Малахіі 1 глава

Кніга Малахіі
Пераклад Чарняўскага 2017 → New King James Version

Прароцтва. Слова Госпада Ізраэлю праз Малахію.

The [a]burden of the word of the Lord to Israel [b]by Malachi.

«Я палюбіў вас, — кажа Госпад, — і вы пытаеце: “У чым выявіў Ты любоў Сваю да нас?” Ці ж Эзаў не быў братам Якуба? — кажа Госпад, — і Я, аднак, узлюбіў Якуба,

“I have loved you,” says the Lord. “Yet you say, ‘In what way have You loved us?’ Was not Esau Jacob’s brother?” Says the Lord. “Yet Jacob I have loved;

а Эзава меў у нянавісці і аддаў горы яго на пустыню і спадчыну яго — шакалам пустынным.

But Esau I have hated, And laid waste his mountains and his heritage For the jackals of the wilderness.”

Калі Эдом так скажа: “Знішчаны мы, але зноў адбудуем тое, што знішчана” — вось, што кажа Госпад Магуццяў. — “Яны будуць будаваць, і Я развалю; і будуць іх называць “Межы бязбожнасці” і “Народ, на які ўзгарэўся гнеў Госпадаў навекі”.

Even though Edom has said, “We have been impoverished, But we will return and build the desolate places,” Thus says the Lord of hosts: “They may build, but I will throw down; They shall be called the Territory of Wickedness, And the people against whom the Lord will have indignation forever.

І вочы вашы будуць бачыць гэта, і вы скажаце: “Магутны Госпад і па-за межамі Ізраэля!”

Your eyes shall see, And you shall say, ‘The Lord is magnified beyond the border of Israel.’

Сын паважае бацьку свайго, і слуга — гаспадара свайго. Такім чынам, калі Я — бацька, дзе ж павага да Мяне? І калі Я — Госпад, дзе ж страх перада Мною? — кажа Госпад Магуццяў да вас, святары, якія зневажаеце імя Маё і кажаце: “Чым зневажаем мы імя Тваё?”

“A son honors his father, And a servant his master. If then I am the Father, Where is My honor? And if I am a Master, Where is My reverence? Says the Lord of hosts To you priests who despise My name. Yet you say, ‘In what way have we despised Your name?’

Вы прыносіце на ахвярнік Мой нячысты хлеб і пытаеце: “Чым мы зняважалі Цябе?” Тым, што кажаце: “Стол Госпадаў не варты павагі”.

“You offer defiled food on My altar, But say, ‘In what way have we defiled You?’ By saying, ‘The table of the Lord is [c]contemptible.’

Калі вы складаеце ў ахвяру сляпое, ці ж гэта не дрэнна? І калі прыносіце ў ахвяру тое, што кульгавае ды хворае, дык ці ж гэта не дрэнна? Прынясі гэта князю свайму, ці яму спадабаецца гэта і ці прыхільна гляне на цябе? — кажа Госпад Магуццяў.

And when you offer the blind as a sacrifice, Is it not evil? And when you offer the lame and sick, Is it not evil? Offer it then to your governor! Would he be pleased with you? Would he accept[d] you favorably?” Says the Lord of hosts.

Але цяпер упрошваеце аблічча Бога, каб злітаваўся над вамі! Бо гэта паходзіць з рук вашых. Ці будзе Ён міласцівы да вас? — кажа Госпад Магуццяў.

“But now entreat God’s favor, That He may be gracious to us. While this is being done by your hands, Will He accept you favorably?” Says the Lord of hosts.

Хай бы хто з вас замкнуў дзверы, каб вы надарма не палілі святла на ахвярніку Маім. Вы не падабаецеся Мне, — кажа Госпад Магуццяў, — і не прыму ахвяру з рук вашых.

“Who is there even among you who would shut the doors, So that you would not kindle fire on My altar in vain? I have no pleasure in you,” Says the Lord of hosts, “Nor will I accept an offering from your hands.

Ад усходу бо сонца аж да захаду вялікім будзе імя Маё між народамі, ды ў кожным месцы будуць пасвячаць і складаць ахвяру чыстую імю Майму, бо вялікім будзе імя Маё між народамі, — кажа Госпад Магуццяў.

For from the rising of the sun, even to its going down, My name shall be great among the Gentiles; In every place incense shall be offered to My name, And a pure offering; For My name shall be great among the nations,” Says the Lord of hosts.

А вы зневажаеце Яго тым, што кажаце: “Стол Госпадаў апаганены і страва, што кладзецца на яго, нічога не вартая”.

“But you profane it, In that you say, ‘The table of the [e]Lord is defiled; And its fruit, its food, is contemptible.’

І кажаце вы: “О якая праца!” І зневажаеце яго, — кажа Госпад Магуццяў. — І прыносіце з рабаванага, кульгавае і хворае, ды складаеце ў ахвяру. Ці ж магу Я прыняць гэта з рукі вашай? — кажа Госпад.

You also say, ‘Oh, what a weariness!’ And you sneer at it,” Says the Lord of hosts. “And you bring the stolen, the lame, and the sick; Thus you bring an offering! Should I accept this from your hand?” Says the Lord.

Хай будзе пракляты ашуканец, які мае ў статку сваім самца і, абяцаючы яго, сам складае ў ахвяру Госпаду сапсаванае. Бо Я — Валадар Магутны, — кажа Госпад Магуццяў, — і імя Маё наводзіць страх на народы.

“But cursed be the deceiver Who has in his flock a male, And takes a vow, But sacrifices to the Lord what is blemished — For I am a great King,” Says the Lord of hosts, “And My name is to be feared among the nations.

« 14 глава 2 глава »