Роду 23 глава

Кніга Роду
Пераклад Чарняўскага 2017 → Елизаветинская на русском

Сара жыла сто дваццаць сем гадоў.

Бысть же житие саррино лет сто двадесять седмь.

І памерла яна ў Карыят-Арбе, значыць Геброне, у зямлі Ханаан; і прыйшоў Абрагам, каб смуткаваць і плакаць па ёй.

И умре сарра во граде арвоце, иже есть в раздолии: сей есть хеврон в земли ханаанстей. Прииде же авраам рыдати по сарре и плакати.

І калі скончыў ён абрад пахавання, звярнуўся да сыноў Хета, кажучы:

И воста авраам от мертвеца своего и рече сыном хеттеовым, глаголя:

«Я ў вас чужынец і пасяленец, дазвольце мне прыдбаць магілу побач з вамі, каб мог я пахаваць сваю памерлую».

преселник и пришлец аз есмь у вас, дадите ми убо стяжание гроба между вами, да погребу мертвеца моего от мене.

А сыны Хета адказалі, гаворачы:

Отвещаша же сынове хеттеовы ко аврааму, глаголюще: ни, господине:

«Паслухай нас, гаспадару, ты ў нас князь Божы; дык пахавай сваю памерлую ў найлепшай з магіл нашых. Ніхто з нас табе не забароніць, каб ты пахаваў сваю памерлую ў яго магіле».

послушай же нас: царь от Бога ты еси в нас: во избранных гробех наших погреби мертвеца твоего: никтоже бо от нас возбранит гроба своего от тебе, еже погребсти мертвеца твоего тамо.

Тады Абрагам устаў і аддаў паклон народу зямлі, значыць сынам Хетавым,

Востав же авраам поклонися народу земли, сыном хеттеовым,

і сказаў ім: «Калі вы згаджаецеся, каб я пахаваў памерлую сваю, то паслухайце мяне, папрасіце за мяне Эфрона, сына Сэора,

и рече к ним авраам, глаголя: аще имате в души вашей, яко погребсти мертвеца моего от лица моего, послушайте мене и рцыте о мне ефрону саарову:

каб даў мне пячору Махпэла, якую мае ён на канцы поля свайго. За адпаведную цану хай мне прадасць яе ў вашай прысутнасці, каб меў я магілу ва ўласнасць».

и да даст ми пещеру сугубую, яже есть его, сущую на части села его: сребром достойным да даст ми ю у вас в стяжание гроба.

А Эфрон сядзеў сярод сыноў Хета. І Эфрон Хетыт пры ўсіх сынах Хета, якія сышліся пры браме горада таго, адказаў Абрагаму, гаворачы:

Ефрон же седяше посреде сынов хеттеовых. Отвещав же ефрон хеттейский ко аврааму, рече слышащым сыном хеттеовым и всем приходящым во град, глаголя:

«Ніколі не будзе так, валадару мой, паслухай мяне. Даю табе поле і пячору, якая на ім, у прысутнасці сыноў народа майго, хавай памерлую сваю».

у мене буди, господине, и послушай мене: село и пещеру яже в нем, тебе даю: пред всеми гражданы моими дах тебе, погреби мертвеца твоего.

Абрагам пакланіўся перад народам зямлі

И поклонися авраам пред народом земли

і сказаў Эфрону ў прысутнасці народа зямлі: «Прашу, паслухай мяне. Я дам грошы за поле, прымі іх, і тады пахаваю памерлую сваю на ім».

и рече ефрону во ушеса пред всем народом земли: понеже по мне еси, послушай мене: сребро села возми у мене, и погребу мертвеца моего тамо.

А Эфрон адказаў Абрагаму, гаворачы:

Отвеща же ефрон аврааму, глаголя:

«Гаспадару мой, паслухай мяне. Зямля вартая чатырыста сікляў срэбра, сума невялікая для мяне і цябе, хавай сваю памерлую!»

ни, господине: слышах бо, яко земля четырех сот дидрахм сребра: но что было бы сие между мною и тобою? ты же мертвеца твоего погреби.

І паслухаў Абрагам Эфрона, і адважыў грошы на суму, якую Эфрон назваў у прысутнасці сыноў Хета, чатырыста сікляў срэбра, як было прынята ў купцоў.

И послуша авраам ефрона, и даде авраам ефрону сребро, еже глагола во ушеса сынов хеттеовых, четыре ста дидрахм сребра искушена купцами.

Так вось поле Эфрона, якое было ў Махпэле, паблізу Мамрэ, дзе была пячора на ім, ды ўсе дрэвы яго ўздоўж граніцы яго кругом

И бысть село ефроново, еже бе в сугубей пещере, еже есть лицем к мамврии, село и пещера яже бе в нем, и всякое древо, иже бе на селе, и все еже есть в пределех его окрест,

сталіся ўласнасцю Абрагама, у прысутнасці сыноў Хета і ўсіх, якія ўвайшлі ў браму таго горада.

аврааму (бысть) в стяжание пред сыны хеттеовыми и пред всеми приходящими во град.

Пасля пахаваў Абрагам Сару, жонку сваю, у пячоры на полі Махпэле, паблізу Мамрэ, значыць Геброна, у зямлі Ханаан.

По сих погребе авраам сарру жену свою в пещере селней сугубей, яже есть противу мамврии: сия есть хеврон в земли ханаанстей.

Адсюль поле і пячора, што была на ім, перайшлі ад сыноў Хета да Абрагама, каб прыдбаць магілу.

И утверждено есть село и пещера, яже бе на нем, аврааму в стяжание гроба от сынов хеттеовых.

« 22 глава 24 глава »