1 τι ουν ερουμεν ευρηκεναι αβρααμ τον προπατορα ημω̅ κατα ϲαρκα
2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προϲ θ̅ν̅
3 τι γαρ η γραφη λεγει επιϲτευϲεν δε αβρααμ τω θ̅ω̅ και ελογιϲθη αυτω ειϲ δικαιοϲυνην
4 τω δε εργαζομενω ο μιϲθοϲ ου λογιζετε κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα
5 τω δε μη εργαζομενω πιϲτευοντι δε επι τον δικαιουντα τον αϲεβη λογιζετε η πιϲτιϲ αυτου ειϲ δικαιοϲυνην
6 καθαπερ και δ̅α̅δ̅ λεγει τον μακαριϲμον του α̅ν̅ο̅υ̅ ω ο θ̅ϲ̅ λογιζετε δικαιοϲυνην χωρειϲ εργων
7 μακαριοι ων αφεθηϲαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθηϲαν αι αμαρτιαι
8 μακαριοϲ ανηρ ω ου μη λογιϲητε κ̅ϲ̅ αμαρτιαν
9 ο μακαριϲμοϲ ουν ουτοϲ επι την περιτομην η και επι τη̅ ακροβυϲτιαν λεγομεν γαρ οτι ελογιϲθη τω αβρααμ η πιϲτιϲ ειϲ δικαιοϲυνην
10 πωϲ ουν ελογιϲθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυϲτια ουκ ε̅ περιτομη αλλ εν ακροβυϲτεια
11 και ϲημειον ελαβεν περιτομην ϲφραγιδα δικαιοϲυνηϲ τηϲ πιϲτεωϲ τηϲ εν τη ακροβυϲτεια ειϲ το ειναι αυτον π̅ρ̅α̅ παντων των πιϲτευο̅των δι ακροβυϲτειαϲ ειϲ το λογιϲθηναι αυτοιϲ ειϲ δικαιοϲυνην
12 και π̅ρ̅α̅ περιτομηϲ τοιϲ ουκ εκ περιτομηϲ μονον αλλα και τοιϲ ϲτοιχουϲιν τοιϲ ιχνεϲιν τηϲ εν ακροβυϲτεια πιϲτεωϲ του π̅ρ̅ϲ̅ ημων αβρααμ
13 ου γαρ δια νομου η επαγγελεια τω αβρααμ η τω ϲπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι κοϲμου αλλα δια δικαιοϲυνηϲ πιϲτεωϲ
14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιϲτιϲ και κατηργηται η επαγγελεια
15 ο γαρ νομοϲ οργην κατεργαζετε ου δε ουκ εϲτιν νομοϲ ουδε παραβαϲειϲ
16 δια τουτο εκ πιϲτεωϲ ινα η κατα χαριν ειϲ το ειναι βεβαιαν την επαγγελειαν παντι τω ϲπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκ πιϲτεωϲ αβρααμ οϲ εϲτιν π̅η̅ρ̅ παντων ημων
17 καθωϲ γεγραπται οτι π̅ρ̅α̅ πολλων εθνων τεθεικα ϲε κατεναντι ου επιϲτευϲεν θ̅υ̅ του ζωοποιουντοϲ τουϲ νεκρουϲ και καλουντοϲ τα μη οντα ωϲ οντα
18 οϲ παρ ελπιδα επ ελπιδι επιϲτευϲεν ειϲ το γενεϲθαι αυτον π̅ρ̅α̅ πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτωϲ εϲται το ϲπερμα ϲου
19 και μη αϲθενηϲαϲ τη πιϲτει κατενοηϲεν το εαυτου ϲωμα ηδη νενεκρωμενον εκατο̅ταετηϲ που υπαρχων και τη̅ νεκρωϲιν τηϲ μητραϲ ϲαρραϲ
20 ειϲ δε την επαγγελειαν του θ̅υ̅ ου διεκριθη τη απιϲτεια αλλ ενεδυναμωθη τη πιϲτει δουϲ δοξαν τω θ̅ω̅
21 και πληροφορηθειϲ οτι ο επηγγελται δυνατοϲ εϲτιν και ποιηϲαι
22 διο και ελογιϲθη αυτω ειϲ δικαιοϲυνην
23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογιϲθη αυτω
24 αλλα και δι ημαϲ οιϲ μελλει λογιζεϲθαι τοιϲ πιϲτευουϲιν επι τον εγειροντα ι̅ν̅ τον κ̅ν̅ ημων εκ νεκρων
25 οϲ παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικαιωϲιν ημων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.