1 А таго, хто слабы ў веры, прымайце без спрэчак пра ягопогляды.
2 Адзін верыць, што можна есці ўсё, а слабы есць гародніну.
3 Той, хто есць, няхай не пагарджае тым, хто не есць; а хто не есць, няхай не асуджае таго, хто есць, таму што Бог прыняў яго.
4 Хто ты, што асуджаеш чужога слугу? Перад сваім гаспадаром стаіць ён альбо падае; і будзе пастаўлены, бо ў сіле Бог паставіць яго.
5 Адзін вылучае дзень перад днём, другі ж вылучае кожны дзень. Кожны няхай будзе цалкам упэўнены ва ўласным розуме.
6 Хто шануе пэўны дзень — для Госпада шануе, [а хто не шануе дня — для Госпада не шануе]; і той, хто есць, — для Госпада есць, бо дзякуе Богу; і той, хто не есць, — для Госпада не есць і дзякуе Богу.
7 Бо ніхто з нас не жыве дзеля сябе і ніхто не памірае дзеля сябе.
8 Бо ці жывём мы — для Госпада жывём, ці паміраем — для Госпада паміраем. Таму, ці жывём, ці паміраем, мы Гасподнія.
9 Бо дзеля гэтага Хрыстос памёр і ажыў, каб быць Госпадам і мёртвых, і жывых.
10 А ты — чаму асуджаеш свайго брата? Альбо і ты — чаму пагарджаеш сваім братам? Бо мы ўсе станем перад Судом Божым,
11 бо напісана: «Жыву Я, — кажа Госпад. — Перада Мною схіліцца кожнае калена і кожны язык вызнае Бога».
12 [Дык] тады кожны з нас дасць справаздачу пра сябе Богу.
13 Дык не будзем больш асуджаць адзін аднаго, а лепш разважце пра тое, як не ставіць брату спатыкнення ці спакусы.
14 Я ведаю і ўпэўнены ў Госпадзе Ісусе, што няма нічога самога праз сябе нячыстага, хіба толькі для таго, хто лічыць што-небудзь нячыстым; для таго яно нячыстае.
15 Бо калі з-за яды засмучаецца твой брат, то ты не паводле любові ходзіш. Не губі сваёю ежаю таго, за каго памёр Хрыстос.
16 [Дык] няхай ваша добрае не зневажаецца.
17 Бо Царства Божае — не яда і пітво, а праведнасць, мір і радасць у Святым Духу.
18 Бо той, хто гэтым служыць Хрысту, даспадобы Богу і ўхваляецца людзьмі.
19 Дык будзем тады імкнуцца да таго, што служыць міру і ўзаемнаму ўзрастанню.
20 Не руйнуй працы Божай дзеля яды. Чыстае ўсё, але дрэнна для чалавека — есці, робячы спатыкненне другім.
21 Добра не есці мяса і не піць віна, і не рабіць нічога такога, ад чаго твой брат спатыкаецца, [ці спакушаецца, ці знемагае].
22 Вера, якую ты маеш, май для сябе перад Богам. Шчаслівы той, хто не асуджае сябе ў тым, што лічыць добрым;
23 а хто сумняваецца, калі есць, асуджаны, боесць не з веры; а ўсё, што не з веры, — грэх.
24 [А Таму, Хто можа ўмацаваць вас згодна з маім дабравесцем і пропаведдзю Ісуса Хрыста, згодна з адкрыццём таямніцы, пра якую ад вечных часоў замоўчвалася,
25 але якая цяпер адкрыта і праз Пісанні Прароцкія, паводле загаду вечнага Бога, абвешчана ўсім народам дзеля паслушэнства веры,
26 Адзінаму Мудраму Богу, праз Ісуса Хрыста, — Яму слава навекі, амін.]
Зноскі:
24−26 У папяровай версіі і тут Клышка дадае 3 апошніх верша ў дужках (24-26), але ў Сінадальным перакладе яны ідуць у 16 раздзеле, вершы 25-27. Паводле грэцкага тэксту яны і павінны быць тут.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Ліст да Рымлянаў, 14 раздзел. Пераклад Анатоля Клышкi.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу праваўладальніка.
© 2014