Якуба 4 глава

Ліст святога апостола Якуба
Пераклад П. Татарыновіча → Елизаветинская на русском

Адкуль-жа войны й ростыркі між вамі? Ці ня стуль: з прыжадлівасьцяў вашых, што буяняць у чэлесах вашых?

Откуду брани и свары в вас? не отсюду ли, от сластей ваших, воюющих во удех ваших?

Пажадаеце, а ня маеце; забіваеце й завідуеце, ды ня можаце асягнуць; сварыцеся й б’ецеся, а ня маеце таму, што не дамагаецеся.

Желаете, и не имате: убиваете и завидите, и не можете улучити: сваряетеся и борете, и не имате, зане не просите:

Просіце й не атрымліваеце, бо блага просіце: каб стравіць у вашых похацях.

просите, и не приемлете, зане зле просите, да в сластех ваших иждивете.

Блудадзейнікі, няўжо ня ведаеце, што прыязьнь гэтага сьвету ёсьць варожая Богу? Хто вось-жа хацеўбы прыязьніцца з гэтым сьветам, стаецца ворагам Бога.

Прелюбодее и прелюбодейцы, не весте ли, яко любы мира сего вражда Богу есть, иже бо восхощет друг быти миру, враг Божии бывает.

ціж, думаеце, надарма Пісанне гавора: «аж да запаздросьлівасьці любіць дух, што ў вас жыве»?

Или мните, яко всуе писание глаголет: к зависти желает дух, иже вселися в ны?

Але тым-большую дае ласку; таму й сказана: «Бог пышным працівіцца, а пакорным дае ласку» (Прып. 3:34).

Болшую же дает благодать: темже глаголет: Господь гордым противится, смиренным же дает благодать.

паддавайцеся тады Богу, а супраціўляйцеся дзьяблу, дык уцячэ ад вас.

Повинитеся убо Богу, противитеся же диаволу, и бежит от вас.

Прыбліжайцеся да Бога, а прыблізіцца да вас. Ахайце рукі, грэшнікі, ачысьцьце сэрцы двудушнікі.

Приближитеся Богу, и приближится вам: очистите руце, грешницы, исправите сердца ваша, двоедушнии:

Скрушэцеся, плачце і сумуйце, сьмех ваш у журбу хай абернецца, а радасьць у жаль.

постраждите и слезите и плачитеся: смех ваш в плачь да обратится, и радость в сетование:

Супакорцеся перад Богам, а узвышыць вас.

смиритеся пред Господем, и вознесет вы.

Не абражайце, браты, адзін другога. Хто абражае ці асуджае свайго брата, то абражае й судзіць закон, то ты ня выканальнік закону, а судзьдзя.

Не оклеветайте друг друга, братие: оклеветаяй бо брата, или осуждаяй брата своего, оклеветает закон и осуждает закон: аще же закон осуждаеши, неси творец закона, но судия.

Адзін ёсьць заканадаўча й судзьдзя, які можа загубіць і выбавіць. А хтож ты, што судзіш бліжняга?

Един есть законоположник и судия, могий спасти и погубити: ты же кто еси осуждаяй друга?

Вось вы цяпер кажаце: «Сяння, або заўтра пойдзем да таго-там места, пражывём год і будзем гандляваць ды зарабляць» — вы, якія ня ведаеце, што будзе ўзаўтра;

Слышите ныне, глаголющии: днесь или утре пойдем во он град, и сотворим ту лето едино, и куплю деем и приобретение:

што бо такое вашае жыцьцё? Пара, што на хвілінку зьяўляецца ды гіне.

иже не весте, что утре случится: кая бо жизнь ваша, пара бо есть, яже вмале является, потом же исчезает.

Умест таго каб сказаць: «Калі Бог пазволіць», або: «калі жывы будзем, зробім тое ці сёе»,

Вместо еже бы глаголати вам: аще Господь восхощет, и живи будем, и сотворим сие или оно:

вы надута самаўпэўніваецеся. Такое ўсякае пустахвальства — гэта ганьба.

ныне же хвалитеся в гордынех ваших: всяка хвала такова зла есть.

Вось-жа — грэх таму, хто ўмее рабіць дабро, а ня робіць.

Ведущему убо добро творити, и не творящему, грех ему есть.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 Сабечніцтва і завіслівая пажадлівасць натраўляюць чалавека на бліжняга й папіхаюць да благога, але ніколі яго не здавольваюць; ад яго бо аднята духовая раўнавага, супакой, ды малітва яго пахібная, ён бо просіць у Бога не таго, чаго трэба прасіць чалавеку.

4 Запавет Бога з чалавекам ня-раз паясняецца прыкладам у св. Пісанні жанімскай сувязі, а нарушэнне яго жанімскай здрадзе; хто палюбіў свет больш, чым Бога, дык стаецца богаздраднікам, бо любасць Бога да чалавека зайдросная; ён сэрцам адступае ад Аблюбленіка душ.

« 3 глава 5 глава »