Деяния 18 глава

Деяния апостолов
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

После этого Павел, оставив Афины, пошел в Коринф.

Пасля гэтага Павел пакінуў Атэны і прыбыў у Карынт.

Там повстречал он одного иудея по имени Акила, родом с Понта. Тот вместе со своей женой Прискиллой незадолго до этого покинул Италию. Они, как и все иудеи, по указу Клавдия были изгнаны из Рима. Павел пришел к ним,

Знайшоўшы нейкага юдэя па імені Аквіла, родам з Понта, які нядаўна прыйшоў з Італіі, і Прысцылу, жонку ягоную, — бо Клаўдзій загадаў усім юдэям пакінуць Рым, — прыйшоў да іх.

и так как у него и у них было одинаковое ремесло (изготовление палаток), он остановился у них и вместе с ними работал.

А паколькі займаўся тым жа рамяством, заставаўся ў іх і працаваў. Яны ж займаліся вырабам намётаў.

Каждую субботу он беседовал в синагоге, стараясь обратить как иудеев, так и язычников.

Кожны шабат ён прамаўляў у сінагозе і пераконваў юдэяў і грэкаў.

Когда же из Македонии пришли Сила и Тимофей, Павел всецело посвятил свое время проповеди,1 свидетельствуя иудеям, что Иисус и есть Мессия.

Калі прыйшлі з Македоніі Сіла і Цімафей, Павел заняўся навучаннем і сведчыў юдэям, што Езус ёсць Месіяй.

Но когда они выступили против него и стали поносить его, он, отряхнув одежды, сказал им: «За участь свою в ответе вы сами! Теперь я с чистой совестью2 иду к язычникам».

А калі яны пярэчылі і блюзнерылі, ён абтрос сваю вопратку і сказаў ім: «Кроў вашая на галаву вашую. Я — чысты. Цяпер іду да язычнікаў».

И, покинув их, он перешел в соседний с синагогой дом принявшего иудаизм язычника3 по имени Титий4 Юст.

Адышоўшы адтуль, прыйшоў у дом аднаго чалавека па імені Ціт Юст, які шанаваў Бога і дом якога быў побач з сінагогай.

Крисп же, старейшина синагоги, уверовал в Господа, а с ним и все живущие в доме его. Многие из коринфян, услышав Павла, тоже приходили к вере и принимали крещение.

Крысп, кіраўнік сінагогі, паверыў у Пана з усім домам сваім. І шмат хто з карынцянаў, якія слухалі, паверылі і ахрысціліся.

Однажды ночью Господь сказал Павлу в видении: «Не бойся, а говори, не умолкай,

Пан ноччу ў бачанні сказаў Паўлу: «Не бойся, але кажы і не маўчы,

ибо Я с тобою, и никто не нападет на тебя и зла тебе не причинит: в этом городе много Моих людей».

таму што Я з табою і ніхто не адважыцца зрабіць табе зло, бо ў Мяне шмат людзей у гэтым горадзе».

Так что Павел провел там полтора года и учил коринфян слову Божьему.

І прабыў ён год і шэсць месяцаў, навучаючы іх Божаму слову.

Но когда проконсулом Ахайи5 стал Галлион, иудеи, сговорившись, схватили Павла и привели его к проконсулу на суд.

Калі Галіён быў праконсулам у Ахаі, юдэі аднадушна паўсталі супраць Паўла і прывялі яго ў суд,

Обвиняя его, они говорили: «Он совращает людей: учит их чтить Бога вопреки нашему Закону».

кажучы: «Ён намаўляе людзей шанаваць Бога нязгодна з Законам».

Павел хотел было возразить, но не успел произнести и слова, как Галлион заявил иудеям: « Послушайте, иудеи! Если бы речь шла о каком-то преступлении или злодеянии, стоило бы вас выслушать.

Калі Павел хацеў адкрыць вусны, Галіён сказаў юдэям: «Юдэі, калі б размова ішла пра нейкую крыўду ці несправядлівы ўчынак, я б выслухаў вас,

Но если идет спор о словах, именах и о вашем Законе, разбирайтесь сами. И в этом я вам не судья!»

але калі спрэчка ідзе пра слова і пра імёны, і пра ваш Закон, то разглядайце самі. Я не хачу быць суддзёю ў гэтых справах».

И выгнал их.

І выгнаў іх з суда.

А они все6 набросились на Сосфена, старейшину синагоги, и избили его прямо на глазах у Галлиона.7 Но тому не было до этого никакого дела.

Схапіўшы кіраўніка сінагогі Састэна, усе білі яго перад судом. А Галіёну не было да гэтага ніякай справы.

Павел же оставался там долгое время, а затем, попрощавшись с братьями, вместе с Прискиллой и Акилой отплыл в Сирию. Перед отплытием, в Кенхреях, он остриг голову по данному им обету.8

Павел жа прабыў там яшчэ даволі шмат дзён і, развітаўшыся з братамі, паплыў у Сірыю, а з ім Прысцыла і Аквіла. У Кенхрах ён абстрыг сабе галаву, бо даў такое абяцанне.

Они достигли Эфеса, и Павел оставил там Акилу и Прискиллу, а сам вошел в синагогу и беседовал с иудеями.

А калі прыйшоў у Эфес, пакінуў іх там, а сам увайшоў у сінагогу і размаўляў там з юдэямі.

Его просили задержаться у них подольше, но он не согласился

Калі ж яны прасілі пабыць у іх даўжэй, ён не згадзіўся,

и, прощаясь, сказал: «Мне непременно нужно провести наступающий праздник в Иерусалиме, но,9 если будет угодно Богу, я вернусь к вам», — и отплыл из Эфеса.

а на развітанне сказаў ім: «Я вярнуся да вас, калі захоча Бог». І адплыў з Эфеса.

Сойдя на берег в Кесарии, он пошел в Иерусалим, навестил церковь и потом отправился в Антиохию.

Прыбыўшы ў Цэзарэю, ён увайшоў і прывітаў Касцёл, затым адышоў у Антыёхію.

Там он оставался некоторое время, а затем отправился в путь через Галатию и Фригию, ободряя10 по пути всех учеников.

Правёўшы там пэўны час, выйшаў і праходзіў па чарзе краіну галатаў і Фрыгію, умацоўваючы ўсіх вучняў.

В Эфес же прибыл некий иудей по имени Аполлос, родом из Александрии, человек красноречивый и сведущий в Писании.

Нейкі юдэй па імені Апалос, родам з Александрыі, чалавек красамоўны і знаўца Пісанняў, прыйшоў у Эфес.

Он был наставлен в учении, называемом «Путь Господень», и, полный духовной ревности,11 верно учил всему об Иисусе,12 хотя и знал лишь крещение Иоанна.

Быў ён настаўлены на шлях Пана і з запалам прамаўляў і вучыў старанна пра Езуса, хоць і ведаў толькі хрост Яна.

Он начал смело говорить в синагоге. Послушав его, Прискилла и Акила пригласили его к себе и обстоятельно изложили ему Путь [Божий].13

Ён пачаў адважна прамаўляць у сінагозе. Калі яго пачулі Прысцыла і Аквіла, прынялі яго да сябе і растлумачылі яму шлях Божы.

Когда же он захотел отправиться в Ахайю, братья поддержали его, написав живущим там ученикам, чтобы приняли его.14 Прибыв туда, он очень помог тем, кто уверовал по милости Божией,

А калі ён збіраўся ісці ў Ахаю, браты напісалі вучням, каб тыя прынялі яго. Калі ён прыйшоў, шмат дапамагаў тым, хто паверыў дзякуючы ласцы.

потому что он сильными доводами изобличал неправоту иудеев, всенародно доказывая на основании Писания, что Иисус — Мессия.

Адважна пераконваў юдэяў, публічна даказваючы праз Пісанні, што Езус — гэта Месія.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

5 [1] — Букв.: Павел был тесним/охвачен словом (в некот. рукописях: духом); или: всецело отдался слову.

6 [2] — Букв.: кровь ваша на голове вашей. Чист я и теперь.

7 [3] — Или: человека, почитающего единого Бога.

7 [4] — Некот. рукописи опускают: Титий.

12 [5] — См. в Словаре Ахайя.

17 [6] — В некот. рукописях: все эллины.

17 [7] — Букв.: перед судом.

18 [8] — Вероятно, имеется в виду обет назорейства (Чис 6:1−21).

21 [9] — Многие древн. рукописи опускают эту часть предложения.

23 [10] — Или: укрепляя.

25 [11] — Букв.: пламенея духом.

25 [12] — В некот. рукописях: о Господе/Христе.

26 [13] — В некот. рукописях: Путь Господень.

27 [14] — Друг. возм. пер.: то братья написали письмо ученикам, призывая их принять его.

« 17 глава 19 глава »