1 τον δε αϲθενουντα τη πιϲτει προϲλαμβανεϲθαι μη ειϲ διακριϲειϲ διαλογιϲμων
2 οϲ μεν πιϲτευει φαγειν παντα ο δε αϲθενων λαχανα εϲθιει
3 ο εϲθιων τον μη εϲθιοντα μη κρινετω ο δε μη εϲθιω̅ τον εϲθιοντα μη κρινετω ο θ̅ϲ̅ γαρ αυτον προϲελαβετο
4 ϲυ τιϲ ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κ̅ω̅ ϲτηκει η πιπτει ϲταθηϲεται δε δυνατει γαρ ο κ̅ϲ̅ ϲτηϲαι αυτο̅
5 οϲ μεν γαρ κρινει ημεραν παρ ημεραν οϲ δε κρινει παϲαν ημεραν εκαϲτοϲ τω ιδιω νοι πληροφορειϲθω
6 ο φρονων την ημεραν κ̅ω̅ φρονει και ο εϲθιων κ̅ω̅ εϲθιει ευχαριϲτει γαρ τω κ̅ω̅ και ο μη εϲθιων κ̅ω̅ ουκ εϲθιει και ευχαριϲτει τω θ̅ω̅
7 ουδειϲ γαρ ημων εαυτω ζη και ουδειϲ εαυτω αποθνηϲκει
8 εαν τε γαρ ζωμεν τω κ̅ω̅ ζωμεν εα̅ τε αποθνηϲκομεν τω κ̅ω̅ αποθνηϲκομεν εαν τε ουν ζωμεν εαν τε αποθνηϲκομεν του κ̅υ̅ εϲμεν
9 ειϲ τουτο γαρ χ̅ϲ̅ απεθανεν και εζηϲεν ινα και νεκρων και ζωντων κυριευϲη
10 ϲυ δε τι κρινειϲ τον αδελφον ϲου η και ϲυ τι εξουθενειϲ τον αδελφον ϲου παντεϲ γαρ παραϲτηϲομεθα τω βηματι του θ̅υ̅
11 γεγραπται γαρ ζω εγω λεγει κ̅ϲ̅ οτι εμοι καμψει παν γονυ και παϲα γλωϲϲα εξομολογηϲεται τω θ̅ω̅
12 αρα ουν εκαϲτοϲ ημων περι εαυτου λογον δωϲει τω θ̅ω̅
13 μηκετι ουν αλληλουϲ κρινωμεν αλλα τουτο κρινατε μαλλον το μη τιθεναι προϲκομμα τω αδελφω η ϲκανδαλον
14 οιδα και πεπειϲμαι εν κ̅ω̅ ι̅υ̅ οτι ουδεν κοινον δι αυτου ει μη τω λογιζομενω τι κοινον ειναι εκεινω κοινον
15 ει γαρ δια βρωμα ο αδελφοϲ ϲου λυπειτε ουκετι κατα αγαπη̅ περιπατειϲ μη τω βρωματι ϲου εκεινον απολλυε υπερ ου χ̅ϲ̅ απεθανεν
16 μη βλαϲφημειϲθω ουν υμω̅ το αγαθον
17 ου γαρ εϲτιν η βαϲιλεια του θ̅υ̅ βρωϲειϲ και ποϲειϲ αλλα δικαιοϲυνη και ειρηνη και χαρα εν π̅ν̅ι̅ αγιω
18 ο γαρ εν τουτω δουλευω̅ χ̅ω̅ ευαρεϲτοϲ τω θ̅ω̅ και δοκιμοϲ τοιϲ α̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅
19 αρα ουν τα τηϲ ειρηνηϲ διωκομεν και τα τηϲ οικοδομηϲ τηϲ ειϲ αλληλουϲ
20 μη ενεκεν βρωματοϲ καταλυε το εργον του θ̅υ̅ παντα μεν καθαρα αλλα κακο̅ τω α̅ν̅ω̅ τω δια προϲκομματοϲ εϲθιοντι
21 καλον το μη φαγειν κρεα μηδε πιειν οινον μηδε εν ω ο αδελφοϲ ϲου προϲκοπτει
22 ϲυ πιϲτιν ην εχειϲ κατα ϲεαυτον εχε ενωπιον του θ̅υ̅ μακαριοϲ ο μη κρινων εαυτον εν ω δοκιμαζει
23 ο δε διακρινομενοϲ εαν φαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιϲτεωϲ παν δε ο ουκ εκ πιϲτεωϲ αμαρτια εϲτι̅ τω δε δυναμενω υμαϲ ϲτηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και το κηρυγμα ι̅υ̅ χ̅υ̅ κατα αποκαλυψιν μυϲτηριου χρονοιϲ αιωνιοιϲ ϲεϲιγημενου φανερωθεντοϲ δε νυν δια τε γραφων προφητικων κατ επιταγην του αιωνιου θ̅υ̅ ειϲ υπακοην πιϲτεωϲ ειϲ παντα τα εθνη γνωριϲθεντοϲ μονω ϲοφω θ̅ω̅ δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ ω η δοξα ειϲ τουϲ αιωναϲ αμην
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 14 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.