К Евреям 7 глава

Послание Евреям
Новый русский перевод → Пераклад Сабілы і Малахава

 
 

Этот Мелхиседек был царем Салима и священником Всевышнего Бога. Он встретил Авраама, возвращавшегося со сражения после победы над царями, и благословил его.
 
Бо Мельхісэдэк, валадар Саліму, сьвятар Бога Найвышэйшага, які сустрэў Абрагама, што вяртаўся пасьля зьнішчэньня каралёў, і багаславіў яго (Абрагама),

Авраам отдал ему десятую часть всего, что у него было. Само его имя Мелхиседек означает «царь праведности», а его титул «царь Салима» означает «царь, несущий мир».
 
якому Абрагам нават дзесяціну аддзяліў ад усяго, — па першае, паводля тлумачэньня — «валадар праведнасьці», затым і «валадар Саліму», гэта значыць «валадар міру»,

Нигде не написано ни о его отце, ни о матери, ни о других его предках, ни о начале, ни о конце его жизни, но он, уподобленный Сыну Божьему, остается священником вовеки[49].
 
бяз бацькі, бяз маткі, бяз радаводу, які ня мае ні пачатку дзён, ні канца жыцьця, прыпадобнены да Сына Бога застаецца сьвятаром назаўсёды.

Смотрите, насколько он был велик! Даже наш праотец Авраам дал ему десятую часть захваченного на войне.
 
Бачыце, які вялікі той, якому нават патрыярх Абрагам даў дзесяціну з найлепшых здабычаў.

В Законе имеется повеление, согласно которому члены рода Левия[50], ставшие священниками, собирают с народа, то есть со своих братьев, десятую часть их дохода, хотя и они потомки Авраама[51].
 
І з сыноў Левія, якія атрымоўваюць сьвятарства, маюць прыказаньне: браць дзесяціну ад народу паводля Закону, гэта значыць з братоў сваіх, хаця тыя і паходзяць ад паясьніцы Абрагама.

Но Мелхиседек, будучи священником не из рода Левия, принял десятую часть добычи Авраама и благословил его, того, кто уже имел обещания Божьи.
 
А ён, які ня паходзіць ад іх, атрымаў дзесяціну ад Абрагама і таго, хто мае абяцаньні, багаславіў.

Благословляет всегда тот, кто стоит выше благословляемого (это правило не имеет исключений).
 
Бяз усялякай супярэчнасьці, меншы багаслаўляецца большым.

Десятую часть доходов принимают обычно смертные люди, но о Мелхиседеке засвидетельствовано, что он жив.
 
І тут дзесяціны бяруць людзі сьмяротныя, там жа (ёсьць той), пра якога засьведчана, што ён жыве.

В каком-то смысле и сам Левий, получающий десятины, через Авраама дал десятую часть доходов Мелхиседеку,
 
І, так сказаць, што праз Абрагама і Левій, які прынімае дзесяціны, даў дзесяціну:

потому что, когда Мелхиседек встретил Авраама, Левий, ещё не рожденный, был в теле[52] Авраама.
 
бо ён быў яшчэ ў бацькавых сьцёгнах, калі сустрэўся зь ім Мельхісэдэк.

Если бы совершенство достигалось через священство левитов (а оно было неотъемлемой частью Закона, который был дан народу), то разве была бы нужда в другом священнике — по чину Мелхиседека, а не по чину Аарона?
 
Калі б дасканаласьць была дасягальнай праз лявіцкае сьвятарства, — бо Закон прыняты народам пры ім, — дык якая б яшчэ была няабходнасьць паўставаць другому сьвятару паводля чыну Мельхісэдэка, а ня паводля чыну Агарона называцца?

Когда же происходит перемена священства, одновременно должна произойти и перемена Закона.
 
Бо зь пераменай сьвятарства ўзьнікае няабходнасьць і перамены Закону.

Тот же, о Ком мы сейчас говорим, принадлежал к роду, из которого никто и никогда не служил у жертвенника.
 
Бо Той, пра Якога гэта гаворыцца, Ён належаў да другога калена, зь якога ніхто ня прыступаў да ахвярніку.

Ведь известно, что наш Господь был из рода Иуды, а Моисей не сказал ничего о священниках из этого рода.
 
Бо вядома, што Госпад наш паўстаў із калена Юды, адносна якога Масей нічога ня сказаў наконт сьвятарства.

Нам становится ещё яснее, что Закон изменился, когда появляется другой священник — по подобию Мелхиседека.
 
І гэта яшчэ больш вачавідным становіцца тады, калі паводля падабенства Мельхісэдэку паўстае іншы Сьвятар,

Он стал священником не по Закону, который требовал принадлежности к определенному роду, а по силе, которая заложена в вечной жизни.
 
Які паўстае ня паводля Закону прыказаньня цялеснага, але паводля сілы жыцьця вечнага.

Ведь Писание свидетельствует: «Ты — священник навеки по чину Мелхиседека».[53]
 
Таму што (Бог) сьведчыць: «Ты Сьвятар на векі вякоў паводля чыну Мельхісэдэка».

Итак, прежнее повеление отменено, потому что оно оказалось слабым и бесполезным
 
Адмена ж папярэдняга Закону адбываецца па прычыне ягонай немачы і бяскарыснасьці

(Закон вообще ничего не сделал совершенным), и дается надежда на нечто лучшее, благодаря которой мы приближаемся к Богу.
 
бо гэны (папярэдні) Закон нічога ня давёў да дасканаласьці, але ўводзіцца лепшая надзея, празь якую мы набліжаемся да Бога.

Примечательно, что это подтверждено клятвой Бога. Другие священники получали свое служение без всякой клятвы,
 
І як ўсё (было) ня бяз прысягі, —

но Христос стал священником по клятве Того, Кто сказал Ему: «Поклялся Господь и не откажется: Ты — священник навеки».[54]
 
бо тыя станавіліся сьвятарамі бяз прысягі, а Гэты (стаўся Сьвятаром) з прысягай Таго, Хто гаварыў да Яго: «Госпад пакляўся і ня раскаецца: Ты — Сьвятар на векі вякоў паводля чыну Мельхісэдэка», —

Таким образом, Иисус стал поручителем гораздо лучшего завета.
 
дык наколькі большага Запавету стаўся зару́чнікам Ісус.

Тех священников было много, потому что смерть не давала им продолжать их служение,
 
І тых сьвятароў было многа, таму што сьмерць перарывала кожнаму зь іх жыцьцё.

а Иисус жив вечно, и Его священство тоже вечно.
 
А Гэты праз тое, што трывае ў вяках вякоў, мае Сьвятарства бясконцае,

Поэтому Он в силах полностью спасать тех,[55] кто благодаря Ему приходит к Богу. Он всегда жив и всегда ходатайствует за них.
 
таму і ратаваць можа на векі вякоў тых, што прыходзяць празь Яго да Бога, бу́дучы вечна жывым, каб заступацца за іх.

Именно такой первосвященник и был нам необходим: святой, непорочный, неоскверненный, отделенный от грешников и находящийся превыше небес.
 
Бо (вось) гэткага Архірэя і належала нам мець: сьвятога, вольнага ад зла, бяззаганнага, аддзеленага ад грэшнікаў, Які стаўся ўзвышаным панад нябёсамі,

Ему нет необходимости приносить жертвы каждый день, как это делают другие первосвященники, принося вначале жертвы за свои грехи, а потом за грехи народа. Он сделал это за всех раз и навсегда, когда отдал в жертву Самого Себя.
 
Які ня мае патрэбы як гэныя архірэі, кожны дзень прыносіць ахвяры сьпярша за свае грахі, а потым за грахі народу; а Ён (усё) гэта зрабіў, раз і назаўсёды ахвяраваўшы Сябе.

По Закону первосвященниками назначаются обыкновенные слабые люди, а согласно клятве, данной уже после Закона, был назначен Сын, полностью и навеки приготовленный к этому.
 
Бо Закон стаўляе архірэямі людзей, якія маюць немачы; слова ж прысягі, што пасьля Закону, паставіла Сына, Які ёсьць дасканалы ў вяках вякоў.

Примечания:

 
Новый русский перевод
1 [49] — См. Быт 14:17-20.
5 [50]Левий. Родоначальник священнического рода левитов, был одним из двенадцати сыновей Иакова, внука Авраама.
5 [51] — См. Чис 18:21, 26.
10 [52] — Букв.: в чреслах, т. е. бедра, поясница, низ живота.
17 [53]Пс 109:4.
21 [54]Пс 109:4.
25 [55] — Или: навсегда спасти тех.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.