Аздараўленне хворага ля купальні Бэтэзда
1 Пасля гэтага было юдэйскае свята, і Езус прыйшоў у Ерузалем.
2 Ёсць жа ў Ерузалеме каля Авечай брамы купальня, якая па-габрэйску называецца Бэтэзда і якая мае пяць портыкаў.
3 У іх ляжала мноства хворых, сляпых, кульгавых, паралізаваных.
4 [отсутсвует]
5 Быў там адзін чалавек, які хварэў трыццаць восем гадоў.
6 Езус, убачыўшы яго ляжачым і пазнаўшы, што ён хварэе ўжо доўгі час, сказаў яму: «Хочаш стаць здаровым?»
7 Хворы адказаў Яму: «Пане, я не маю чалавека, які апусціў бы мяне ў купальню, калі ўзварушыцца вада. Пакуль я іду, іншы ўжо сыходзіць перада мною».
8 Кажа яму Езус: «Устань, вазьмі насілкі свае і хадзі».
9 І адразу выздаравеў той чалавек, узяў насілкі свае і пайшоў.
А быў у гэты дзень шабат.
10 Таму сказалі юдэі аздароўленаму: «Сёння шабат, і табе не дазваляецца браць ложа тваё».
11 Ён адказаў ім: «Той, хто аздаравіў мяне, сказаў мне: “Вазьмі ложа сваё і хадзі”».
12 Спыталіся ў яго: «Хто той чалавек, які сказаў табе: “Вазьмі і хадзі?”»
13 Але аздароўлены не ведаў, хто гэта, бо Езус знік у натоўпе, які быў у тым месцы.
14 Пасля таго знайшоў яго Езус у святыні і сказаў яму: «Вось, ты выздаравеў. Не грашы больш, каб не здарылася з табою чаго горшага».
15 Чалавек гэты пайшоў і абвясціў юдэям, што гэта Езус аздаравіў яго.
16 І таму юдэі пераследавалі Езуса, бо Ён зрабіў гэта ў шабат.
17 А Езус адказаў юдэям: «Айцец Мой дзейнічае дагэтуль, і Я дзейнічаю».
18 За гэта юдэі яшчэ больш намагаліся забіць Яго, бо Ён не толькі зняважыў шабат, але таксама называў Бога сваім Айцом, робячы сябе роўным Богу.
Улада, дадзеная Айцом Сыну
19 Тады Езус сказаў ім у адказ: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: не можа Сын рабіць сам ад сябе нічога, калі б не бачыў Айца, які робіць. Бо што робіць Ён, тое таксама робіць Сын.
20 Бо Айцец любіць Сына і паказвае Яму ўсё, што сам робіць, і пакажа Яму справы большыя за гэтыя, каб вы дзівіліся.
21 Бо як Айцец уваскрашае мёртвых і ажыўляе, так і Сын ажыўляе тых, каго хоча.
22 Бо Айцец нікога не судзіць, але ўвесь суд аддаў Сыну,
23 каб усе шанавалі Сына, як шануюць Айца. Хто не шануе Сына, той не шануе Айца, які паслаў Яго.
24 Сапраўды, сапраўды кажу вам: хто слухае Маё слова і верыць у таго, хто паслаў Мяне, мае жыццё вечнае і не прыходзіць на суд, але перайшоў ад смерці да жыцця.
25 Сапраўды, сапраўды кажу вам: надыходзіць гадзіна і ўжо настала, калі мёртвыя пачуюць голас Сына Божага, і якія пачуюць, ажывуць.
26 Бо, як Айцец мае ў сабе жыццё, так і Сыну даў мець жыццё ў сабе.
27 І даў Яму ўладу вяршыць суд, бо Ён Сын Чалавечы.
28 Не здзіўляйцеся гэтаму, бо надыходзіць гадзіна, калі ўсе, хто ў магілах, пачуюць голас Ягоны,
29 і выйдуць, хто чыніў дабро, каб уваскрэснуць для жыцця, а хто рабіў зло, каб уваскрэснуць для асуджэння.
30 Я нічога не магу рабіць ад сябе. Як чую, так суджу, і суд Мой справядлівы, бо Я не шукаю сваёй волі, але волі таго, хто паслаў Мяне.
31 Калі б Я сведчыў пра самога сябе, то сведчанне Маё не было б праўдзівае.
32 Але ёсць іншы, хто сведчыць пра Мяне, і Я ведаю, што праўдзівае сведчанне, якім сведчыць пра Мяне.
33 Вы пасылалі да Яна, і ён засведчыў аб праўдзе.
34 Я ж не ад чалавека прымаю сведчанне, але кажу гэта, каб вы былі збаўленыя.
35 Ён быў светачам, які гарэў і свяціў, а вы хацелі нейкі час парадавацца пры святле ягоным.
36 Я ж маю сведчанне большае за Янава. Бо справы, якія Айцец даў Мне здзейсніць, тыя справы, якія раблю, сведчаць пра Мяне, што Айцец паслаў Мяне.
37 Айцец, які паслаў Мяне, сам засведчыў пра Мяне. Вы ніколі не чулі голасу Ягонага, і не бачылі аблічча Яго,
38 і не маеце слова Ягонага, якое было б у вас, бо не верыце таму, каго Ён паслаў.
39 Вы даследуеце Пісанні, бо думаеце, што ў іх вы маеце жыццё вечнае, а яны сведчаць пра Мяне.
40 Але вы не хочаце прыйсці да Мяне, каб мець жыццё.
41 Я не прымаю славы ад людзей,
42 але ведаю, што вы не маеце ў сабе любові да Бога.
43 Я прыйшоў у імя Айца Майго, і вы не прымаеце Мяне. Калі б іншы прыйшоў у імя сваё, вы прынялі б яго.
44 Як можаце верыць, калі прымаеце славу адзін ад аднаго, а славы, якая паходзіць ад адзінага Бога, не шукаеце?
45 Не думайце, што Я буду абвінавачваць вас перад Айцом. Ёсць абвінаваўца ваш, Майсей, на якога вы спадзяецеся.
46 Бо калі б вы верылі Майсею, паверылі б і Мне, бо ён пісаў пра Мяне.
47 А калі не верыце ягоным пісанням, як паверыце Маім словам?»
Евангелле паводле святога Яна, 5 раздзел. Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла.