я уходил из Милета.
 
Эраст астаўся ў Карыньце; Трахіма-ж я пакінуў хворага ў Мілеце.

Постарайся прийти до зимы. Тебе передают привет Эвбул, Пуд, Лин, Клавдия и все братья.
 
Пасьпяшы прыйсьці да зімы. Вітаюць цябе Эўбуль і Пудэнт, Лін і Кляўдыя, ды ўсе браты.

С духом твоим да будет Господь! Благодать да будет с вами!
 
Госпад Езус Хрыстус з духам тваім! Ласка з вамі. Амэн.

Примечания:

 
 
Пераклад П. Татарыновіча

4 Параўн. 1 Ліст да Тымат. 4:7.

6−8 Бліскі свой мучаніцкі канец («стаўся ахвярай ужо») Апостал запавяшчае глыбока кранаючымі славамі аб дасягнутай мэце зямнога шляху і беззаганным гэраізьме ды чаканым вянку нагароды ў Судным Дні.

10−12 Дымас, успомнены ў Лісьце да Калёссанаў (4:14); аб Тыхіку гл.: Ап. Дзеі (20:4).

14−15 Аляксандар той самы бессумніўна, аб якім гаворыцца ў 1 Лісьце да Тым. (1:20); мабыць, выступаў ён сьветкам на судзе проці Апостала, што адлучыў яго ад Эклезіі.

16 На першым судзе Апостала не знайшлося ні воднага сьветка ў ягонай абароне, паміма магчымасьцяў.

19 Аб Аквільлі ды Прыскільлі гл.: Да Рым. 16:3; Ап. Дзеі 18:2−3, 18, 26.

20 Аб Эрасьце гл.: Ап. Дзеі 19:22; тамжа і аб Тыматэю — 20:4.

21 Лін — наступнік сьв. Пятра. Пудэнт, быцьможа сэнатар рымскі, і Кляўдыя, жонка ягоная.

 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.