1 αδελφοι η μεν ευδοκια τηϲ εμηϲ καρδιαϲ και η δεηϲειϲ προϲ τον θ̅ν̅ υπερ αυτων ειϲ ϲωτηριαν
2 μαρτυρω γαρ αυτοιϲ οτι ζηλον θ̅υ̅ εχουϲιν αλλ ου κατ επιγνωϲιν
3 αγνοουντεϲ δε την του θ̅υ̅ δικαιοϲυνην και την ιδιαν ζητου̅τεϲ ϲτηϲαι τη δικαιοϲυνη του θ̅υ̅ ουχ υπεταγηϲαν
4 τελοϲ γαρ νομου χ̅ϲ̅ ειϲ δικαιοϲυνην παντι τω πιϲτευοντι
5 μωϲηϲ γαρ γραφει οτι την δικαιοϲυνην την εκ πιϲτεωϲ ο ποιηϲαϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ ζηϲεται εν αυτη
6 η δε εκ πιϲτεωϲ δικαιοϲυνη ουτωϲ λεγει μη ειπηϲ εν τη καρδια ϲου τιϲ αναβηϲεται ειϲ τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅ τουτ εϲτιν χ̅ν̅ καταγαγειν
7 η τιϲ καταβηϲεται ειϲ την αβυϲϲον τουτ εϲτιν χ̅ν̅ εκ νεκρων αναγαγειν
8 αλλα τι λεγει εγγυϲ ϲου το ρημα εϲτι̅ εν τω ϲτοματι ϲου και εν τη καρδια ϲου τουτ εϲτιν το ρημα τηϲ πιϲτεωϲ ο κηρυϲϲομεν
9 οτι εαν ομολογηϲηϲ εν τω ϲτοματι ϲου κ̅ν̅ ι̅ν̅ χ̅ν̅ και πιϲτευϲηϲ εν τη καρδια ϲου οτι ο θ̅ϲ̅ ηγειρεν αυτον εκ νεκρων ϲωθηϲη
10 καρδια γαρ πιϲτευεται ειϲ δικαιοϲυνην ϲτοματι δε ομολογειται ειϲ ϲωτηριαν
11 λεγει γαρ η γραφη παϲ ο πιϲτευω̅ επ αυτω ου καταιϲχυνθηϲεται
12 ου γαρ εϲτιν διαϲτολη ιουδαιου τε και ελληνοϲ ο γαρ αυτοϲ κ̅ϲ̅ παντων πλουτων ειϲ πανταϲ τουϲ επικαλουμενουϲ αυτον
13 παϲ γαρ οϲ αν επικαλεϲητε το ονομα κ̅υ̅ ϲωθηϲεται
14 πωϲ ουν επικαλεϲωνται ειϲ ο̅ ουκ επιϲτευϲαν πωϲ δε πιϲτευϲουϲιν ου ουκ ηκουϲαν πωϲ δε {������ϲιν} [9] χωρειϲ κηρυϲϲο̅τοϲ
15 πωϲ δε κηρυξωϲιν εαν μη αποϲταλωϲιν καθωϲ γεγραπται ωϲ ωραιοι οι ποδεϲ των ευαγγελιζομενων αγαθα
16 αλλ ου παντεϲ υπηκουϲαν τω ευαγγελιω ηϲαιαϲ γαρ λεγει κ̅ε̅ τιϲ επιϲτευϲεν τη ακοη ημω̅
17 αρα η πιϲτιϲ εξ ακοηϲ η δε ακοη δια ρηματοϲ θ̅υ̅
18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουϲαν μενουνγε ειϲ παϲαν την γην εξηλθεν ο φθογγοϲ αυτων και ειϲ τα περατα τηϲ οικουμενηϲ τα ρηματα αυτων
19 αλλα λεγω μη ι̅η̅λ̅ ουκ εγνω πρωτοϲ μωϲηϲ λεγει εγω παραζηλωϲω υμαϲ επ ουκ εθνει επ εθνει αϲυνετω παροργιω υμαϲ
20 ηϲαιαϲ δε αποτολμα και λεγει ευρεθην τοιϲ εμε μη ζητουϲι̅ εμφανηϲ εγενομην τοιϲ εμε μη επερωτωϲιν
21 προϲ δε τον ι̅η̅λ̅ λεγει ολην την ημεραν εξεπεταϲα ταϲ χειραϲ μου προϲ λαον απειθουντα και αντιλεγοντα
Примечания:
14 [9] {ακουϲωϲιν}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 10 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.