1 επειτα δια δεκατεϲϲαρων ετων παλιν ανηλθον ειϲ ιεροϲολυμα μετα βαρναβα ϲυνπαραλαβων και τιτον
2 ανεβη̅ δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοιϲ το ευαγγελιον ο κηρυϲϲω εν τοιϲ εθνεϲιν κατ ιδιαν δε τοιϲ δοκουϲιν μη πωϲ ειϲ κενον τρεχω η εδραμον
3 αλλ ουδε τιτοϲ ο ϲυν εμοι ελλην ων ηναγκαϲθη περιτμηθηναι
4 δια δε τουϲ παρειϲακτουϲ ψευδαδελφουϲ οιτινεϲ παρειϲηλθον καταϲκοπηϲαι την ελευθεριαν ημων ην εχομεν εν χ̅ω̅ ι̅υ̅ ινα ημαϲ καταδουλωϲουϲιν
5 οιϲ ουδε προϲ ωραν ειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθεια του ευαγγελιου διαμενη προϲ υμαϲ
6 απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ηϲαν ουδε̅ μοι διαφερει προϲωπον θ̅ϲ̅ α̅ν̅ο̅υ̅ ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντεϲ ουδεν προϲανεθεντο
7 αλλα τουναντιον ειδοτεϲ οτι πεπιϲτευμαι το ευαγγελιον τηϲ ακροβυϲτιαϲ καθωϲ πετροϲ τηϲ περιτομηϲ
8 ο γαρ ενεργηϲαϲ πετρω ειϲ αποϲτολην τηϲ περιτομηϲ ενηργηϲεν καμοι ειϲ τα εθνη
9 και γνοντεϲ την χαριν την δοθειϲαν μοι ιακωβοϲ και κηφαϲ και ιωαννηϲ οι δοκουντεϲ ϲτυ ειναι δεξιαϲ εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιαϲ ινα ημειϲ μεν ειϲ τα εθνη αυτοι δε ειϲ την περιτομη̅
10 μονον των πτωχων ινα μνημονευωμεν ο και εϲπουδαϲα αυτο τουτο ποιηϲαι
11 οτε δε ηλθεν κηφαϲ ειϲ αντιοχειαν κατα προϲωπο̅ αυτω αντεϲτην οτι κατεγνωϲμενοϲ ην
12 προ του γαρ ελθειν τιναϲ απο ιακωβου μετα των εθνων ϲυνηϲθιεν οτε δε ηλθον υπεϲτελλεν και αφωριζεν εαυτο̅ φοβουμενοϲ τουϲ εκ περιτομηϲ
13 και ϲυνυπεκριθηϲα̅ αυτω και οι λοιποι ιουδαιοι ωϲτε και βαρναβαϲ ϲυναπηχθη αυτων τη υποκριϲει
14 αλλ οτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουϲιν προϲ την αληθειαν του ευαγγελιου ειπον τω κηφα εμπροϲθεν παντων ει ϲυ ιουδαιοϲ υπαρχων εθνικωϲ και ουκ ιουδαικωϲ ζηϲ πωϲ τα εθνη αναγκαζειϲ ιουδαιζειν
15 ημειϲ φυϲει ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοι
16 ειδοτεϲ δε οτι ου δικαιουται α̅ν̅ο̅ϲ̅ εξ εργων νομου εαν μη δια πιϲτεωϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅ και ημειϲ ειϲ χ̅ν̅ ι̅ν̅ επιϲτευϲαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιϲτεωϲ χ̅υ̅ και ουκ εξ εργων νομου διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθηϲεται παϲα ϲαρξ
17 ει δε ζητουντεϲ δικαιωθηναι εν χ̅ω̅ ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αρα χ̅ϲ̅ αμαρτιαϲ διακονοϲ μη γενοιτο
18 ει γαρ α κατελυϲα ταυτα παλιν οικοδομω παραβατην εμαυτον ϲυνιϲτανω
19 εγω γαρ δια νομου νομω απεθανον ινα θ̅ω̅ ζηϲω χ̅ω̅ ϲυνεϲταυρωμαι
20 ζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι χ̅ϲ̅ ο δε νυν ζω εν ϲαρκι εν πιϲτει ζω τη του υ̅υ̅ του θ̅υ̅ του αγαπηϲαντοϲ με και παραδοντοϲ εαυτον υπερ εμου
21 ουκ αθετω την χαριν του θ̅υ̅ ει γαρ δια νομου δικαιοϲυνη αρα χ̅ϲ̅ δωρεαν απεθανεν
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Галатам апостола Павла, 2 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.