Быццё 23 глава

Быццё
Пераклад Васіля Сёмухі → Елизаветинская на русском

Жыцьця Саррынага было сто дваццаць сем гадоў: вось гады жыцьця Саррынага:

Бысть же житие саррино лет сто двадесять седмь.

і памерла Сарра ў Кірыят-Арбе, што сёньня Хэўрон, у зямлі Ханаанскай. І прыйшоў Абрагам галасіць па Сарры і аплакваць яе.

И умре сарра во граде арвоце, иже есть в раздолии: сей есть хеврон в земли ханаанстей. Прииде же авраам рыдати по сарре и плакати.

І адышоў Абрагам ад памерлай сваёй, і казаў сынам Хэтавым, і сказаў:

И воста авраам от мертвеца своего и рече сыном хеттеовым, глаголя:

я ў вас прыхадзень і пасяленец: дайце мне ва ўласнасьць месца пад магілу паміж вамі, каб мне памерлую маю пахаваць ад вачэй маіх.

преселник и пришлец аз есмь у вас, дадите ми убо стяжание гроба между вами, да погребу мертвеца моего от мене.

Сыны Хэта адказвалі Абрагаму і сказалі яму:

Отвещаша же сынове хеттеовы ко аврааму, глаголюще: ни, господине:

паслухай нас, спадару наш; ты князь Божы сярод нас; у найлепшым з нашых пахавальных месцаў пахавай памерлую тваю; ніхто з нас не адмовіць табе пахавальнага месца, дзеля пахаваньня памерлай тваёй.

послушай же нас: царь от Бога ты еси в нас: во избранных гробех наших погреби мертвеца твоего: никтоже бо от нас возбранит гроба своего от тебе, еже погребсти мертвеца твоего тамо.

Абрагам устаў і пакланіўся люду зямлі той, сынам Хэтавым;

Востав же авраам поклонися народу земли, сыном хеттеовым,

і казаў і сказаў: калі вы згодныя, каб я пахаваў памерлую маю, дык паслухайце мяне, папрасеце за мяне Эфрона сына Цахаравага,

и рече к ним авраам, глаголя: аще имате в души вашей, яко погребсти мертвеца моего от лица моего, послушайте мене и рцыте о мне ефрону саарову:

каб ён аддаў мне пячору Махпэлу, якая ў яго на канцы поля ягонага, каб за дастатковую цану аддаць яе мне сярод вас, ва ўласнасьць дзеля пахаваньня.

и да даст ми пещеру сугубую, яже есть его, сущую на части села его: сребром достойным да даст ми ю у вас в стяжание гроба.

А Эфрон сядзеў сярод сыноў Хэтавых. І адказваў Эфрон Хэтэянін Абрагаму ў вушы сыноў Хэта, усіх, хто ўваходзіў у браму горада ягонага, і сказаў:

Ефрон же седяше посреде сынов хеттеовых. Отвещав же ефрон хеттейский ко аврааму, рече слышащым сыном хеттеовым и всем приходящым во град, глаголя:

не, спадару мой, паслухай мяне: я даю табе поле і пячору, якая на ім, даю табе, перад вачыма сыноў народу майго табе яе, пахавай памерлую тваю.

у мене буди, господине, и послушай мене: село и пещеру яже в нем, тебе даю: пред всеми гражданы моими дах тебе, погреби мертвеца твоего.

Абрагам пакланіўся перад людзьмі зямлі той

И поклонися авраам пред народом земли

і казаў Эфрону ў вушы люду зямлі той і сказаў: калі паслухаешся, я даю табе за поле срэбра; вазьмі ў мяне, і я пахаваю там памерлую маю.

и рече ефрону во ушеса пред всем народом земли: понеже по мне еси, послушай мене: сребро села возми у мене, и погребу мертвеца моего тамо.

Эфрон адказаў Абрагаму і сказаў яму:

Отвеща же ефрон аврааму, глаголя:

спадару мой! паслухай мяне: зямля каштуе чатырыста сікляў срэбра; мне і табе што гэта? пахавай памерлую тваю.

ни, господине: слышах бо, яко земля четырех сот дидрахм сребра: но что было бы сие между мною и тобою? ты же мертвеца твоего погреби.

Абрагам выслухаў Эфрона; і наважыў Абрагам Эфрону срэбра, колькі ён абвясьціў у вушы сынам Хэтавым, чатырыста сікляў срэбра, якое ходзіць у купцоў.

И послуша авраам ефрона, и даде авраам ефрону сребро, еже глагола во ушеса сынов хеттеовых, четыре ста дидрахм сребра искушена купцами.

І сталася поле Эфронавае, якое каля Махпэлы, насупраць Мамрэ, поле і пячора, якая на ім і ўсе дрэвы на полі, ва ўсіх межах яго навакол,

И бысть село ефроново, еже бе в сугубей пещере, еже есть лицем к мамврии, село и пещера яже бе в нем, и всякое древо, иже бе на селе, и все еже есть в пределех его окрест,

валоданьнем Абрагамавым перад вачыма сыноў Хэта, усіх, хто ўваходзіць у браму горада ягонага.

аврааму (бысть) в стяжание пред сыны хеттеовыми и пред всеми приходящими во град.

Пасьля гэтага Абрагам пахаваў Сарру, жонку сваю, у пячоры на полі ў Махпэле, насупраць Мамрэ, што сёньня Хэўрон у зямлі Ханаанскай.

По сих погребе авраам сарру жену свою в пещере селней сугубей, яже есть противу мамврии: сия есть хеврон в земли ханаанстей.

Так дасталіся Абрагаму ад сыноў Хэтавых поле і пячора, якая на ім, ва ўласнасьць пад пахаваньне.

И утверждено есть село и пещера, яже бе на нем, аврааму в стяжание гроба от сынов хеттеовых.

« 22 глава 24 глава »