Ярэміі 52 глава

Кніга Ярэміі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Новый русский перевод

Сэдэцыя меў дваццаць адзін год, калі стаў царом, і цараваў адзінаццаць гадоў у Ерузаліме. І маці яго называлася Аміталь, дачка Ярэміі з Лебны.

Цедекии был двадцать один год, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме одиннадцать лет. Его мать звали Хамуталь, она была дочерью Иеремии из Ливны.

І рабіў ён ліхое ў вачах Госпада, падобна ўсяму таму, як рабіў Ёакім,

Цедекия делал зло в глазах Господа, во всем уподобляясь Иоакиму.

бо гнеў Госпада на Ерузалім і Юду быў такі, што Ён адпіхнуў іх ад аблічча Свайго. Тады вось Сэдэцыя адступіўся ад цара Бабілона.

Иерусалим и Иудея так разгневали Господа, что Он прогнал их от Себя. Цедекия восстал против царя Вавилона.

І сталася ў дзевятым годзе яго царавання, у дзесятым месяцы, у дзесяты дзень месяца, прыйшоў цар Бабілона Набукаданосар, ён і ўсё войска яго, супраць Ерузаліма; і абклалі яго, і збудавалі супраць яго валы наўкола.

На девятом году правления Цедекии, в десятый день десятого месяца,[191] Навуходоносор, царь Вавилона, двинулся на Иерусалим со всем своим войском. Они расположились станом вокруг города и окружили его осадными сооружениями.

І горад быў у аблозе аж да адзінаццатага года цара Сэдэцыі.

Город был в осаде до одиннадцатого года правления царя Цедекии.

У чацвёртым месяцы, дзевятага дня месяца запанаваў голад у горадзе, і не было ўжо хлеба для народа зямлі.

К девятому дню четвертого месяца[192] голод в городе усилился, и у народа не осталось пищи.

І зроблены быў вылам у муры горада, і ўсе ваяры пабеглі з горада і ўцяклі ноччу праз браму між падвоенымі мурамі, якая вядзе ў царскі сад, а халдэі былі вакол горада. І выйшлі яны дарогай у кірунку да Арабы.

Тогда в городской стене была пробита брешь, и всё войско бежало. Они покинули город ночью, хотя халдеи окружали город, пройдя через ворота между двумя стенами, что рядом с царским садом, и направились к Иорданской долине.

І войска халдэйскае гналася за царом, і дагналі Сэдэцыю на раўніне каля Ерыхона, а ўсё войска яго разбеглася ад яго.

Но халдейское войско пустилось в погоню за царем Цедекией и настигло его на равнинах у Иерихона. Всё войско Цедекии рассеялось, бросив его одного,

І схапілі цара, і завялі яго ў Рэблу ў зямлі Эмат да цара Бабілона; і той выдаў на яго прысуд.

и он был схвачен. Его привели к царю Вавилона в Ривлу, что в земле Хамата, где царь вынес ему приговор.

І цар Бабілона забіў сыноў Сэдэцыі на яго вачах, а таксама ўсіх князёў юдэйскіх забіў у Рэблі.

В Ривле царь Вавилона заколол сыновей Цедекии у него на глазах и перебил всю знать Иудеи.

А потым вырваў вочы Сэдэцыі і закаваў у падвоеныя медныя кайданы, і павёў яго цар Бабілона ў Бабілон, і ўкінуў яго ў вязніцу аж да дня яго смерці.

После этого он выколол Цедекии глаза, заковал в бронзовые кандалы и увел в Вавилон, где держал его в темнице до самого дня его смерти.

У пятым месяцы, у дзесяты дзень месяца, а быў гэта дзевятнаццаты год Набукаданосара, цара Бабілона, увайшоў у Ерузалім Набузардан, кіраўнік целаахоўнікаў, які стаяў перад царом Бабілона.

В десятый день пятого месяца, на девятнадцатом году правления Навуходоносора, царя Вавилона,[193] начальник царской охраны Невузарадан, слуга царя Вавилона, пришёл в Иерусалим.

І спаліў ён дом Госпада і палац цара, а таксама ўсе дамы ў Ерузаліме, і кожны вялікі дом спаліў агнём.

Он сжег дом Господа, царский дворец и все дома Иерусалима. Он сжег все важные здания.

А ўсё войска халдэйскае, якое было з кіраўніком целаахоўнікаў, разбурыла ўвесь мур вакол Ерузаліма.

А халдейское войско под командованием начальника царской охраны разрушило все стены, окружавшие Иерусалим.

А частку беднага народа і рэшту люду, што засталася ў горадзе, а таксама частку ўцекачоў, якія перайшлі да цара Бабілона, ды рэшту рамеснікаў Набузардан, кіраўнік целаахоўнікаў, перасяліў у няволю.

Невузарадан, начальник царской охраны, увел в плен часть бедняков и оставшихся в Иерусалиме людей вместе с оставшейся частью ремесленников и перебежчиками, которые переметнулись к царю Вавилона.

Толькі некаторых з бяднейшых людзей зямлі Набузардан, кіраўнік целаахоўнікаў, пакінуў як вінаградараў і земляробаў.

Но некоторых из бедного люда страны Невузарадан, начальник царской охраны, оставил, чтобы они трудились на виноградниках и полях.

І паламалі халдэі медныя слупы, якія былі ў святыні Госпада, і падножжы, і меднае мора, што было ў доме Госпада ў святыні, і ўсю медзь іх вывезлі ў Бабілон.

Халдеи разбили бронзовые колонны, передвижные подставки и бронзовое море, которые находились в доме Господа, и унесли всю бронзу в Вавилон.

І ўзялі яны таксама катлы, лапаткі, нажніцы, крапільніцы, лыжкі і ўвесь медны посуд, якім карысталіся пры служэнні,

Ещё они забрали горшки, лопатки, ножницы для фитилей, кропильные чаши, блюда и все бронзовые предметы, которые использовались в храмовом служении.

кіраўнік целаахоўнікаў забраў таксама курыльніцы, крапільніцы, катлы, падсвечнікі, чары і міскі, і што было з чыстага золата, і што было з чыстага срэбра.

Начальник царской охраны также забрал всё, сделанное из чистого золота и серебра: кубки, кадильницы, кропильные чаши, горшки, светильники, блюда и чаши для жертвенных возлияний.

І не можна было зважыць медзі з усіх тых рэчаў: з двух слупоў, аднаго мора, дванаццаці медных валоў: яны былі падножжам, якое зрабіў цар Саламон для святыні Госпада.

Бронзы от двух колонн, от моря с двенадцатью быками под ним и от передвижных подставок[194], сделанных царем Соломоном для дома Господа, оказалось больше, чем можно было взвесить.

Слупы мелі васемнаццаць локцяў вышыні кожны, і шнур на дванаццаць локцяў апаясваў іх, а таўшчыня іх — чатыры пальцы, а ў сярэдзіне былі пустыя.

Каждая колонна была 18 локтей в высоту и 12 локтей в обхвате[195]; стенки каждой были в 4 пальца толщиной, а внутри они были полыми.

На кожным была галавіца з медзі, а вышыня аднае галавіцы была пяць локцяў, і сеціва з яблыкамі граната было кругом галавіцы, ўсё з медзі. А другі слуп быў такі самы.

Бронзовая капитель колонны имела 5 локтей[196] в высоту и была украшена по кругу бронзовой сеткой и плодами гранатового дерева из бронзы. Такой же была и другая колонна с её гранатовыми яблоками.

І было разам дзевяноста шэсць яблыкаў граната размешчана ўздоўж, а ўсяго было вакол на сеціве сто яблыкаў граната.

По сторонам было девяносто шесть гранатовых яблок; всего гранатовых яблок, окружавших сетку, было сто.

Кіраўнік целаахоўнікаў узяў таксама Сараю, першасвятара, і Сафонію, другога святара, поруч трох прыдзвернікаў.

Начальник царской охраны взял в плен первосвященника Сераю, второго после него священника Софонию и трех привратников.

А з горада ўзяў ён аднаго еўнуха, які быў кіраўніком войска, і сем чалавек з ліку тых, якія бачылі аблічча цара, якіх знайшлі ў горадзе, і пісара кіраўніка войскаў, які запісваў у войска людзей зямлі, а таксама шэсцьдзесят чалавек з людзей зямлі, якіх знайшлі ў горадзе.

Из тех, кто ещё оставался в городе, он взял одного евнуха, который распоряжался воинами, и семерых царских советников. Ещё он взял писаря, главного в войске, который записывал в войско народ страны, и шестьдесят человек из его людей, которых нашли в городе.

І ўзяў іх Набузардан, кіраўнік целаахоўнікаў, і завёў іх да цара Бабілона ў Рэблу.

Невузарадан, начальник царской охраны, взял их всех и отвел к царю Вавилона в Ривлу.

І цар Бабілона забіў іх, і замардаваў іх у Рэблі, у зямлі Эмат. І быў выселены Юда з зямлі сваёй.

В Ривле, что в земле Хамата, царь Вавилона велел их казнить. Так Иудея была выселена из своей земли.

Вось той народ, які вывеў у няволю Набукаданосар: у сёмым годзе — тры тысячы дваццаць тры юдэі;

Вот количество людей, угнанных Навуходоносором в плен: в седьмом году его власти[197] — 3 023 иудея;

у васемнаццатым годзе Набукаданосара — восемсот трыццаць дзве душы з Ерузаліма.

в восемнадцатом году правления Навуходоносора[198] 832 человека были уведены из Иерусалима;

У дваццаць трэцім годзе Набукаданосара кіраўнік целаахоўнікаў Набузардан завёў у няволю семсот сорак пяць душ юдэяў. Усіх разам чатыры тысячы шэсцьсот.

в двадцать третьем году его правления[199] 745 иудеев было угнано в плен начальником царской охраны, Невузараданом. Всего 4 600 человек.

І сталася ў трыццаць сёмым годзе па высяленні ў няволю Ёахіна, цара Юдэйскага, у дванаццаты месяц, дваццаць пятага дня месяца, Эвілмэрадах, цар Бабілона, у год, у які пачаў цараваць, узняў галаву Ёахіну, цару Юдэйскаму, і вывеў яго з вязніцы.

В тридцать седьмом году пленения Иехонии, царя Иудеи, в том году, когда Эвил-Меродах стал царем Вавилона, он освободил Иехонию, царя Иудеи, из темницы на двадцать пятый день двенадцатого месяца[200].

І ён гаварыў з ім ласкава, і паставіў яго пасад па-над пасадамі цароў, якія былі з ім у Бабілоне.

Он говорил с ним дружелюбно и возвысил его над всеми царями, бывшими с ним в Вавилоне.

І памяняў Ёахін свае шаты вязнічныя, і еў заўсёды перад царом ува ўсе дні жыцця свайго.

Иехония сменил свои темничные одежды и остаток своих дней всегда ел за царским столом.

І ўтрыманне яго, утрыманне пастаяннае, было дадзена яму царом Бабілона трывала на кожны дзень, аж да дня смерці яго, ва ўсе дні жыцця яго.

Изо дня в день он получал от вавилонского царя постоянное содержание всю свою жизнь, до самого дня его смерти.

Примечания:

Новый русский перевод

4 [191] — 15 января 588 г. до н. э.

6 [192] — 18 июля 586 г. до н. э.

12 [193] — 17 августа 586 г. до н. э.

20 [194] — Или: быками, которые были подставками.

21 [195] — Около 8,1 м в высоту и 5,4 м в окружности.

22 [196] — Около 2,3 м.

28 [197] — В 597 г. до н. э.

29 [198] — В 586 г. до н. э.

30 [199] — В 581 г. до н. э.

31 [200] — 31 марта в 561 г. до н. э.

« 51 глава 1 глава »