Да Галатаў 2 глава

Ліст да Галатаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Cовременный перевод WBTC

 
 

Потым, праз чатырнаццаць гадоў, я зноў пайшоў з Барнабам у Ерузалім, забраўшы з сабою і Ціта.
 
Потом, четырнадцать лет спустя, я снова пошёл в Иерусалим, сопровождаемый Варнавой, и взял с собой также Тита.

Накіраваўся ж я згодна з аб’яўленнем; і прадставіў ім, асабліва найвыдатнейшым, Евангелле, якое абвяшчаў паганам, каб часам не надарма бег або бягу.
 
Я пошёл, ибо Бог открыл мне, что я должен идти. И я изложил им благую весть так, как я проповедую её среди язычников, но сделал это не всенародно, а только среди тех, кто уважаем, чтобы мой труд, прошлый и настоящий, не пропал зря.

Але і Ціт, што быў са мной, хоць быў грэк, не быў змушаны да абразання.
 
Даже Титу, бывшему со мной, хотя он и грек, не пришлось подвергнуться обрезанию.

А адносна фальшывых братоў, якія падступіліся, каб выпрабаваць свабоду нашу, якую маем у Ісусе Хрысце, каб адправіць нас зноў у няволю,
 
Мы должны были рассказать об этом, ибо некие лжесобратья тайно проникли к нам, чтобы подсматривать за нашей свободой, которую мы имеем во Христе Иисусе, с тем, чтобы поработить нас.

ім мы не саступілі і не паддаліся ні на хвіліну, каб праўда Евангелля захавалася ў вас.
 
Но мы не поддались им, чтобы истина, воплощённая в благовестии, оставалась с вами.

Адносна ж да тых, што выдаюць сябе за некага, якімі б яны ні былі калісьці, для мяне ўсё роўна: Бог не ўзіраецца на важнасць асобы. А тыя, што лічацца за кагосьці, мне не пярэчылі.
 
Я ничего не получил от тех, о ком шла слава, что они — важные люди. (Кто бы ни были они — мне безразлично. Все люди равны перед Богом.) Во всяком случае, от тех, кто пользовался уважением, я ничего не почерпнул.

Нават наадварот, калі ўбачылі, што мне даручана абвяшчаць Евангелле неабрэзаным, як Пётры абрэзаным, —
 
Наоборот, обо мне говорят, что мне было доверено нести благовествование язычникам, так же как Петру было доверено проповедовать благую весть иудеям.

бо Той, Які дзейнічаў праз Пётру ў Апостальстве між абрэзанымі, дзейнічаў і праз мяне між паганамі, —
 
Ибо Тот, Кто сделал Петра Апостолом иудеев, сделал меня Апостолом язычников.

і калі пазналі, што і мне дадзена гэтая ласка, дык Якуб, Кіфа і Ян, якіх лічылі стаўпамі, падалі мне і Барнабе руку лучнасці, каб мы ішлі да паганаў, а яны да абрэзаных,
 
Итак, признав благодать, оказанную мне Богом, Иаков, Пётр и Иоанн, которые пользовались признанием как пастыри церкви, пожали мне и Варнаве руки в знак товарищества и согласились, что мы должны отправиться проповедовать язычникам, а они иудеям.

каб толькі помнілі мы пра бедных, аб чым я і сам рупіўся раней, каб рабіць гэта.
 
Они просили только, чтобы мы не забывали нищих; я тоже горел желанием исполнять это.

Калі ж пасля таго Пётра прыбыў у Антыёхію, я выступіў супраць яго, бо ён заслужыў дакор.
 
Однако когда Пётр пришёл в Антиохию, я открыто выступил против него, ибо он был неправ.

Перш чым прыбылі некаторыя ад Якуба, ён еў разам з паганамі, калі ж тыя надышлі, стаў пазбягаць і аддзяляцца, баючыся тых, што былі абрэзанымі.
 
Ибо ещё до того как прибыло несколько посланцев Иакова, он ел вместе с язычниками, когда же они прибыли, отошёл от язычников и отделился от них, так как боялся тех, кто принадлежал к обрезанным, которые считали, что язычники должны подвергнуться обрезанию.

За гэтай яго крывадушнасцю пайшлі і другія юдэі, так што і Барнаба быў уцягнуты імі ў гэтую крывадушнасць.
 
Остальные иудеи присоединились к нему в этом лицемерии до такой степени, что даже Варнаву их лицемерие ввело в заблуждение.

Калі ж я ўбачыў, што яны не ходзяць проста, не паводле праўды Евангелля, сказаў аб гэтым Пётры ў прысутнасці ўсіх: «Калі ты, будучы юдэем, жывеш па-паганску, а не па-юдэйску, чаму змушаеш паганаў жыць па-юдэйску?»
 
Когда я увидел, что они не ведут себя, как должно, в соответствии с евангельской истиной, то сказал Петру перед всеми: "Если ты, иудей, живёшь, как язычник, а не как иудей, то как же ты можешь принуждать язычников следовать обычаям иудеев?"

Мы па прыродзе юдэі, а не з паганаў грэшнікі,
 
Мы — иудеи по рождению и не принадлежим к "грешникам-язычникам",

ведаючы ж, што чалавек апраўдваецца не праз выкананне закону, а праз веру ў Ісуса Хрыста, і мы паверылі ў Ісуса Хрыста, каб апраўдацца верай у Хрыста, а не выкананнем закону, бо выкананнем закону не апраўдаецца ніводнае цела.
 
но, тем не менее, нам известно, что никто не будет оправдан перед Богом лишь потому, что соблюдает закон, а только, если уверует в Иисуса Христа, и потому мы доверились Иисусу Христу, с тем чтобы мы были оправданы перед Богом за веру в Христа, а не за соблюдение закона.

Калі ж мы, шукаючы апраўдання ў Хрысце, аказаліся самі грэшнымі, ці ж Хрыстос — паслугач граху? Аніколі.
 
Но если от того, что мы стремимся оправдаться во Христе, мы будем объявлены грешниками, то разве это означает, что Христос способствует распространению греха?

Бо калі я адбудоўваю зноў тое, што раней зруйнаваў, то сябе раблю злачынцам.
 
Конечно, нет! Ибо, если я снова начну проповедовать то, от чего отрёкся, то стану нарушителем закона.

Я, вось, праз закон памёр для закону, каб жыць для Бога. Я ўкрыжаваны з Хрыстом:
 
Ибо с помощью закона я "умер" для закона, чтобы жить для Бога. Я распят вместе с Христом,

дык жыву ўжо не я, але жыве ўва мне Хрыстос. Хоць цяпер жыву ў целе, жыву ў веры ў Сына Божага, Які ўзлюбіў мяне і аддаў Самога Сябе за мяне.
 
так что сам я больше не живу, но Христос живёт во мне. Жизнью, что я живу сейчас во плоти, я обязан вере в Сына Божьего, Который возлюбил меня и предложил Себя в жертву вместо меня.

Не адкідаю ласкі Божай. Калі б праз закон справядлівасць, дык Хрыстос памёр дарма.
 
Я не отрекаюсь от дара Божьего, ибо, если благочестие достигается через закон, то Христос умер напрасно!



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.