Jakobus 1 глава

Jakobus
Elberfelder Bibel 2006 → Пераклад П. Татарыновіча

Jakobusⓐ, Knecht[1] Gottes und des Herrn Jesus Christusⓑ, den zwölf Stämmen, die in der Zerstreuungⓒ sind, ‹seinen› Gruß!

Якуб слуга Бога і Ўсеспадара нашага Езуса Хрыстуса дванаццаці пакаленням, што знайходзяцца ў расцярушэнні, прывет.

Haltet es für lauter Freude, meine Brüder, wenn ihr in mancherlei Versuchungen[2] geratetⓓ,

Лічэце сабе за вялікую радасьць, браты мае, калі рожныя спакусы вас агорнуць,

indem ihr erkennt, dass die Bewährung[3] eures Glaubensⓔ Ausharren bewirkt.

ведаючы, што дазнанне веры вашай творыць вытрываласьць;

Das Ausharren aber soll ein vollkommenes Werkⓕ haben, damit ihr vollkommen und vollendet seidⓖ und in nichts Mangel habt.

а вытрываласьць гэта дзеля дасканалячае, каб вы былі поўнадасканальнымі без ніякіх недахопаў.

Wenn aber jemand von euch Weisheit mangelt, so bitte er Gott, der allen willig gibt und keine Vorwürfe macht[4], und sie wird ihm gegeben werdenⓗ.

І калі хто з вас патрабуе мудрасьці няхай просіць у Бога, шчодра даючага без дакораў, і дасцца яму.

Er bitte aber im Glauben, ohne irgend zu zweifelnⓘ; denn der Zweifler gleicht einer Meereswoge, die vom Wind bewegt und hin und her getrieben wirdⓙ.

Але хай просіць зь вераю бязь ценю сумніву; хто бо сумняваецца, падобны марской хвалі, ветрам падыманай ды ганянай.

Denn jener Mensch denke nicht, dass er etwas von dem Herrn empfangen werde,

Гэткі чалавек хай не спадзяецца атрымаць што ад Бога.

‹ist er doch› ein wankelmütiger[5] Mann, unbeständig in allen seinen Wegen.

Двудушны муж хісткі ёсьць на ўсіх шляхох сваіх.

Der niedrige Bruder aber rühme sich seiner[6] Hoheitⓚ,

Хай ганарыцца брат пакорны высокасьцю сваёю;

der reiche aber seiner Niedrigkeitⓛ; denn wie des Grases Blume wird er vergehenⓜ.

а багаты — сваёю нізкасьцю, праміне бо як той квет на траве:

Denn die Sonne ist aufgegangen mit ihrer[7] Glut und hat das Gras verdorren lassen, und seine Blume ist abgefallenⓝ, und die Zierde seines Ansehens ist verdorben[8]ⓞ; so wird auch der Reiche in seinen Wegen dahinschwinden.

узыйдзе сонца, настане сьпека, высушыць траву і квет ападае, краса выгляду ягонага нікне; так вяне і багаты на сваіх шляхох.

Glückselig der Mann, der die Versuchung erduldetⓟ! Denn nachdem er bewährt ist, wird er den Siegeskranz des Lebensⓠ empfangen, den der Herr denen verheißen hat, die ihn lieben.

Шчасьлівы муж, які вытрымоўвае спакусу, бо-ж калі быў выпрабаваны, атрымае вянец жыцьця, які абяцаў Бог Любячым Яго.

Niemand sage, wenn er versucht wird: Ich werde von Gott versucht. Denn Gott kann nicht versucht werden vom Bösen, er selbst aber versucht niemand.

Ніхто ў спакусе хай не кажа: Бог мяне спакушае; Бог бо не спакушаецца злом і Сам нікога ня кусіць.

Ein jeder aber wird versucht, wenn er von seiner eigenen Begierde fortgezogen und gelockt wirdⓡ.

Але кажны спакушаецца поцягам і прывабай свае похаці.

Danach, wenn die Begierde empfangen hat, bringt sie Sünde hervorⓢ; die Sünde aber, wenn sie vollendet ist, gebiert den Todⓣ.

Похаць-жа, зачаўшы, родзіць грэх; а грэх дакананы родзіць сьмерць.

Irret euch nichtⓤ, meine geliebten Brüder!

Дык не манеце сабе, браты найдаражэйшыя:

Jede gute Gabeⓥ und jedes vollkommene Geschenk kommt von oben herab, von dem Vater der Lichter, bei dem keine Veränderung ist noch eines Wechsels Schatten[9]ⓦ.

ўсякае найлепшае дарэнне і ўсякі дасканальны дар згары ёсьць, зыйходзіць ад Айца сьвятла, ў якога няма зьменнасьці ані ценю перамены;

Nach seinem Willenⓧ hat er uns durch das Wort der Wahrheitⓨ geborenⓩ, damit wir eine Art Erstlingsfruchtⓐ seiner Geschöpfe seien.

з уласнае бо волі радзіў нас словам праўды, каб мы былі нейкім начаткам яго стварэння.

Ihr wisst ‹doch›[10], meine geliebten Brüder: Jeder Mensch sei schnell zum Hören, langsam zum Redenⓑ, langsam zum Zorn!

Вы гэта ведаеце, браты мае мілыя. Хай, восьжа, кажны чалавек хуткі будзе да слухання, а спавольны да гутаркі й спавольны да гневу.

Denn eines Mannes Zorn wirkt nicht Gottes Gerechtigkeitⓒ.

Гнеў бо да справядлівасці Божай ня спрычыняецца.

Deshalb legt abⓓ alle Unsauberkeit und das Übermaß der Schlechtigkeitⓔ, und nehmt das eingepflanzte Wort mit Sanftmut auf, das eure Seelen zu retten vermagⓕ!

Таму, адкінуўшы ўсялякую нечысьць ды лішнюю злосьць, з лагоднасьцю прыймайце ўсеванае слова, могучае збавіць вашыя душы.

Seid aber Täter des Wortes und nicht allein Hörer, die sich selbst betrügenⓖ!

Будзьце выканальнікамі слова, а не слухачамі толькі, ашукваючымі сябе.

Denn wenn jemand ein Hörer des Wortes ist und nicht ein Täter, der gleicht einem Mannⓗ, der sein natürliches Gesicht in einem Spiegel betrachtet.

Бо калі хто слухае слова ды ня выконвае, той падобны да чалавека, што прызіраецца ў люстры прыроднаму абліччу:

Denn er hat sich selbst betrachtet und ist weggegangen, und er hat sogleich vergessen, wie er beschaffen war.

ён азірнуў сябе і адыйшоў ды зараз забыўся, якім быў.

Wer aber in das vollkommene Gesetz der Freiheitⓘ hineingeschaut hat und dabei geblieben ist[11], indem er nicht ein vergesslicher Hörer, sondern ein Täter des Werkes ist[12], der wird in seinem Tun glückselig seinⓙ.

А хтоб пранік дасканалы закон вольнасьці ды вытрываў быў ім, ня слухачом забудчывым стаўшыся, але выканальнікам дзела, той шчасьлівы будзе ў чыне сваім.

Wenn jemand meint, er diene Gott[13], und zügelt nicht seine Zungeⓚ, sondern betrügt sein Herz, dessen Gottesdienst[14] ist vergeblich.

Каліж хто думае, што ён пабожны, ня сутрымоўваючы языка свайго, але абласучваючы сэрца сваё, таго пабожнасьць пустая.

Ein reiner und unbefleckter Gottesdienst vor Gott und dem Vater ist dieser: Waisen und Witwen in ihrer Bedrängnis zu besuchenⓛ, sich selbst von der Welt unbeflecktⓜ zu erhalten[15].

Чыстай і беззаганнай перад Богам і Айцом ёсьць тая пабожнасьць: каб вясьці догляд сірат і ўдоваў, а сябе ўсьцярэгчы неапаганеным ад гэтага сьвету.

Примечания:

Elberfelder Bibel 2006

¹ ⓐ – Apg 12,17; Jud 1

¹ [1] – w. Sklave

¹ ⓑ – Röm 1,1

¹ ⓒ – Joh 7,35; 1Petr 1,1

² [2] – o. Prüfungen

² ⓓ – Röm 5,3; Hebr 10,34

³ [3] – o. Erprobung; w. Prüfungsmittel

³ ⓔ – 1Petr 1,7

⁴ ⓕ – Kap. 5,11; Kol 1,11

⁴ ⓖ – Mt 5,48; Kol 4,12

⁵ [4] – o. nicht schilt

⁵ ⓗ – Spr 2,6; Mt 7,7.8; 1Jo 5,14

⁶ ⓘ – 1Tim 2,8

⁶ ⓙ – Mt 14,31

⁸ [5] – o. doppelherziger; w. von geteilter Seele

⁹ [6] – w. rühme sich in seiner

⁹ ⓚ – Kap. 2,5

¹⁰ ⓛ – Jer 9,22; 1Tim 6,17

¹⁰ ⓜ – Hi 14,2; Ps 90,5

¹¹ [7] – w. der

¹¹ ⓝ – 1Petr 1,24

¹¹ [8] – o. vernichtet

¹¹ ⓞ – Jes 40,6.7

¹² ⓟ – Kap. 5,11

¹² ⓠ – 2Tim 4,8; Offb 2,10

¹⁴ ⓡ – Mt 15,19

¹⁵ ⓢ – 1Mo 3,6; Jos 7,21

¹⁵ ⓣ – Röm 5,12

¹⁶ ⓤ – 1Kor 6,9

¹⁷ ⓥ – Mt 7,11

¹⁷ [9] – d. h. Schatten, der durch den Wechsel der Lichtverhältnisse entsteht

¹⁷ ⓦ – Mal 3,6; 1Jo 1,5

¹⁸ ⓧ – Joh 1,13; Eph 1,5

¹⁸ ⓨ – Joh 17,17; Eph 1,13

¹⁸ ⓩ – 1Petr 1,23

¹⁸ ⓐ – Offb 14,4

¹⁹ [10] – o. Wisset

¹⁹ ⓑ – Spr 10,19

²¹ ⓓ – Kol 3,8

²¹ ⓔ – 1Petr 2,1

²¹ ⓕ – 2Tim 3,15

²² ⓖ – Mt 7,21.26; Röm 2,13

²³ ⓗ – Lk 6,49

²⁵ ⓘ – Kap. 2,12; Joh 8,32.36

²⁵ [11] – o. hineinschaut . . . bleibt

²⁵ [12] – o. wird

²⁵ ⓙ – Ps 19,12; Joh 13,17

²⁶ [13] – o. er sei gottesfürchtig; o. er sei religiös

²⁶ ⓚ – Kap. 3,8; Ps 34,14

²⁶ [14] – o. Gottesverehrung; o. Religion; so auch V. 27

²⁷ ⓛ – Hi 29,12

²⁷ ⓜ – 2Petr 2,20

²⁷ [15] – o. zu bewahren

Пераклад П. Татарыновіча

2 Спакусы — розныя праціўнасці жыцця. Хрысціянін хоча дасканальна з’адзініцца з Хрыстусам праз цярплівасць у злыбядах, таму ён так цэніць нагоды да цярпення.

5 Патрэбная мудрасць — прызнанне свайго празначэння, сэнсу і правільнага шляху жыццёвага. І хто моліць яе шчырым сэрцам і верай няхіслівай, Бог з прыхільнасцю дасьць яе.

9 Пакорны — паніжаны убогасцю, упаследжаннем свайго стану, гэткі бо хутчэй можа спадзявацца ад Бога спачуцьця і вывышэння, калі не праклінаціме свае долі; а багаты хай і пры сваіх дастатках жыццёвых стараецца быць пакорным, няма бо чаго вывышацца маемасцю надта знікомаю. Кажнаму сваё выпрабаванне й адказнасьць.

13 Спакушаць абазначае у св. Пісанні або падбухторваць да благога, і гэтак Бог нікога не спакушае, або гартаваць у цноце, на гэта Бог насылаў напркл. выпрабаванне на Адрагама (Жыд. 11:17). Так і кажнаму чалавеку Бог дае вольны выбар між дабром і злом, быць паслухмяным Сабе, або — не, але нікога не спакушае, робячы зло прывабным, бож Ён Сам, Дабро несканчальнае, ёсць найвышэйшай прывабай, таму нікім ня можа спакушацца; над Ім бо зло ня мае сілы. Спакушае чалавека похаць, яна, моў распусніца, блазніць яго, каб прыжыць з ім грэх, які сваім чарадом родзіць моральную смерць.

17 Дар вышэйшы, уздым волі да нейкага чыну нап., паходзячы ад Бога, які можна назваць дарам Божым, пазнаецца па сваёй грунтоўнай сталасці; а плыткахіслівыя парывы, выбухаючыя й знікаючыя, бы дым — гэта самаабман.

18 Адкуплены чалавек родзіцца, згодна з вечнаю Прамудрасцю, Словам Праўды, каб стацца зачаткам, пяршынёю, новага жыцця.

19 Чалавек не павінен быць скоры да гневу, ён бо чалавечы, а Бог пасвойму мерае.

25 Закон Хрыстуса (Эванэлія), гэта закон свабоды, бо даны дзецям Божым, выконваючым яго з любасці, а не нявольнікам спаўняўшым яго толькі з боязі кары.

26 Існа пабожны кілзае свой язык, ня крыве душою, каб выкруціцца перад сваім сумленнем, сее любасць, высцярагаючыся усякай гідоты.

« 28 глава 2 глава »